Zwykła historia

W ubiegłym roku poznałam pióro Mai Drozd, bo miałam przyjemność patronować jej debiutanckiej książce "Pomiędzy kłamstwami", która nota bene będzie miała swoją rocznicę już 5 października :) Czyli za niedługo :) "Zwykła historia" miała premierę 11 lipca tego roku i mam przyjemność ją recenzować. Trochę odkładałam tę książkę, ale w końcu poczułam, że teraz muszę ją przeczytać. I wiecie co? Na wszystko kiedyś przychodzi odpowiednia pora :)

Iga to dziennikarka i matka dwójki dzieci. Kuba to świetnie grający w siatkówkę zawodnik reprezentujący Polskę. Co ich łączy? W sumie nic. Jest tylko wielkie pragnienie Igi na przeprowadzenie wywiadu z Kubą. A ten przystojny siatkarz nie ma ochoty na udzielanie jakichkolwiek wywiadów. Coś w pewnym momencie się zmienia i on zgadza się na wywiad z nią. Po tym wywiadzie ich relacje się zmieniają, ocieplają i stają się dosyć bliskie. Ale czy mają szansę na stworzenie związku? On ciągle wyjeżdża, ma mnóstwo treningów. Jej praca też wymaga czasem wyjazdów, plus ma dzieci, którymi musi się zajmować i ogarniać matczyne obowiązki. Jak to pogodzić? Czy jest to w ogóle możliwe? A jeszcze dochodzi przeszłość obojga, która może namieszać tutaj. Są też bliskie osoby, które są wielką ostoją dla Igi oraz Kuby. Jednak i oni czasem zmagają się z problemami.

"Zwykła historia" to piękna powieść. Nie ma w niej lejącego się lukru i słodyczy, nie ma niepotrzebnego dramatyzmu czy przesadyzmu z czymkolwiek. Wszystko mam wrażenie, że jest odpowiednio wyważone, odpowiednio dopracowane. Iga i Kuba - dwójka ludzi tak różnych, z różnych miejscowości, w różnym wieku, gdzie to kobieta jest starsza od mężczyzny, plus ona ma dzieci, a jego wielką miłością i pasją do tej pory była tylko siatkówka. Maja Drozd pokazała ot zwykłych ludzi, takich z krwi i kości, jak Ty czytelniku czy ja. Tych zwykłych ludzi obsadziła w zwykłych zawodach: dziennikarka, siatkarz. Dała tym ludziom zwykłe rodziny, ze zwykłymi problemami i zwykłymi radościami. Plus obarczyła obojga ot takimi zwykłymi niezwykłymi przeszłościami o których słyszymy od znajomych, od kogoś z rodziny. Autorka sprytnie połączyła te wszystkie zwykłe niezwykłe cechy bohaterów i stworzyła wręcz niezwykle wciągającą powieść. Mamy możliwość poznania odczuć samej Igi oraz Kuby, ale też narratora, który bardzo dobrze nas oprowadza po tej historii. Poruszone zostały tutaj ciekawe tematy, jak: rozwód, depresja, choroba nowotworowa, pasja do sportu, pasja do wywiadów, rodzina patchworkowa. To tylko nieliczne z tematów tu poruszanych. Ale żaden nie przytłacza czytelnika. Cała powieść jest w dosyć lekkim stylu, czyta się przyjemnie, choć emocje momentami buzują. Są sceny gorętsze, ale nie martwcie się, nie ma scen erotycznych. Jest odrobina romantyczności, ale są i takie sceny, gdzie ciśnienie poszybowało mi w górę z nerwów, jakich dostarczył tutaj pewien bohater. No cóż. Wszystkiego nie zdradzę, bo chcę żebyście sami przeczytali tę książkę. Jest tego niezwykle warta!

Piękna, delikatna, ZA KRÓTKA, zwyczajnie niezwykła historia ??????

Kto by pomyślał, że jeden wywiad, z mężczyzną młodszym od Igi, zmieni życie kobiety na zawsze.

Kuba Zieliński to bardzo utalentowany siatkarz, który w momencie gdy jego kariera nabierała tempa zniknął, zaczął chorować, walczył z rakiem. Większość go skreśliła, jednak chłopak postanowił walczyć, by wrócić do tego co kocha. Siatkówki. Udało się mu, wrócił i to z przytupem.
Iga, matka, rozwódka, uparta dziennikarka która chce poznać opowieść Kuby, odkryć co kryje się pod skorupą, którą przyodział młody siatkarz. Gdy ta dwójka się spotyka, świat na chwilę staje, a ich życia już nigdy nie będą takie same.

Pióro Mai bardzo polubiłam czytając jej debiut "Pomiędzy kłamstwami", książka której akcja dzieje się w trakcie drugiej wojny, okresu w dziejach, o którym nie lubie czytać. Jednak Maja odczarowała mi ten czas. Dziś przyszła z książką bardziej na czasie, jak się w nim odnalazła? Moim zdaniem wspaniale, książkę czyta się ekspresem, trochę za sprawą małej ilość stron, ale też dlatego, że jest to powieść nieodkladalna.
Emocje! To jest coś co uderza w nas od początku i trzyma do końca, poznajemy zwykłych ludzi, z realnymi i prawdziwymi problemami. Tak naprawdę każdy z nas może kiedyś być w takiej sytuacji jak Iga czy Kuba. Choroba nie pyta, przychodzi i niszczy. Rozwód może nadejść nagle i zaburzyć spokój i poczucie bezpieczeństwa.
Nie wiemy co czeka nas w przyszłości.
Książka Mai uczy, by żyć chwilą, by cieszyć się z małych rzeczy, które dostajemy od losu, by się nie poddawać i walczyć. Bo mamy dla kogo, zawsze gdzieś obok jest ktoś dla kogo warto żyć, warto się uśmiechać, warto kochać?

Jeśli lubicie powieści obyczajowe, powieści o ludziach takich jak my, to książka "Zwykła historia" zrobi na Was ogromne wrażenie i wywoła ogrom nostalgii. Osobiście bardzo POLECAM! Dla mnie jest to książka idealna ????

Na wstępie chciałabym podziękować Mai za zaufanie i możliwość objęcia patronatem medialnym jej najnowszej książki - "Zwykła historia", którą wydała samodzielnie. Jestem z Ciebie bardzo dumna i życzę kolejnych sukcesów. Dla mnie ta książka jest pierwszym spotkaniem z twórczością autorki, ale mam już e planach nadrobienie debiutanckiej powieści pisarki - "Pomiędzy kłamstwami". W "Zwykłej historii" znajdziemy niestandardowy motyw age gap, bo to Iga jest starsza od Kuby, do tego motyw sportowy, który także bardzo lubię. Stylistyka i język jakim posługuje się autorka jest bardzo lekki, prosty i przyjemny, dodatkowo niewielka ilość stron sprawiają, że książkę czyta się naprawdę bardzo szybko i z dużym zainteresowaniem. Ja pochłonęłam tą historię w jedno popołudnie i nie odłożyłam póki nie poznałam zakończenia tej powieści. Tak naprawdę za mną już podwójna lektura tej książki, wiec to mówi samo za siebie. Fabuła została w interesujący, bardzo życiowy sposób nakreślona, przemyślana i bardzo dobrze poprowadzona. Bohaterowie natomiast zostali niesamowicie autentycznie wykreowani. To postaci, które tak jak my popełniają błędy, mierzą się z trudami dnia codziennego, postępują pod wpływem emocji, chwili dlatego tak łatwo się z nimi utożsamić w wielu kwestiach, podzielając podobne troski i dylematy. Myślę także, że takie osoby jak Kuba czy Iga śmiało moglibyśmy spotkać w rzeczywistości. Na karatch powieści poznałam myśli, odczucia i codzienne życie bohaterów, dowiedziałam się z czym zmagają się każdego dnia oraz co wpłynęło na nich, że są tacy, a nie inni. Mogłam także dzięki temu lepiej zrozumieć ich postępowanie oraz decyzję. Bardzo podobało mi się to jak Maja poprowadziła relację pomiędzy bohaterami, wszystko było bardzo naruralne, niewymuszone, toczyło się swoim niespiesznym rytmem, pozwalając Czytelnikowi skupić się na gestach, słowach i odczuciach Kuby oraz Igi. Mogłoby się wydawać, że bohaterów więcej dzieli niż łączy, jednak zagłębiając się w ich historię okazuję się, że oboje dźwigają na swoich barkach już pewien bagaż doświadczeń, który odcisnął piętno na ich obecnym życiu i przyczynił się do tego jakimi wartościami obecnie kierują się w życiu. Bardzo podobało mi się to jak autorka przedstawiła zawody głównych postaci - dziennikarstwo oraz karierę sportową - grę w siatkówkę. Maja w swojej powieści porusza wiele ważnych, życiowych i ponadczasowych tematów: walka z chorobą, trudne relacje międzyludzkie, niepewność dnia jutrzejszego. "Zwykła historia" to opowieść o trudnych wyborach, radzeniu sobie z przeciwnościami losu, podejmowaniu ryzyka, walce o siebie i swoje marzenia, a także szczęście i miłość. Autorka na przykładzie swoich bohaterów udowadnia, że mając przy swoim boku dobrych i kochających ludzi, którzy na każdym kroku naz wspierają i się o nas troszczą możemy stawić czoła każdej trudnej sytuacji. Maja pokazuje także jak ważna w związku jest szczera rozmowa. Ta z pozoru "zwykła historia" emanuje ogromną dawkę wszelkiego rodzaju emocji, które ja podczas czytania chłonęłam całą sobą. Skłania do głębszych przemyśleń nad własnym życiem i wyborami jakich dokonujemy każdego dnia, ale także daje nadzieję na lepsze jutro. Już teraz wiem, że historia Kuby i Igi zostanie w mojej pamięci i sercu ns zdecydowanie dłużej. Nie mogę się już doczekać kolejnych powieści spod pióra autorki. Polecam!