Zuchwały plan

"- To nie żart - oburzyła się Akila. Mówiła głośno, aby jej słowa dotarły do wszystkich koni. - Urodziłam się na wolności. Żyłam w dzikim stadzie mustangów. Moja babka opowiadała mi o tej krainie. Ona tam była. Miękkie wzgórza, pod dostatkiem słodkiej trawy, a gdy przekroczysz jej bramy, nigdy nie dotrzesz do krańców. Bo one nie istnieją! Możesz biec i biec. Tam nie ma dzikich kotów ani wilków. A co najważniejsze, na Zielone Pastwiska nie dotarł człowiek. Tam zapominasz o tym, co to wędzidło, bat czy siodło".

"Zuchwały plan" to piękna historia dla dzieci i młodzieży. Myślę, że idealnie nada się na prezent, szczególnie dla dziewczynki kochającej konie. Ja sama się wciągnęłam i mam ochotę na ciąg dalszy, bo po takim zakończeniu po prostu trzeba poznać kolejne przygody tego nietypowego stada!

Obserwujemy tutaj dwa równoległe wątki - ludzki i zwierzęcy. Pozornie nie mają ze sobą nic wspólnego, ale z czasem dowiadujemy się więcej o przeszłości bohaterów i obie historie się ze sobą łączą. Po stronie ludzi najlepiej poznajemy dwie sympatyczne dziewczynki i mamę fotografkę jednej z nich. Rozmowy dzieci są zabawne i przedstawione bardzo wiarygodnie. Dawno już nie słyszałam słowa "szajbuska"!

Książka zaczyna się od dosyć dramatycznego wydarzenia, bowiem lądujemy w wagonie pełnym koni, które jadą na rzeź. Na szczęście jest z nami na wpół dzika i waleczna Akila. Bardzo podobała mi się ta postać, bo jest niejednoznaczna. Napędza ją gniew i bunt, nienawidzi ludzi, ale i wobec swoich pobratymców potrafi być nieznośna. Myśli egoistycznie, wprost przyznaje, że zamierza uciec się do manipulacji, ale w gruncie rzeczy ma dobre serce. Myślę, że jej wewnętrzne zmagania mogą być świetnym tematem do dyskusji rodzica z dzieckiem. Ja sama czasem zatrzymywałam się w lekturze i zastanawiałam, czy Akila na pewno postępuje słusznie. Inne konie są równie charakterystyczne i wspaniale przedstawione.

Bardzo podobała mi się lektura, polecam gorąco wszystkim czytelnikom.

...

"Zuchwały plan" to kolejna książka, której głównymi bohaterami są zwierzęta, w tym wypadku - konie. Jest to bardzo ciekawy zabieg, jednak muszę przyznać, że trochę się zawiodłam.

Główna bohaterka, Akila, to dumna, odważna klacz, która marzy o wolności, bezpieczeństwie i odnalezieniu rodziny. Kiedy trafia do transportu koni, a nad nią zawisa perspektywa pewnej śmierci, w jej głowie rodzi się spektakularny plan, który zakłada odnalezienie mitycznej krainy - Zielonych Pastwisk. Razem z towarzyszami rusza w długą, niebezpieczną podróż, nie wiedząc, że w ślad za nimi udają się groźni poszukiwacze.

Książka jest napisana w bardzo prosty, lekki i przystępny sposób. Czyta się ją przyjemnie i jest idealna na odegnanie nudy. Mimo wszystko jednak była dosyć przeciętna. Fragmenty prowadzone z perspektywy Laury (pewnej dziewczynki, więcej nie mogę Wam powiedzieć ????) były ciekawe i według mnie zdecydowanie lepsze. Niestety tego samego nie mogę powiedzieć o wątku Akili, która jest przecież główną bohaterką. Ogromnie mnie ona irytowała! Zdaję sobie sprawę, że raczej był to zabieg celowy, ale mimo wszystko było to w pewnym stopniu męczące.
Żeby nie wyjść na marudę, chcę pochwalić autorkę za pomysł, akcję i budowanie napięcia. Mimo, że książka jest skierowana do młodszych czytelników, udało jej się mnie parę razy zaskoczyć. Mamy tu kilka wątków, które zgrabnie łączą się w jeden. Dialogi są zabawne i sympatyczne. Dodatkowo zakończenie było bardzo wzruszające, a oprócz tego jest świetnym wstępem do kolejnej części.
Książka jest też bardzo pouczająca. W prosty sposób przekazuje dzieciom ważne wartości i przemyca przestrogi. Uczy tolerancji, przyjaźni oraz zmusza do przemyśleń i refleksji.
Podsumowując, nie była to zła książka, ale miała też swoje wady. Młodszym czytelnikom, zwłaszcza fanom przygód i zwierzątek, mogę ją spokojnie polecić, jednak starsi mogą nie znaleźć w niej "tego czegoś".