Żyj pełnią życia

anów Zjed­no­czo­nych po­wie­dział: ,,Je­steśmy tym, czym wie­rzy­my, że je­steśmy". Każda jed­nost­ka for­mułuje własną ocenę sa­mej sie­bie i ten pod­sta­wo­wy wi­ze­ru­nek w dużym stop­niu przy­czy­nia się do tego, kim rze­czy­wiście ta oso­ba się sta­je. Nie możesz zro­bić więcej, niż wie­rzysz, że możesz. Nie możesz być ni­kim więcej niż wie­rzysz, że je­steś. Praw­dzi­wa wia­ra ułatwia urze­czy­wistnienie przed­mio­tu twej wia­ry. Wia­ra sty­mu­lu­je ist­niejącą w to­bie moc. Nie bój się za­ufać wie­rze. Ro­dzi­ce pew­ne­go szes­na­sto­let­nie­go chłopca za­pi­sa­li go do szkoły przy­go­to­wującej do col­le­geu, na którą le­d­wie było ich stać. Pragnęli jed­nak, by syn po­siadł możliwości, którymi oni nie mo­gli się cie­szyć. Chłopak do­ce­niał tę szansę i po­sta­no­wił zasłużyć na nią. Zde­cy­do­wał w ser­cu, że zdobędzie na­grodę za naukę, aby zre­kom­pen­so­wać poświęce­nie ro­dziców. Pra­co­wał pil­nie i zaczął wspi­nać się na za­dzi­wiające po­zio­my wie­dzy, ja­kich wcześniej nig­dy nie zdo­by­wał. Jego oce­ny wciąż rosły - 80, 85, 90 (na 100 możli­wych). Nig­dy nie do­sta­wał ta­kich stop­ni i, jak to cza­sem bywa z osobą wspi­nającą się, prze­stra­szył się własne­go osiągnięcia. Wte­dy po­ja­wiła się de­struk­cyj­na myśl. ,,Ten po­ziom na­uki jest dla mnie za wy­so­ki. Wy­czer­pałem swe możliwości. Nie po­tra­fię utrzy­mać tego stan­dar­du". Zaczął więc wątpić, a wia­ra jego top­niała. Wkrótce umysł za­ak­cep­to­wał brak wia­ry w sie­bie. Wte­dy, po­nie­waż jego zdol­ności już nie pod­le­gały wy­zwa­niu, umysł za­mknął się i zda­wało się, że nie po­tra­fi na­wet za­pa­miętać lek­cji. Jakość pra­cy młodzieńca spadła. Na­uka szła mu kiep­sko i stop­nie się obniżały. Ogarnęło go zniechęce­nie i był gotów zre­zy­gno­wać. - Jed­nak pew­nej nocy - po­wie­dział - otwo­rzyłem Bi­blię w na­dziei zna­le­zie­nia ja­kiejś zachęty i tra­fiłem na wer­set mówiący: ...u Boga wszyst­ko jest możliwe (Ewan­ge­lia św. Ma­te­usza 9,26). To skłoniło mnie do myśle­nia: ,,Moi ro­dzi­ce wierzą we mnie i przez jakiś czas po­tra­fiłem zdo­by­wać do­bre oce­ny. Sko­ro kie­dyś mogłem to robić, dla­cze­go nie mógłbym do­ko­nać tego po­now­nie. Wierzę, że Bóg mi pomoże". Na­gle wie­działem, że mogę to zro­bić. I rze­czy­wiście do­ko­nał tego. Stop­nie zno­wu się po­pra­wiły. Stał się pry­mu­sem. Kie­dy od­zy­skał za­ufa­nie co do wia­ry, jego oso­bo­wość zo­stała ukie­run­ko­wa­na i po­ja­wiła się moc. W sposób aka­de­mic­ki i teo­re­tycz­nie nie­mal wszy­scy wierzą, że Bóg po­ma­ga lu­dziom, ale sami nie za­wsze szu­kają tej po­mo­cy w kon­kret­nych sy­tu­acjach. - Co Bóg może zro­bić w tym szczególnym wy­pad­ku? - py­tają nie­pew­nie. Pozwól, że od­po­wiem py­ta­niem na to py­ta­nie: - Cze­go Bóg nie może uczy­nić? Tysiące lu­dzi w pełnej szcze­rości udo­wod­niło, że po­przez naszą wiarę Bóg wno­si do kon­kret­nych sy­tu­acji moc i mądrość prze­wyższającą wszel­kie ludz­kie wy­obrażenie. Kie­dy Bob Ri­chards, mistrz świa­ta w sko­ku o tycz­ce, otrzy­my­wał na­grodę jako spor­to­wiec ama­tor roku, dzien­ni­ka­rze za­py­ta­li go o ta­jem­nicę jego atle­tycz­nych sił. - Za­wdzięczam swo­je osiągnięcia mocy Pana - od­po­wie­dział. Gdy re­por­te­rzy spor­to­wi nadal go wy­py­ty­wa­li, wyjaśnił: - Och, nie myślcie, że jakaś me­ta­fi­zycz­na siła scho­dzi z wy­so­ka, gdy za­czy­nam ska­kać, i prze­no­si mnie po­nad po­przeczką. Wca­le tak nie jest. Kie­dy mówię o mocy Pana, mam na myśli psy­cho­lo­gicz­ny wpływ, jaki wy­wie­ra On na tych, którzy wni­kają w swe du­sze i tam znaj­dują siłę do do­ko­ny­wa­nia wspa­niałych rze­czy. Wszyst­kie do­wo­dy na to, że du­cho­wo kon­struk­tyw­ne myśle­nie może wy­zna­czać sto­pień do­ko­nań w na­szym życiu, są tak roz­strzy­gające, iż in­te­li­gent­na oso­ba w żaden sposób nie może zi­gno­ro­wać tego obiek­tyw­ne­go pra­wa życia. Po pierw­sze, uporządkuj swo­je życie pod kątem Bożych praw. Bądź osobą od­daną in­nym. Następnie upew­nij się, że two­je cele są do­bre z punk­tu wi­dze­nia du­cho­we­go. Po­tem myśl w ka­te­go­riach suk­ce­su, wierz w suk­ces, wy­obrażaj so­bie suk­ces, a uru­cho­misz potężną siłę dającego się zre­ali­zo­wać życze­nia. Kie­dy umysłowy ob­raz albo po­sta­wa są wy­star­czająco moc­no pod­trzy­my­wa­ne, fak­tycz­nie wy­dają się kie­ro­wać wa­run­ka­mi i oko­licz­nościa­mi.