Życie lalek

Bardzo, bardzo mocna, ważna, potrzebna i niezwykle smutna książka. To także ostrzeżenie przed złudnym dobrobytem Zachodu i z pozoru idealnej bogatej Europy i z pozoru lepszego świata.
Napisałam, że to smutna książka. Tak jest. Jak inaczej traktować realną, bardzo sugestywnie napisaną historię ludzi szukających lepszego życia i wpadających w sidła handlarzy ludżmi, sidła pornografii także dziecięcej oraz w kilka innych bagien, w których człowiek nurza się i z każdym momentem zapada głębiej i głębiej.
Nie ukrywam, gdy czytałam Życie lalek płakałam, w wielu miejscach po prostu płakałam. To smutne, klęska ludzkości, rozwiniętego świata, że ludzie szukający po prostu lepszego, godnego życia są traktowani jak towar, przedmiot. Jeszcze tragiczniejsze jest to gdy cała sprawa dotyczy dzieci, które powinny być wesołe, beztroskie, roześmiane, a nie padać ofiarą wynaturzonych, chorych, okrutnych ludzi traktujących je niczym tytułowe lalki.
Przerażające, że to nie jest fikcja literacka, a prawda. Nie mamy pojęcia co dzieje się tuż obok, w sąsiednim domu, kamienicy obok, mieszkaniu nad nami. Gdybyśmy wiedzieli często bylibyśmy zszokowani, przerażeni. A czasami tak niewiele trzeba żeby zauważyć, pomóc.
Poza tym to opowieść o tym, jakie skutki w zrytym umyśle wykorzystywanej osoby pozostawia krzywda. Tych skutków nawet przy doskonałej terapii nie da się do końca wymazać. A co jeżeli tej terapii zabraknie?! Polecam. Doskonale napisana, szokująca i tak przerażliwie smutna książka.
Autorom udaje się utrzymać czytelnika w napięciu, jakby ich słowa były nożami, którymi zdrapują z kości żywe mięso. Ta historia na bardzo, bardzo długo pozostanie w mojej pamięci, niestety. Tego nie da się zapomnieć. A szkoda.