Życzę mu śmierci

?Wierzę, że moja córka jest tu dziś razem z nami.?

Niestety, książka nie zrobiła dobrego wrażenia. Słaba propozycja czytelnicza, nic nie wyniosłam, nawet zwykłej rozrywki, po prostu w uporze dotrwałam do końca. Szablonowy pomysł na fabułę, mało rozgarnięta główna bohaterka, mnóstwo nielogicznych zdarzeń, absurdalne zakończenie. Wiele elementów nie składało się w sensowną całość. Matt Witten beztrosko żonglował realnością, gubił harmonię intrygi i przypasowanie do prawdopodobieństwa. Pierwsze rozdziały zapowiadały atrakcyjną przygodę czytelniczą. Niestety, im głębiej wchodziłam w powieść, tym większe czułam zniechęcenie, znużenie i nijakość. Irracjonalne zachowania postaci przeszkadzały w budowaniu napięcia. 

Jednak najbardziej raziła płytkość i powierzchowność w konstruowaniu portretów bohaterów i zawiązywaniu intrygi. Szybko domyśliłam się, kto jest najczarniejszy, na kim spoczywa ciężar winy, komu faktycznie dokuczają wyrzuty sumienia. Właściwe wskazówki były doskonale widoczne, wręcz podane na tacy, a przecież nie tak powinno być w thrillerze kryminalnym. Co więcej, czasami to nastolatka była mądrzejsza od dorosłej kobiety, a to już naprawdę kiepsko przedstawiało się. Drażniła mnogość absurdalnych scen rozsianych po całej powieści. Książka jedynie na zapełnienie wolnego czasu związanego z wyczekiwaniem czegoś, kiedy myśli krążą wokół życiowego problemu, a fabula w tym nie przeszkadza. Pięćdziesięciopięcioletnia Susan z pomocą przyjaciół zdobywa pieniądze, aby udać się na drugi koniec kraju na egzekucję mordercy jej siedmioletniej córki. Dwadzieścia lat wyczekiwała dopełnienia sprawiedliwości. Po drodze, spontanicznie odwiedza byłego męża. Dostrzega coś, co sprawia, że rodzą się niepokojące obrazy. Czy człowiek z celi śmierci faktycznie jest winny? Czy za śmierć dziecka zapłaci właściwa osoba? Gdzie szukać rozwiania wątpliwości? Komu zaufać? Bookendorfina

Mocny dramat psychologiczno-obyczajowy z lekką nuta kryminalną. Dobrze się czyta. Najbardziej porusza fakt, iż to książka oparta na prawdziwych wydarzeniach.
20 lat temu zmarła Amy, córeczka Susan. Mimo upływu lat, ból kobiety, nienawiść do sprawy, który sam przyznał się do zbrodni, nie zelżały. Cierpienie, nienawiść są tak samo silne, jak dwie dekady temu. Sprawca bestialskiego mordu został skazany na karę śmierci. Dzień wykonania wyroku zbliża się nieuchronnie.
Susan czeka na ten moment niecierpliwie. Jest przekonana, że wtedy sprawiedliwości stanie się za dość, a ona osiągnie spokój. Egzekucja ma mieć miejsce na drugim krańcu USA. Susan zbiera pieniądze na podróż i udaje się w drogę. Gdyby wiedziała do czego ją to doprowadzi....miejsce, do którego dociera Susan jest zaskakujące, a tropy, nowy ślad sprawią, iż nic już nie będzie pewne ani takie, jakie było jeszcze kilka dni wcześniej.
Dramat rodzinny, dramat jednostki, matki, której zabito dziecko, 2 dekady napawania się żądzą zemsty 2 dekady bólu, cierpienia, zatapiania się w swojej tragedii. Jaką osoba po 20 latach jest zrozpaczona matka? Co drzemie w jej sercu, umyśle? Na te pytania stara się odpowiedzieć autor książki. Czy mu się to udało? Czy potrafił stworzyć mocną, wiarygodną, będącą na pograniczu...no właśnie czego...postać? Tego nie zdradzę. Zachęcam was za to do sięgnięcia po tę naprawdę niezłą powieść.
To mocna historia. Dotknie każdego, a już z pewnością wszystkich rodziców. Nawet nie potrafię sobie wyobrazić, co może przez 20 lat czuć matka zamordowanego dziecka, która czeka na śmierć mordercy.
Autor snuje swoją opowieść krok po kroku, powoli. Z pewnością nie jest to książka akcji. Wolno, metodycznie opowiedziana historia ma swój sens, jest powolna, ale przez to dociera do najgłębszych zakamarków umysłu czytelnika. Może razić zbytnia drobiazgowość w opisach. Jednak, jak pokaże czas, ma ona swoje uzasadnienie. Polecam. Warto przeczytać.

Dwadzieścia lat temu, siedmioletnia córka Susan została brutalnie zgwałcona i zamordowana. Teraz kobieta, która przez te wszystkie lata, nie mogła pogodzić się z tym strasznym wydarzeniem, wybiera się na egzekucję Potwora. Chce w chwili śmierci patrzeć mu w oczy. Pojawia się jednak pewien problem, bohaterka zaczyna mieć wątpliwości, czy kara śmierci ma się odbyć na właściwym człowieku.

Ta książka wstrząsnęła mną tak bardzo, że aż mnie zatkało. Zwłaszcza ostatnie jej strony doprowadziły mnie do palpitacji serca. Dawno podczas lektury nie czułam czegoś takiego. Moje emocje przybrały na sile jeszcze bardziej, kiedy dowiedziałam się, że autor, pisząc powieść, inspirował się zdarzeniami autentycznymi. Nie potrafię sobie wyobrazić, co może czuć matka, która straciła dziecko, a jeszcze bardziej nie mogę sobie wyobrazić, co czuje matka, która straciła dziecko w ten sposób. Musi żyć z myślą, że ktoś wyrządził jej ukochanej córce tak wielkie cierpienie. To była tylko mała, niewinna dziewczynka. Potwory, które dokonują takich zbrodni, powinni konać w męczarniach.

?Życzę mu śmierci?, to bardzo wciągająca pozycja, w której cały czas coś się dzieje. Od pierwszej strony, aż do ostatniej nie ma czasu na nudę. Podziwiam Susan, która mimo rozchwiania emocjonalnego i niestabilnej psychiki, okazała się silną i dzielną kobietą, zwłaszcza wtedy, kiedy podczas podróży spotkało ją mnóstwo trudności. Ktoś mógłby się poddać, ale nie ona. Kiedy zaczęła mieć wątpliwości co do osoby skazanej, postanowiła przeprowadzić swoje prywatne śledztwo, siłą zdobyć dowody i nie dać się wyrzucić bez uzyskania pomocy.

Naprawdę ciężko mi jest pisać tę recenzję, dosłownie brakuje mi słów. Nie życzę nikomu, by kiedyś musiał znaleźć się w podobnej sytuacji. Uważam, że trzeba mieć silne nerwy, żeby po nią sięgnąć, mną strasznie targały emocje. Zakończenie trzymało w takim napięciu, że jednocześnie nie mogłam się oderwać od tej książki i natychmiast chciałam ją przerwać. Do teraz czuję, jak mocno mi bije serce.

Koło tej powieści nie da się przejść obojętnie. Jestem pewna, że jeśli zdecydujecie się po nią sięgnąć, to poruszy Was ona dogłębnie. Jest to thriller, ale z dużą dawką dramatu. Nie poprawi Wam on humoru, wręcz przeciwnie, wprowadzi Was w smutny, melancholijny nastrój, ale takie pozycje są również potrzebne. Trzeba mieć świadomość, że okropne rzeczy dzieją się również wokół nas.

Po pierwsze nie mogłam pójść spać nim nie poznałam zakończenia tej historii. Po drugie końcówka książki jest najlepsza. Tak wciąga, że szok. Oczywiście nie odbyło się bez łez. Jednocześnie były to łzy radości i żalu. Do czegoś takiego nigdy nie powinno dojść. Po trzecie główna bohaterka na medal. Za wszelką cenę dążyła do ukarania mordercy swojej córeczki. Nie wiem, czy ja miałabym tyle siły co ona. Mamy dwa czasy akcji ? jeden to czasy współczesne, a drugi to 20 lat wcześniej.
Poznajemy historię tragicznego życia Susan Lentigo. Dlaczego tragicznego? Nasza bohaterka w tragicznych okolicznościach straciła swoją ukochaną i jedyną córeczkę Amy. Ktoś ją zamordował. Czy zrobił jej coś jeszcze dowiecie się po przeczytaniu. Jedynym marzeniem Susan jest odnalezienie mordercy i wymierzenie mu kary śmierci. Oczywiście legalną sądową drogą. Czy policji uda się odnaleźć sprawcę tego brutalnego i haniebnego czynu?
Po 20 latach oczekiwania podejrzany człowiek zostaje skazany na śmierć za morderstwo jakiego się dopuścił na nieletniej Amy. Tylko czy on faktycznie ją zamordował? Czy może jest tylko kozłem ofiarnym? Czy po 20 latach można sobie przypomnieć szczegóły dnia przed morderstwem? Czy nasza Susan dozna spokoju ducha ? gdy odejdzie z tego świata morderca jej córki? Czy bardziej pragnie pomścić córkę czy poznać prawdę?
Czytając tego typu książki zawsze doznaję szoku na zakończenie danej historii. Tym razem autor Matt Witten całkiem sprawnie z nami pogrywa. Niby już byłam pewna kim jest morderca a tu autor dał mi pstryczka w nos i pokazał, że jednak nie znam prawdy.
Co zrobilibyście na miejscu Susan? Czy posłalibyście pierwszego podejrzanego mężczyznę, czy raczej dążylibyście do poznania prawdy?
Mówią, że prawda was wyzwoli. Czy tak faktycznie poczuje się Susan? Czy jej małżeństwo przetrwało tak ogromną tragedię? Większość małżeństw po takiej tragedii się rozpada. Jak tym razem to rozegrał autor?
Reasumując thriller ?Życzę mu śmierci? jest warty przeczytania. Trzyma w napięciu dosłownie do ostatniej chwili. Nie przestaniecie czytać nim nie poznacie prawdy. Akcja nie jest szybka, ale to w niczym nie przeszkadza. Oczywiście znajdziecie tutaj zwroty akcji, po których już nigdy nic nie będzie takie same.
Jesteście gotowi poznać prawdziwą historię Susan Lentigo?
Polubiłam pióro Matta Wittena. Mam nadzieję, że jeszcze kiedyś usłyszę o tym autorze.
Polecam ?Życzę mu śmierci? ...