Zwyczajny szpieg Powrót

Życie szpiega owiane jest tajemnicą... Różne tajne zadania, często niebezpieczne to chleb powszedni. A jak wygląda życie szpiega, który zostaje bezrobotny? Tego dowiecie się czytając książkę!

Gdy po powrocie z misji nasz rodak usłyszał bolesne słowa "Już tu nie pracujesz", postanowił szybko wziąć się w garść i chwytać się innych zajęć. Czym się trudził? Filip Hagenbeck, oficer wywiadu, człowiek o nie jednej twarzy, w swojej książce pokazuje nam, że nic nie jest mu straszne. Począwszy od importowania pomarańczy, przez bycie tłumaczem, aż do roli agenta... ubezpieczeniowego.
Jednak pojawia się okazja powrotu do zawodu szpiega, oczywiście "zwyczajnego"!
Filip Hagenbeck zabiera nas w podróż przez własne losy pełną wielu, często zabawnych przygód, którym wciąż towarzyszyło "niespodziewane".
O tym, jak powstało Radio Kolor, jak walczyć z burzą piaskową i wściekle wygłodniałym gryzoniem, który pragnie naszych pantofli dowiemy się po przeczytaniu tej książki!
"Zwyczajny szpieg. Powrót" to literatura faktu i swego rodzaju pamiętnik autora, pełen wielu zabawnych anegdot. Jest to drugi tom książki pt. "Zwyczajny szpieg. Wspomnienia".
Jeśli więc jesteście ciekawi, jak zwyczajny szpieg walczy z bezrobociem, a także jak po pewnej przerwie powraca do "poprzedniego" życia, lektura zaspokoi Waszą ciekawość.

...

Szpiegowskie życie.

Kim jest Filip Hagenbeck? Szpiegiem :) A uściślając oficerem wywiadu, który ma na swoim koncie szereg misji odbytych w mniej i bardziej egzotycznych zakątkach świata. Być może kojarzycie tę personę z innej książki ? ?Zwyczajny szpieg. Wspomnienia?. Jeśli macie takie skojarzenie, to jest ono jak najbardziej prawidłowe, albowiem ?Zwyczajny szpieg. Powrót? to swoista kontynuacja tamtej historii.

Opowieść rozpoczyna się w momencie, gdy Hagenbeck powraca z misji w Nigerii. Nie jest to powrót tak do końca optymistyczny, ponieważ przełożeni dziękują mu z chwilą powrotu za współpracę. Cóż ? takie jest czasami życie szpiega? Hagenbeck nie zamierza jednak osiąść na laurach (tudzież na kanapie przed telewizorem) i podejmuje próbę odnalezienia swojego miejsca w polskiej rzeczywistości.

Gdzie jest owo miejsce? Trochę tu ? trochę tam? Hagenbeck wspomina jak parał się sprzedażą detaliczną owoców cytrusowych, przytacza epizod pracy w towarzystwie ubezpieczeniowym, a także wspomina przesłuchania do Radia Kolor, gdzie po drugiej stronie mikrofonu czekali na niego Wojciech Mann i Krzysztof Materna :) Trochę zaskakujące, nieprawdaż? ? szpieg w rzeczywistości handlowej, usługowej i radiowej :) Można by rzec ? człowiek orkiestra ;) No ale zarabiać jakoś na chleb trzeba.

Po powyższych opowieściach można by przypuszczać, że kariera szpiegowska Hagenbecka definitywnie się zakończyła. Nic bardziej mylnego ? z kolejnych rozdziałów dowiemy się, że Firma się o niego upomniała, a następnie wysłała do pewnego baaardzo gorącego kraju. Jak widać dobry fachowiec zawsze ma szansę wrócić do tego, w czym jest najlepszy (i to nawet pomimo tego, że Hagenbeck jakoś szczególnie za tym nie tęsknił).

Mam takie trochę? mieszane odczucia po lekturze. Niby fajnie jest poczytać o losach oficera wywiadu, którego aktywność zawodowa nie sprowadza się tylko do szpiegowskich niebezpieczeństw, ale także do ? tak to nazwijmy ? zwyczajnego życia, ale jednak? jestem chyba ofiarą ilości przeczytanych powieści szpiegowskich, bo nie do końca mi to pasuje. Książka to wprawdzie wspomnienia, ale słysząc ?szpieg? i widząc to słowo na okładce książki z przyzwyczajenia oczekuję czegoś ?wow?. Najlepiej z dużą ilością akcji. I niekoniecznie tym czymś w stylu ?wow? są dla mnie wspomnienia, w które wpleciona jest zwyczajna proza życia? No nie porwała mnie ta książka niestety.

Nie oznacza to jednak, że Wam się ona nie spodoba. Taka lektura jak ta jest szansą na pokazanie, że pracownicy wywiadu ? różnych szczebli ? to także zwykli ludzie. Pełni pasji, talentów, pomysłów na życie. Takie ujęcie tematu może się podobać. I to nawet jeśli mnie osobiście to nie porwało.

Dziękuję ...