Żyć jest lepiej

Dziewczyna głodna. Dziewczyna syta. Co jest kłamstwem?
Chłopak smutny. Chłopak szczęśliwy. Co jest kłamstwem?
Bohaterowie poznają się w trudnym dla obojga momencie życia. Laura wyjeżdża do Wrocławia, bo chce stać się samodzielna. Tytus wraca do miasta, ponieważ pragnie odciąć się od błędów przeszłości. Oboje młodzi, wrażliwi, łaknący miłości... A demony, z jakimi przyjdzie im się zmierzyć, mają okrutne twarze.
Los rzuca Laurze i Tytusowi wyzwania, którym trudno podołać zwykłej osobie. Ich walka o jutro, o szczęście i o przyszłość nie rozegra się w przeciągu jednej nocy. Ich choroby to coś więcej niż głód i smutek, to wieczna walka. Przed nimi długa droga ? czy będą próbowali przejść ją samotnie?

To moje pierwsze spotkanie z twórczością autorki, ale słyszałam wcześniejszych powieściach Agnieszki. Do sięgnięcia po "Żyć jest lepiej" skusił mnie intrygujący opis i okładka, która niesamowicie przyciąga oko. Język jakim posługuje się autorka mimo poruszanych trudnych i bolesnych tematów jest bardzo przyjemny w odbiorze, co sprawia, że książkę czyta się z dużym zainteresowaniem i naprawdę ekspresowo. Od pierwszych stron całkowicie oddałam się lekturze i nie odłożyłam książki póki nie poznałam zakończenia historii bohaterów. Fabuła książki została w intrygujący sposób nakreślona, dopracowana i równie dobrze poprowadzona, a bohaterowie wykreowani przez Agnieszkę to postaci niezwykle prawdziwe, autentyczne wręcz ożywają na kartach powieści. Myślę, że śmiało moglibyśmy się z nimi utożsamić w wielu kwestiach, podzielając podobne troski i znoje. Historia została przedstawiona w dwóch płaszczyznach czasowych: przeszłość i teraźniejszość, dzięki czemu możemy lepiej zrozumieć podwaliny losów Tytusa i Laury. Historia została przedstawiona z perspektywy obojga bohaterów, co pozwoliło mi lepiej ich poznać, dowiedzieć się co czują, myślą, z czym się borykają, a tym samym lepiej zrozumieć ich postępowanie oraz decyzję. Oboje mimo młodego wieku doświadczyli już naprawdę wiele, to co wydarzyło się i nadal dzieje wokół nich, w ich głowach odcisnęło ogromne piętno na ich obecnym życiu. Ta książka z pewnością wywoła w Was całą lawinę emocji, ja razem z bohaterami przeżywałam wszystkie wydarzenia z ich życia i naprawdę zastanawiałam się jak będzie wyglądał ich kolejny krok, kolejny dzień.. Autorka w swojej powieści porusza szereg ważnych i ponadczasowych kwestii: zaburzenia odżywiania, choroba psychiczna, depresja, które dodatkowo potęgują chęć dalszego czytania i tym samym zmuszają do głębszych przemyśleń nad własnym życiem i wyborami jakich dokonujemy każdego dnia. To historia, która daje nadzieję na lepszy czas, lepsze jutro, wystarczy tylko chcieć i otworzyć się na miłość, bo ona czasami okazuje się najlepszym lekarstwem. Świetnie spędziłam czas z tą książką i będę z pewnością wracała jeszcze do niej myślami! Czekam na kolejne powieści autorki! Polecam! Moja ocena 9/10.

Wpadłam dziś z moją opinią na temat tej poruszającej powieści. Na moje nieszczęście wpadła mi za szafkę i kompletnie o niej zapomniałam.????
Zatracając się w lekturze, poznacie Laurę i Tytusa. Oboje to młodzi, poharatani przez los ludzie. Ona przyjeżdża studiować, aby pokazać swoją samodzielność. On wraca do miasta, aby zapomnieć o boleśniej przeszłości. Los połączy tę dwójkę. Czy ich przyjaźń okaże się lekiem na całe zło? Czy razem wygrają walkę ze swoimi demonami przeszłości?

Jestem kobietką plus size i bardzo chciałbym zmienić swoją wagę, ale uwierzcie mi, że nie jest to takie proste ???? Zrobiłam rachunek sumienia i uświadomiłam sobie, że kiedy byłam bardzo młoda, pragnęłam być szczupła. Z pewnością pamiętacie takie akcje szkolne, gdzie zapraszano bulimiczki, anorektyczki do szkoły, żeby nas otrzeć przez podobnym cierpieniem. Wstyd się przyznać, ale w tamtym momencie pragnęłam być na ich miejscu. Po tej lekturze? Nigdy....
Muszę wspomnieć o babci Laury, której nie da się nie polubić. Prawdziwa babcia, a do tego cudowna przyjaciółka. ???? Dało się odczuć, jaka więź łączy ją ze swoją wnuczką i cholernie bałam się "tego" momentu. ????
Ksiazka niby lekka, bo styl autorki jest bardzo przyjemny, choć tematyka dość bolesna, ale ważna. Szczerze? Takie książki powinny przeczytać nastolatki, aby ustrzec je przed popełnieniem błędów młodości. Mnie ta książka otworzyła umysł na wiele spostrzeżeń, bo
oprócz zaburzeń odżywiania, autorka przybliżyła tematykę depresji, zaburzeń psychicznych. Pokazała, jak ciche i podstępne są te dysfunkcję, jak ciężko je zauważyć i pomóc takim osobom.
Nie spodziewałam się, że pod taką niepozorną okładką dostanę taką emocjonalną powieść. Rzadko sięgam po młodzieżówki, ale nie żałuję, że skusiłam się na nią. Uważam, że autorka świetnie opisała budzące się uczucia między głównymi bohaterami. Uczucia, które było terapią dla nich. Książka gorzko-słodka, ale dająca nadzieję na lepsze jutro.
Polecam sięgnąć, jeżeli macie ochotę pomyśleć, odpocząć od erotyków. Pokażcie tę książkę swoim nastolatkom, które uważają, że są zbyt grube.

Żyć jest lepiej to przepiękna, ale i bolesna historia młodych ludzi, którzy w pewnym momencie się pogubili i to nie z własnej winy. Uroniłam trochę łez, a to mówi samo za siebie. Twórczość Agnieszki śledzę od pierwszej wydanej książki i mogę śmiało napisać, że jej pierwsza historia, a ta ostatnia to niebo a ziemia. Widzę rozwój i dążenie do postawionych przez siebie celów.

Cóż mogę więcej napisać ? po prostu przeczytajcie. Gwarantuję Wam, że Laura i Tytus chwycą Was za serce.