Ebook 1812 Napoleon w Moskwie mobi,epub

ry zdą­żył już od­być trium­fal­ne wjaz­dy do wszyst­kich waż­niej­szych sto­lic Eu­ro­py, poza Lon­dy­nem. ,,Pod­czas na­szej dłu­giej jaz­dy uli­ca­mi nie spo­tka­li­śmy ani ży­we­go du­cha". Stop­nio­wo w za­się­gu na­sze­go wzro­ku po­ja­wia się wiel­ka cy­ta­de­la, po­ło­żo­na ,,na wzgó­rzu w sa­mym cen­trum mia­sta". Kreml, oto­czo­ny zwień­czo­nym blan­ka­mi mu­rem, oflan­ko­wa­nym roz­miesz­czo­ny­mi w re­gu­lar­nych od­stę­pach basz­ta­mi, przy­po­mi­na ko­le­dze Méne­va­la, dru­gie­mu se­kre­ta­rzo­wi, ba­ro­no­wi A. J. Fa­ino­wi, Pa­łac Do­żów w We­ne­cji. Jego trzy ko­lej­ne, po­tęż­ne bra­my są ,,zbu­do­wa­ne z kil­ku łu­ków prze­gro­dzo­nych ba­rie­ra­mi i zwień­czo­nych ma­chi­ku­ła­mi". Wkro­czyw­szy na dzie­dziń­ce, Na­po­le­on uda­je się Scho­da­mi Strze­lec­ki­mi (gdzie nie­gdyś Piotr Wiel­ki ma­sa­kro­wał swo­ich zbun­to­wa­nych gwar­dzi­stów) na pię­tro, do sal słu­żą­cych wła­dzy pań­stwo­wej. Peł­ne sta­ro­daw­ne­go splen­do­ru, ską­po ume­blo­wa­ne apar­ta­men­ty pań­stwo­we skła­da­ją się z trzech tyl­ko sal i jed­nej sy­pial­ni. Od szes­na­ste­go stu­le­cia nie miesz­kał tu ża­den car. Te­raz jed­nak wy­star­czą, przy­najm­niej tym­cza­so­wo, aby po­słu­żyć jako oso­bi­ste kwa­te­ry Na­po­le­ona, któ­re, czy to w na­mio­cie, czy w pa­ła­cu, i tak nig­dy nie zaj­mu­ją wię­cej niż trzech po­ko­jó W car­skiej sy­pial­ni je­dy­nym me­blem - poza sto­ją­cym na lewo od ko­min­ka i od­dzie­lo­nym od nie­go wy­myśl­nym, trój­dziel­nym pa­ra­wa­nem łóż­kiem - jest se­kre­ta­rzyk z za­my­ka­nym pół­okrą­głą przy­kry­wą bla­tem. To tu­taj praw­do­po­dob­nie Na­po­le­on przy­sia­da co chwi­la, aby wresz­cie - swo­im trud­nym do od­cy­fro­wa­nia pi­smem - na­pi­sać kil­ka słów do swo­jej mło­dej blond ce­sa­rzo­wej, do od­le­głe­go Pa­ry­ż ,,Mon amie. Otrzy­ma­łem twój list z trzy­dzie­ste­go pierw­sze­go, z któ­re­go wy­wnio­sko­wa­łem, że do­tar­ły już do cie­bie li­sty ze Smo­leń­ska. Na­pi­sa­łem już też do Cie­bie z Mo­skwy, do­kąd do­tar­łem czter­na­ste­go. Mia­sto do­rów­nu­je wiel­ko­ścią Pa­ry­żo­wi, jest tam 1 600 wież ko­ściel­nych i po­nad ty­siąc pięk­nych pa­ła­ców. Mia­sto za­opa­trzo­ne jest we wszel­kie do­bra. Szlach­ta opu­ści­ła je, po­dob­nie jak i kup­cy, któ­rzy zo­sta­li do tego zmu­sze­ni; po­zo­sta­ło tyl­ko pro­stac­two. Z moim zdro­wiem jest do­brze, go­rącz­ka mnie opu­ści­ła. Nie­przy­ja­ciel wy­co­fu­je się, na ile mogę są­dzić, w kie­run­ku Ka­za­nia. Ten wspa­nia­ły pod­bój jest re­zul­ta­tem bi­twy nad Mo­skwą [pod Bo­ro­di­no]. Tout ? toi. NAP". W mię­dzy­cza­sie, głę­bo­ko w piw­ni­cach Krem­la, zna­lazł się go­rą­co­kr­wi­sty i - na­wet w Wiel­kiej Ar­mii - nad­zwy­czaj­nie am­bit­ny szta­bo­wiec, pierw­szy ofi­cer or­dy­nan­so­wy Ga­spard Gou­r­ Ten wy­so­ki, szczu­pły i mu­sku­lar­ny sza­tyn, ubra­ny - ze wzglę­du na tak trium­fal­ną oka­zję - w ga­lo­wy nie­bie­ski mun­dur ze srebr­ny­mi sznu­ra­mi na­ra­mien­ny­mi, do­ko­nu­je za­ska­ku­ją­ce­go, aby nie rzec za­trwa­ża­ją­ce­go od­kry­cia. Jest nim kil­ka be­czek pro­chu. Choć 15 sierp­nia zo­stał lek­ko ran­ny pod Smo­leń­skiem, to przez całą kam­pa­nię po­zo­sta­wał bez prze­rwy na no­gach, a już wczo­raj był jed­nym z pierw­szych ofi­ce­rów, jacy wkro­czy­li do Mo­skwy. ,,To wła­śnie ja zna­la­złem ma­ga­zy­ny, w któ­rych znaj­do­wa­ło się trzy­sta ki­lo­gra­mów pro­chu strzel­ni­cze­go". Za to od­kry­cie wkrót­ce zo­sta­nie mia­no­wa­ny ba­ro­nem Ce­sar­stwa. Po­zo­sta­li ofi­ce­ro­wie domu ce­sar­skie­go tak­że czy­nią dziw­ne od­kry­cia. W ko­min­ku sy­pial­ni ce­sar­skiej, a tak­że w in­nych miej­scach, znaj­du­ją ukry­te ,,lon­ty za­pa­la­ją­ce". Zro­bio­ne ze sznur­ka, smo­ły i siar­ki, wszyst­kie wy­ko­na­ne są do­kład­nie tak samo. Od­kry­cia te po­wo­du­ją, że Cau­la­in­co­urt i jego ko­le­dzy za­czy­na­ją brać bar­dziej po­waż­nie noc­ną pa­pla­ni­nę ,,na wpół osza­la­łe­go" po­li­cjan­ta. Spro­wa­dzo­ny ze straż­ni­cy, po­wta­rza on swo­ją hi­sto­ryj­kę, któ­ra te­raz już szyb­ko, choć z prze­ra­że­niem, zo­sta­je sko­ja­rzo­na ze znik­nię­ciem - praw­do­po­dob­nie tak­że na roz­kaz ka­pry­śne­go gu­ber­na­to­ra Ro­stop­czy­na i jego sze­fa po­li­cji, Iwacz­ki­na7 - wszyst­kich węży stra­żac­kich w bu­dyn­ku gieł­dy: