Ebook Antyczna sztuka wojenna mobi,epub,pdf

r. , a korzystać z niej będą zarówno Plutarch, jak i Pompejusz Trogus (zob. niżej) Nie zachowała się także narracja Posejdoniosa z Apamei w Syrii, zmarłego w 50 r. , który był kontynuatorem dokonań historiograficznych opisanego niżej Polibiusza (Polybiosa). O ostatnich latach czasów hellenistycznych pisał z kolei aleksandryjski historyk Timagenes, współczesny cesarzowi Oktawianowi Augustowi (przełom I w. i I w. ). Dzieło Historiai (Dzieje) Polibiusza z Megalopolis, żyjącego w II w. , jest najwcześniejszą zachowaną prawie w całości narracją pochodzącą bezpośrednio z czasów hellenizmu. Polibiusz opisuje wszakże wydarzenia począwszy od 264 r. , ale czyni przy tym liczne dygresje do czasów wcześniejszych. Zasadniczo jednak jest podstawowym źródłem dla czasów sobie współczesnych. Z następnego stulecia, zatem z czasów absolutnego już schyłku epoki, pochodzą dzieła Diodora Sycylijskiego, Strabona i rzymskiego historyka Tytusa Liwiusza, który zresztą w znacznym stopniu oparł swoją narrację na przekazie Polibiusza. Pozostałe źródła pochodzą z czasów późniejszych, najczęściej z epoki rozkwitu Cesarstwa Rzymskiego, przy czym ich autorami najczęściej byli historycy greccy. Treść narracji części pierwszej, poświęconej następcom Aleksandra Wielkiego, diadochom, aż do schyłku IV w. opiera się zasadniczo na pracy Diodora Sycylijskiego zawartej w księgach XVIII-XXI jego Biblioteki historycznej. Te same księgi są głównym źródłem opisu wydarzeń na helleńskim zachodzie dotyczących poczynań tyrana Syrakuz, a następnie króla Agatoklesa, przy czym pewne problemy stwarza w tym zagadnieniu chronologia. Z kolei mniej więcej od bitwy pod Ipsos dzieło Diodora, które od tego miejsca jest niekompletne, uzupełniają, a niejednokrotnie zastępują żywoty Demetriusza Poliorketesa oraz w pewnych szczegółach Pyrrusa napisane przez Plutarcha z Cheronei, historyka greckiego żyjącego w drugiej połowie I w. i pierwszej następnego stulecia. Podstawą rekonstrukcji wydarzeń z samego końca epoki diadochów są zachowane fragmenty dzieła historyka o imieniu Memnon, pochodzącego z Heraklei Pontyjskiej. Powyższe źródła nie wyczerpują wszakże wiedzy o czasach, kiedy wodzowie Aleksandra Wielkiego toczyli walki o spadek po nim. Dla pierwszych lat tych wydarzeń nieocenione pozostają fragmenty dzieła Flawiusza Arriana z Nikomedii, dotyczące właśnie czasów diadochów. Zawierają one pewne nieliczne wprawdzie, ale nigdzie indziej nie odnotowane wydarzenia dotyczące działań morskich. Dla tychże i kolejnych lat wiele interesujących szczegółów militarnych i marynistycznych, zwłaszcza dotyczących podstępów wojennych, przekazał Polien. Niemniej ciekawe informacje znaleźć można u Pauzaniasza i Justyna. W niewielkim stopniu natomiast o problematyce morskiej pisze Plutarch w żywotach Fokiona i Eumenesa, toteż można się nimi podeprzeć jedynie w kwestiach ogólnego zarysu wydarzeń. Krótka dygresja dotycząca podróży Pyteasza z Marsylii opisana została na podstawie informacji zaczerpniętych z księgi V Biblioteki historycznej Diodora, kilku wzmianek u Strabona oraz na podstawie dzieła Pliniusza Starszego. Dla pierwszych lat epoki epigonów nie zachowała się w źródłach ciągła narracja. Wspomniany wcześniej Memnon z Heraklei Pontyjskiej opisał wojnę Ptolemeusza Keraunosa z Antygonem Gonatasem, zaś najazdowi Celtów na Helladę prawie w całości księgę X Przewodnika po Helladzie poświęcił Pauzaniasz. Wydarzenia tych i kolejnych lat opierają się również na informacjach zawartych w księgach XXIV-XXVII dzieła Justyna oraz odpowiadających im Prologach Pompejusza Trogusa. Kalliksejnos oraz Appian z Aleksandrii we Wstępie (Prooimion) do swego dzieła, przedstawili z kolei liczebność, stan i siłę floty egipskiej w czasach Ptolemeusza II Filadelfosa. Wiele interesujących wiadomości podają również Pauzaniasz oraz Polien, przy czym najczęściej są one luźno rozrzucone w formie krótkich epizodów bądź dygresji w księgach I-IV, VII i VIII dzieła pierwszego z wymienionych i księgach II i IV Podstępów Poliena. Opis późniejszych czasów doby epigonów oparty jest na biografiach Aratosa, Agisa i Kleomenesa z Żywotów Plutarcha, Dziejach Polibiusza zawartych w księgach II-V, Wojnach iliryjskich i Wojnach syryjskich Appiana. Drobne wzmianki można też znaleźć w Prologach XXVIII i XXIX Pompejusza Trogusa. W rekonstrukcji wydarzeń morskich tych czasów pomocne są również nieliczne, ale bardzo interesujące wiadomości zawarte w zachowanych z tamtych czasów inskrypcjach, a także luźno rozrzucone wzmianki oraz dygresje u Plutarcha w Moraliach (183c i 545b) i biografiach Demetriusza Poliorketesa oraz Pelopidasa, w dziele Atenajosa (w księgach V i VIII), a także w zachowanych fragmentach dzieł Filochorosa i Diogenesa Laertiosa (z księgi VII). Dotyczą one na przykład bitew pod Kos