Zwyczajna Gwiazdka z rodziną Janssonów (twarda)

Z rodziną Janssonów znamy się już jakiś czas, poznaliśmy już ich zwyczajny tydzień, byliśmy z nimi na wakacjach, a teraz przyszedł czas na spędzenie z nimi Świąt Bożego Narodzenia.
Cechuje ich unikatowość i niepowtarzalność, a to za sprawą tego, że rodzice i dzieci zamienili się rolami.

Ten przedświąteczny czas jest dość obiecujący, obfitujący w mnóstwo zabawnych sytuacji. Wiadomo, dorośli w ciele dzieci nie chcą chodzić do pracy, wyczekują jedynie przybycia świętego Mikołaja z prezentami.
W międzyczasie biją się, rzucają w siebie jedzeniem, skarżą na siebie czy urządzają świąteczne moczenie w wannie, czyli to co dzieci lubią najbardziej. Z kolei dzieci, nieustannie muszą czuwać, pocieszać dorosłych czy zachęcać ich by chodzili do pracy. Jednocześnie muszą myśleć jak zorganizować Święta Bożego Narodzenia by zadowolić rodziców, a to nie lada wyzwania...bo oczekiwania co do prezentów są bardzo duże.

Poza perypetiami niezwyczajnej rodziny Janssonów można też przybliżyć sobie zwyczaje panujące w Szwecji np. Dzień świętej Łucji, który zwiastuje obchody w białych strojach z czołową postacią św. Łucją. W tym przypadku pochód z udziałem rodziny Jansonów jest dość nietypowy, niepowtarzalny i zdecydowanie jedyny w swoim rodzaju.

Książka Widmarka i Forshed jest zabawna, lecz obrazki i "dziwaczna" treść nie nadają się dla młodszych czytelników szkoły. Para Generał i Gerda z orszaku kolędników do domu starców jest ekscentryczna. Ona była pastorką , jakiegoś kościoła protestanckiego - jak można przypuszczać. W Polsce zjawisko nowe w kościele ewangelicko-augsburskim, lecz mało spotykane, wygłasza "kazanie" na temat swojego głodu. Stary generał, w łazience zachowuje się jak dobrze bawiące się dziecko, jednak obrazek i jego słowa przekraczają granicę naszej kultury. I jeszcze rodzina Yolmaza prawdopodobnie muzułmanie- nie obchodzą oni świąt Bożego Narodzenia, obrazek i treść o pocałunku z drugim tatą nie przystające do treści wychowawczo-edukacyjnych.