Życie 2.0

?Bo przez całe życie, niezależnie od wszystkiego, trzeba cieszyć się z głupot, drobiazgów? Zamiast bez przerwy skupiać się na nieistotnych niedogodnościach trzeba jarać się byle czym, bo za chwilę dany tobie czas się skończy?.

Czasem przychodzi taki moment, że chciało by się ze wciekłą przyjemnością, kompletną bezradnością lub zupełnie na luzie bez żalu i wielkich słów ?wylogować się? ze swojej codzienności. Zejść z oczu kilku osobom. Udowodnić samemu sobie, że się jest. Egoistycznie z empatią do siebie samego zamknąć jakiś rozdział raz na zawsze. Trzasnąć drzwiami. Wyjść niezauważonym. Choć raz w życiu nie być gwoździem, a właśnie młotkiem?
Dlaczego?
Bo tak.
Desperacja czy odwaga, w sumie nie jest to aż tak ważne. Ważny jest wynik końcowy, który wbrew pozorom może zaskoczyć..

Poznajcie zatem Karolinę Sarnawską. Kobietę mocno po czterdziestce, pracownicę korporacji, szczęśliwą rozwódkę. Osobę z krwi i kości, po przejściach, z przeszłością.. która coś przeoczyła, coś zaniedbała, czasem przedobrzyła, za szybko się zapaliła, za wcześnie zgasła.. Babkę z kozackimi zasadami, które czasem sama łamie. Kobietę, która w swoim życiu przeżyła ?koniec świata?, stoczyła wiele wojen i wojenek i jest przekona, że przed nią już tylko ta ostatnia.. z samą sobą.

?Życie 2.0? to kolejna powieść obyczajowa Aldony Reich, która dotyka serca i duszy. Nienachalna. Wyważona. Przenikliwa. Daje przestrzeń, by się nasycić nieprzejrzystą historią, zlustrować czyjeś życiowe wybory, doświadczenia, przyklasnąć słuszności niepodważalnych prawd, zadrwić z powagi sytuacji i strawić również te niedosłowne puenty..

Polecam.

Karolina Sarnawska. Rozwódka. Łowiąc w klubie młodego faceta, Błażeja Sulimę, proponuje mu dobrze płatną aczkolwiek chwilową pracę. Ma zostać jej szoferem i zawieść ją na Wybrzeże. Wyrusza z Krakowa w kierunku tych, którzy w jakimś stopniu uczestniczyli w jej życiu. Czasu ma niewiele. Dlaczego to robi? Czym się kieruje? Jaki ma cel? O co w tym wszystkim na prawdę chodzi?

To moje trzecie spotkanie z twórczością autorki. Za mną "Tylko dobrzy ludzie zostali" oraz "Bebok", którego miałam przyjemność objąć patronatem medialnym. Każda z nich była mroczna, demoniczna i mrożąca krew w żyłach. Najnowsza "Życie 2.0" też jest mrożąca krew w żyłach ale w innym kontekście. Skrywania tajemnic i dziwnego zachowania. Chowania sekretów, które i tak pomalutku pełzną ku światłu dziennemu. Świetny pomysł na fabułę. Taki, który został bardzo mocno osadzony w rzeczywistości. Wątki się sprawnie przeplatają tworząc przyjemny dla oka obraz. Historię kobiety, która się poddała i która chce zamknąć wszystkie sprawy. Intrygujący motyw. Dlaczego? Po co? Co nią kieruje? Pytań masa. Od samego początku byłam mocno zdezorientowana. Nie mogłam wyłapać o co chodzi bohaterce powieści. Dopiero, gdy pojawiły się symptomy. Karolina to silna kobieta. Charakterna i pewna siebie. Chce zrobić wszystko, by mieć czyste sumienie. Niestety cechuje ją brak wiary w ludzi. Przez to wszystko, czego doświadczyła tę furtkę już dawno za sobą zamknęła. Strasznie mnie irytowała. Tego, że nie potwierdziła informacji tylko się poddała. Podpisała wszystko co zostało jej podsunięte pod nos i czekała na wyrok. Strasznie mnie frustrowała. Miałam ochotę nią potrząsnąć i na siłę zaprowadzić tam, gdzie już dawno powinna była być. I tutaj wyszła jej słabość. Kruchość i brak wiary. Brak jakichkolwiek perspektyw i nadziei. Etapy, które pokonywała zaskakiwały i dostarczały jeszcze więcej pytań. Kto wygra ten mecz? Karolina czy życie? Finisz może mnie nie zaskoczył ale mógł być tylko jeden. Jeden z dwóch wariantów, które przewidywałam. Mocny i konkretny jak cała historia.

Autorka stworzyła bardzo życiową i realną książkę. Oddała w pełni to, jak człowiek może spanikować i zareagować na niespodziewaną decyzję. Nawet najsilniejszy może okazać swą słabość. Wszystkie sprawy należy rozwiązywać na bieżąca a nie wtedy, gdy się stoi pod ścianą. Gdy się nawarstwiają i mnożą. O życie trzeba walczyć. Nie można się poddawać. Trzeba się kierować wiarą i nadzieją. I umieć wybaczać oraz dać sobie pomóc. Warto przyjąć tę pomocną dłoń. Historia Karoliny jest przepełniona rezygnacją i smutkiem. Do bólu realna i rzeczywista. Pisana zagadkowo i tajemniczo z wyrazistym przekazem. Uwielbiam pióro autorki. Kolejny raz zostałam wessana do świata, gdzie tak jak w życiu realnym niczego nie można być pewnym. Jeśli i Wy lubicie takie historie jakby pisane przez samo życie to sięgnijcie po tę lekturę. Niech dostarczy wam emocji. Zmusi do refleksji nad własnym życiem i przeanalizowania tego, czy to co robimy jest prawidłowe.

Polecam

Czytając ?Życie 2.0?, miałam wrażenie, że podróż głównej bohaterki to taka metafora, symbolizuje czas na rozliczenie z samym sobą. Sytuacja Karoliny jest dość specyficzna, o czym przekonacie się, sięgając po książkę, i właśnie te kilka dni to tak naprawdę koniec, ale też początek. Powieść utrzymana jest w lekko depresyjnym klimacie, świetnie oddanym przez główną bohaterkę. Kobietę pełną sprzeczności, lecz ewidentnie na przegranej pozycji, pogodzoną z losem, który wystawił jej wysoki rachunek za pozornie lekkie, dobrze sytuowane życie. Początkowo ciężko zrozumieć jej postępowanie, w ogóle ją zaakceptować, bo Karolina jest osobą bardzo odpychającą. Z czasem, kiedy poznajemy jej historię, przestaje dziwić to negatywne nastawienie do świata czy ludzi. Bo jeżeli śmierć jawi się jako wybawienie, to jak wiele bólu trzeba było wcześniej znieść?

?Życie 2.0? to powieść bardzo kobieca, bo my, kobiety mamy po prostu inną wrażliwość, inne postrzeganie świata, zresztą kto lepiej zrozumie kobietę niż inna kobieta? Serdecznie polecam!