Zwłoki powinny być martwe

Kiedy w moje ręce trafiły trzy części o komisarzu Uszkierze, pióra Agnieszki Pruskiej byłam pewna, że oto po prostu zacznę przygodę z nową serią. Okazało się, że nie tylko. Zarówno jej styl, jak i bohaterowie naprawdę przypadli mi do gustu. Powieści, choć kryminalne czytało się lekko, ale i z zainteresowaniem. Jako jedna z niewielu Agnieszka pokazała, jak wygląda prawdziwa praca policji, czyli... Rozmowy i raporty. I niech Was to proszę, nie przeraża, bo zrobiła to umiejętnie i pozycje wciąga się w zastraszającym tempie. Kiedy ujrzałam "Zwłoki..." pomyślałam: muszę je mieć i przeczytać! A kiedy znalazłam adnotację, że kryminał jest z humorem, no to już było pewne, że nie popuszczę.

Jest lato, właśnie zaczęły się wakacje i dwie nauczycielki z Gdyni postanawiają wyjechać na wczasy. Ich wybór pada na urokliwą leśniczówkę w Olsztynku, gdzie planują leniuchować, odpoczywać, zbierać grzyby i czytać. Tyle że plany szybko biorą w łeb, bo na spacerze prócz zbierania malin kobiety znajdują coś jeszcze. Są to zwłoki. Po zgłoszeniu tego na policję i powrocie na miejsce zdarzenia ciała mężczyzny brak. No cóż, jak się okazuje, nie każde zwłoki są martwe i statyczne.

"O Matko Boska! Ruchliwe zwłoki! Jakoś mi się to nie skojarzyło z przemieszczeniem ciała w inne miejsce, ale najpierw z tańczącym nieboszczykiem, a potem ze zwłokami nieco przechodzonymi ruszającymi się za sprawa zasiedlającego je robactwa."*

Kobiety, by się rozerwać jeszcze bardziej niż planowały przed znalezieniem uciekającego trupa postanawiają pobawić się w policjantki i zaczynają swoje prywatne śledztwo. Zaczynają oczywiście od przeszukania lasu w okolicy miejsca zdarzenia, rozszerzając systematycznie swoje poszukiwania. W ich głowach rodzą się przeróżne pomysł kto i dlaczego zabił, czy w ogóle zabił, a może jednak mężczyzna był nietrzeźwy lub stracił przytomność i wiele wiele innych opcji. A im więcej możliwości tym Alicja i Julia są bardziej podniecone faktem rozwiązania zagadki. No a pomysłów im nie brakuje - zorganizowane grupy przestępcze, zdradzeni kochankowie, a nawet "kilka" lat wstecz, czyli koncepcja o hitlerowskich skarbach i zemście.

Jedno jest pewne, nauczycielkom nie można zarzucić braku wyobraźni. A jak dodamy do tego ich pomysły, jak zdobywać potrzebne informacje to naprawdę dostaniemy genialny materiał do oderwania się od codziennych smutków i problemów.

Agnieszka Pruska stworzyła niesamowity kryminał z porządną dawką humoru. Jej powieść to cudowny wybór dla tych, którzy mają kiepskie dni - szczególnie że nie jest ani krwawa, ani makabryczna. Nada się na prawdę dla każdego. Chciałabym czegoś jeszcze w tym stylu i mam nadzieję, że autorka napisze coś podobnego. Kto wie - może gdańskie nauczycielki powrócą z kolejnymi niby-zwłokami? Byłoby ciekawie. A ja szykuję się, by powrócić do przygód komisarza Barnaby. Przeczytajcie "Zwłoki...", bo warto!
* - cytat z "Zwłoki powinny być martwe"

Zwłoki powinny być martwe to powieść gdańskiej autorki Agnieszki Pruskiej, która dotychczas znana była z serii książek z komisarzem Barnabą Uszkierem. Zwłoki... zgodnie z opisem Wydawnictwa Oficynka to przepełniona humorem powieść kryminalna, ja osobiście traktowałam ją raczej jako coś w rodzaju czarnej komedii.
Na wstępie muszę wspomnieć, że czasami trafiamy na książki, których tytuł ma niewiele wspólnego z tym co znajdziemy w jej wnętrzu, jednak w tym przypadku nasze potencjalne zwłoki pojawiają się bardzo często.?
Wyświetlanie IMG_20170623_114402_733.jpg
-Aha, postawiłaby nas na nogi akurat po to, żeby zdążyć znaleść twoje stygnące zwłoki.
- Weź się zdecyduj, albo-albo - (...) Albo zdążyć, albo zwłoki. Do zwłok nie musiałabyś się spieszyć, byłoby mi wszystko jedno, czy znajdziesz mnie zaraz po tym, jak opuszczę ten padół, czy nieco później jak ostygnę.
- Ja bym wolała, żeby twoje zwłoki pozostały żywe i ciepłe ... ?

Głównymi bohaterkami książki są dwie kobiety: Ala - nauczycielka historii oraz Julia - nauczycielka biologii, które postanawiają spędzić miesiąc wakacji u Marcina - kuzyna Ali, który wraz z rodziną mieszka w okolicy Olsztynka. Plan zakładał, że kobiety będą leniuchować, czytać książki oraz zbierać dary lasu. Jednak już na początku swojego pobytu zamiast na dary lasu, trafiają na.. zwłoki. Od tej chwili nauczycielki postanawiają rozpocząć własne śledztwo i odnaleźć mordercę.

- Kto to jest? - spytała ze wszech miar inteligentnie. - Pogięło cię? Niby skąd mam wiedzieć. - Intensywnie zastanawiałam się, jak sprawdzić, czy facet jeszcze dycha.- Ty biolog jesteś, trupa powinnaś rozpoznać, nie?

Znalezione obrazy dla zapytania zwłoki powinny byc martwe Powieść Pani Agnieszki w większej części składa się z dialogów, co według mnie jest jej ogromnym atutem. Od samego początku dialogi, które znajdziemy w książce są prawdziwą ucztą dla czytelnika. Podczas czytania rozmów głównych bohaterek uśmiech cały czas tkwił na mojej twarzy ? Polubiłam te dwie wariatki i jestem bardzo ciekawa czy będą kolejne części ich przygód.

(...) Widząc mój wyraz twarzy Julia nie wytrzymała.
- Co ci napisał?
- W skrócie? Opierdolił mnie, ale i tak kocha. ?

Książka Zwłoki powinny być martwe , bardzo mnie wciągnęła, jedynie w okolicy stron 150-200 poczułam lekkie znużenie (pewnie na tych stronach było mnie dialogów a więcej narracji :D ), jednak szybko minęło - akcja znów zaczęła posuwać się do przodu i dalej mogłam upajać się świetnymi dialogami między bohaterami.
Jedna rzecz, do której muszę się przyczepić w tej książce to brak rodziałów, wielu z Was pewnie w ogóle nie zwróciłaby na to uwagi, jednak mnie troszkę to drażniło. Zawsze czytając późną nocą mówie sobie "jeszcze 1-2 rozdziały i idę spać", tu niestety nie miałam takiego punktu odniesienia :(

Niedawno miałam przyjemność przeczytać książkę, która samym tytułem zachęciła mnie do sięgnięcia po siebie. Mowa tutaj o powieści kryminalnej Agnieszki Pruskiej pt. "Zwłoki powinny być martwe". Intrygujący tytuł, prawda?
Dwie nauczycielki postanowiły wybrać się na miesiąc na łono natury. Na miejsce swojego wypoczynku wybrały leśniczówkę kuzyna jednej z nich, który wynajmował latem pokój wczasowiczom. Liczyły na odrobinę spokoju i relaksu, jednak niedługo po przybyciu, kiedy wybrały się na maliny, napotkały znalezisko niepasujące do leśnej scenerii. Mianowicie jedna kobiet zajęta szukaniem najpiękniejszych owoców niespodziewanie potknęła się o czyjąś nogę. Wraz z przyjaciółką odkryły, że należała ona do martwego mężczyzny, częściowo ukrytego pod krzewami malin. W tej sytuacji postanowiły udać się na komisariat, jednak kiedy wróciły z policjantami ich zwłok już nie było. W kobietach szybko obudzili się więc detektywi i postanowiły wziąć sprawy w swoje ręce. Jednak sytuacja nieco się komplikuje, gdyż wokół nich zaczynają się dziać inne, niebezpieczne rzeczy, a one same, ku utrapieniu okolicznego komendanta, zdają się nimi w ogóle nie przejmować.


Styl Agnieszki Pruskiej bardzo przypadł mi do gustu. Autorka pisała ciekawie, a do tego humorystycznie. Wplotła w swoją historię zabawne dialogi i sceny, które przyprawiły mnie wielokrotnie o olbrzymi uśmiech. Ponadto książka zawiera wspaniałą narrację. Zazwyczaj nie lubię, kiedy pojawia się w niej kolokwialny język czy też prowadzona jest w luźny sposób, jednak w tej powieści w ogóle mi to nie przeszkadzało, a wręcz niesamowicie się podobało. Ponadto postacie są żywe, dobrze wykreowane i nie sposób ich nie polubić. Co prawda gdybym spotkała główne bohaterki na swojej drodze, to uciekłabym, gdzie pieprz rośnie. O tak upartych i wścibskich paniach jeszcze nie czytałam! Na szczęście swoim zachowaniem załamywały i irytowały jedynie swoje otoczenie, ale nie czytelnika za co należy się autorce uznanie.

Cała recenzja: http://biblioteka-feniksa.blogspot.com/2017/07/23-zwoki-powinny-byc-martwe.html

    Książkę mogę jednak zdecydowanie polecić wszystkim miłośnikom kryminałów, a także osobom, które szukają lekkiej, zabawnej lektury na letnie dni. Można z nią naprawdę miło spędzić czas i nawet nie zauważyć jego upływu.