Ebook Babskie Fanaberie, czyli wygraj walkę o siebie mobi,epub,pdf

Babskie Fanaberie, czyli wygraj walkę o siebie Au­tor: Ania Wi­tow­ska Pro­jekt okład­ki: Ania Wi­tow­ska Wy­ko­na­nie okład­ki: Grze­gorz Mo­las Ry­sun­ki: Mo­ni­ka Soł­ty­siak Fo­to­gra­fia: Ania Wi­tow­ska Re­dak­cja i ko­rek­ta: Anna Kry­sty­na Misz­tal Skład i ła­ma­nie: Anna Kry­sty­na Misz­tal ISBN 978-83-272-3784-2 Co­py­ri­ght (C) by Ania Wi­tow­ska 2013 ­bie­cy­punk­twi­dze­ Wszel­kie pra­wa za­strze­żo­ne. Żad­na część tej książ­ki nie może być re­pro­du­ko­wa­na ja­kim­kol­wiek spo­so­bem - me­cha­nicz­nie, elek­tro­nicz­nie, dro­gą fo­to­ko­pii czy tp - bez pi­sem­ne­go ze­zwo­le­nia Ani Wi­tow­skiej, z wy­jąt­kiem re­cen­zji i re­fe­ra­tów, kie­dy to oso­ba re­cen­zu­ją­ca lub re­fe­ru­ją­ca ma pra­wo przy­ta­czać krót­kie wy­jąt­ki z książ­ki, z po­da­niem źró­dła po­cho­dze­nia. Skład wersji elektronicznej: Virtualo Sp. z Spis treści Dedykacja Wstęp zamiast spisu treści starcie pierwsze starcie drugie starcie trzecie starcie czwarte starcie piąte starcie szóste starcie siódme starcie ósme starcie dziesiąte starcie dziesiąte starcie jedenaste starcie dwunaste starcie trzynaste starcie czternaste starcie piętnaste starcie szesnaste Biogram autorki Wszystkie rozdziały dostępne w pełnej wersji książki. De­dy­ku­ję moim Męż­czy­znom. Dzię­ki Wam upa­dam i wzno­szę się. Dzię­ki Wam sta­ję się lep­szym czło­wie­kiem. Ania wi­taj! wszy­scy się spie­szy­my, dla­te­go - sza­nu­jąc Twój czas - pi­szę krót­ko i zwięź­le; sło­wa­mi, któ­re doj­rza­ły do wy­po­wie­dze­nia i ob­ro­sły emo­cjo­nal­nym ła­dun­kiem. bez zbęd­nych upięk­szeń, la­nia wody i gła­ska­nia po gło­wie na­ma­wiam Cię do przyj­rze­nia się so­bie i od­na­le­zie­nia wła­snej praw­dy. tego, co na­praw­dę czu­jesz, chcesz i co na­praw­dę dla Cie­bie waż­ne. idę tak­że krok da­lej, bo za­chę­cam Cię, aby tę oso­bi­stą praw­dę wy­ar­ty­ku­ło­wać - mieć od­wa­gę za­wal­czyć o sie­bie i o to, cze­go pra­ ty­sią­ce roz­mów, e-ma­ili, co­achin­go­wych go­dzin z ko­bie­ta­mi, ale tak­że i moje oso­bi­ste - czę­sto dość dra­ma­tycz­ne - po­szu­ki­wa­nia sie­bie, za­owo­co­wa­ły re­flek­sja­mi za­war­ty­mi w tej książ­ce. wie­rzę, że uda mi się choć na chwi­lę Cię za­trzy­mać, choć odro­bi­nę bar­dziej ośmie­lić, by być bar­dziej sobą, by po­czuć się do­brze we wła­snej skó­rze. je­steś je­dy­ną oso­bą, któ­ra może zmie­nić swo­je ży­cie - nie lek­ce­waż tego! tkwią w To­bie siła i od­wa­ga. czas je obu­dzić! po­zdra­wiam, Ania Wi­tow­ska zamiast spisu treści mo­że­my oszu­ki­wać in­nych, ale nie je­ste­śmy w sta­nie­oszu­kać sa­mych sie­ au­tor­ka w nie­kon­wen­cjo­nal­ny spo­sób uczy in­ne­go po­dej­ścia do ży­cia, re­ago­wa­nia na rze­czy­wi­stość oraz na­sta­wie­nia do sie­bie. jak sama twier­dzi - pi­sze, dzia­ła i upra­wia ,,wi­te­ryzm" (ter­min utwo­rzo­ny od jej na­zwi­ska i spo­so­bu ko­mu­ni­ko­wa­nia się) - mo­ty­wu­ją­ce i kon­kret­ne dzia­ła­nia, coś po­mię­dzy pro­ząa po­ezją, na­ci­skiem a wspar­ciem, przy­mu­sem a wol­no­ścią wy­bo­ru. mo­żesz za­cząć tam, gdzie chcesz każ­dy z nas ma swo­ją hi­sto­rię pa­trzysz na sło­wa, któ­re pi­szę i my­ślisz: a co ty mo­żesz wie­dzieć o mo­jej? skąd wiesz, co czu­ję, z czym się zma­gam, jaką dro­gę prze­szł masz ra­cję - nie wiem nie wiem, co spra­wi­ło, że je­steś tu, gdzie je­steś, ile razy upa­dłaś, co Cię ukształ­to­wa­ło, ile prób masz za sobą... ale wiem, że - nie­za­leż­nie od prze­szło­ści - tkwi w To­bie siła, aby spró­bo­wać po­now­nie sta­nąć na nogi i za­wal­czyć o sie­bie aby prze­żyć jak naj­le­piej swo­je ży­cie, aby na­pi­sać - naj­pięk­niej jak tyl­ko po­tra­fisz - swo­ją hi­sto­rię zmia­na czu­jesz przez skó­rę, że już czas, że się zbli­ża, że to, jak było do tej pory nie ma pra­wa dłu­żej dzia­łać... spi­nasz się w so­bie i uda­jesz, że nie wi­dzisz, że tak na­praw­dę nie po­trze­bu­jesz ni­cze­go, że może być po sta­re­ co­raz bar­dziej się de­ner­wu­jesz i wy­my­ślasz czar­ne sce­na­riu­sze tego, co może pójść nie tak na­krę­casz się wi­zja­mi i bu­du­jesz w so­bie na­pię­cie z ca­łych sił sta­rasz się za­trzy­mać nie­unik­nio­ne, tra­cąc ener­gię na bo­le­sne opie­ra­nie się za­miast pod­dać się jej i z nią po­pły­nąć starcie pierwsze 1) wy­pisz w punk­tach, co ozna­cza dla Cie­bie zmia­na 2) na­pisz, co mo­żesz dzię­ki niej zy­skać? (przy­najm­niej 5 rze­czy) 3) wy­pisz 3 oba­wy zwią­za­ne ze zmia­ną i ra­cjo­nal­nie oceń, czy są za­sad­ne po­dziel zmia­nę na 1000 ma­łych kro­ków, a nie wy­wo­ła żad­nej pal­pi­ta­cji ser­ca - obie­cu­ję :) i co z tego, że ktoś od­wró­cił się od Cie­bie, je­śli nie do­strze­gał tego, kim na­praw­dę je­steś? i co z tego, że zo­sta­niesz sama? czy war­to ro­bić miej­sce dla nie­speł­nio­nych ocze­ki­wań? i co z tego, że za­czniesz od nowa? le­piej świa­do­mie tu i te­raz, niż przy­par­tą do i co z tego, że coś się koń­czy? to, co wła­ści­we - jest do­pie­ro przed Tobą na­wet je­śli Ty sama po­sta­no­wi­łaś prze­stać, na­wet je­śli wszyst­ko wska­zu­je, że nie ma pra­wa być le­piej, chcę, abyś wal­czy­ła o sie­bie chcę, abyś pod­ję­ła ko­lej­ną pró­bę, bo wi­dzę w To­bie zwy­cięz­cę zwy­cięz­cę wła­snych sła­bo­ści, zwy­cięz­cę, któ­ry daje z sie­bie 100% zwy­cięz­cę, któ­ry prze­ku­wa po­tknię­cie w od­bi­cie do sko­ku zwy­cięz­cę, któ­ry ma od­wa­gę uwie­rzyć w sie­bie i wy­trwać tam, gdzie inni się pod­da­ją za­wsze moż­na za­wró­cić z miej­sca, w któ­rym się zgu­bi­łaś, z miej­sca, w któ­rym da­łaś za wy­gra­ną z miej­sca, w któ­rym po­rzu­ci­łaś na­dzie­ję nie upie­raj się, że się nie da spró­buj - tyl­ko od Cie­bie za­le­ży co bę­dzie da­lej ja je­ de­fi­ni­cja, któ­ra Cię wy­peł­nia ob­raz sie­bie, któ­ry masz w gło­wie i któ­ry okre­śla, co mo­żesz, i jak sie­bie wi­dzisz sa­mo­na­krę­ca­ją­ca się oce­na i moż­li­wo­ści, któ­re sama so­bie da­jesz lub od­bie­rasz ja - stoi za Two­im świa­tem ja - furt­ka, któ­rą mo­żesz otwo­rzyć sze­rzej