Ebook Bezpieczeństwo teleinformatyczne państwa mobi,epub,pdf

ępna przez Internet pornografia dziecięca czy też propaganda nawołująca do nienawiści rasowej lub religijnej. Złożoność problematyki bezpieczeństwa informatycznego utrudnia znalezienie cech wspólnych wszystkim zagadnieniom uznawanym za przynależące do tej dziedziny. Mimo to można przyjąć, że istotą bezpieczeństwa teleinformatycznego, bez względu na poziom, na którym je rozpatrujemy -- użytkownika indywidualnego, zbiorowego, państwa czy systemu międzynarodowego, jest zdolność określonego podmiotu do pozyskania i zachowania, w formie niezmienionej bez jego zgody i wiedzy, wszelkiego rodzaju informacji utrwalonej w postaci cyfrowej oraz możliwość jej bezpiecznego (tzn. nienarażonego na przechwycenie, zniszczenie lub nieuprawnioną modyfikację) przetwarzania, przesyłania i upowszechniania[3]. Dodatkowo nie można zapominać, zważywszy na współczesny stopień integracji infrastruktury teleinformatycznej, powszechność jej wykorzystania oraz łatwość dostępu do niej, o znaczeniu powiązań między poszczególnymi poziomami tak rozumianego bezpieczeństwa teleinformatycznego. W ich wyniku bowiem zarówno bezpieczeństwo teleinformatyczne państwa zależy do pewnego stopnia od stanu zabezpieczeń komputerów i tym podobnych urządzeń znajdujących się w posiadaniu użytkowników indywidualnych, jak i odwrotnie, bezpieczeństwo danych przechowywanych lub przesyłanych przez poszczególne jednostki z wykorzystaniem ich własnego sprzętu uzależnione jest od poziomu odporności na rozmaite groźby infrastruktury teleinformatycznej na szczeblu narodowym. To zaś niewątpliwie dodatkowo komplikuje samo zagadnienie bezpieczeństwa teleinformatycznego, utrudniając tym samym wysiłki na rzecz jego skutecznego zapewniania. Wielowymiarowość zagadnień bezpieczeństwa teleinformatycznego oznacza też możliwość odmiennych interpretacji zarówno poszczególnych pojęć z tego zakresu, jak i samej istoty tego wymiaru bezpieczeństwa. W rezultacie różni badacze tego zagadnienia oraz praktycy, odpowiedzialni za zapewnianie bezpieczeństwa teleinformatycznego na poszczególnych jego poziomach, pojmują przedmiot swojej pracy nieco odmiennie. Inaczej na kwestie bezpieczeństwa teleinformatycznego spogląda bowiem zawodowy informatyk, mający za zadanie utrzymanie sprawnego funkcjonowania instytucjonalnej sieci komputerowej np. przedsiębiorstwa (czyli administrator sieci), a inaczej wojskowy specjalista, koncentrujący się na zapewnieniu jednostkom wojskowym nieprzerwanej łączności. Odmienne podejście mają też np. policjant, zajmujący się zwalczaniem umieszczanej w Internecie pornografii dziecięcej lub innych nielegalnych treści oraz polityk odpowiedzialny za stabilność całego państwa. Każda z tych osób ogranicza się z reguły przy analizie i ocenie zagadnień bezpieczeństwa teleinformatycznego, co naturalne i zrozumiałe, do perspektywy własnej specjalności. Z tego powodu uznaje za priorytetowe inne problemy i wyzwania, przyjmuje inną hierarchię zadań i celów, a w konsekwencji -- poszukuje innych rozwiązań. Odmienne definicje bezpieczeństwa teleinformatycznego, inaczej pojmowany zakres tego zagadnienia oraz odpowiedzi na zidentyfikowane problemy sformułowane bez należytego uwzględnienia wszystkich możliwych implikacji, powodują z kolei, że znacznie utrudniona jest współpraca i koordynacja działań prowadzonych z myślą o poprawie stanu bezpieczeństwa teleinformatycznego, zwłaszcza w skali ogólnopaństwowej. Zdolność zaś do efektywnej kooperacji przy przeciwdziałaniu zagrożeniom bezpieczeństwa teleinformatycznego ma niewątpliwie centralne znaczenie dla skutecznego i całościowego rozwiązywania problemów bezpieczeństwa teleinformatycznego na poziomie państwa, a w konsekwencji zapewne również pozostałych użytkowników technologii informatycznych. Dlatego też główną ideą przyświecającą opracowaniu tego zbioru było właśnie ukazanie różnorodności perspektyw, z jakich patrzeć można (i należy) na problemy bezpieczeństwa teleinformatycznego, oraz doprowadzenie do swoistego ,,spotkania" tych, często bardzo odmiennych, punktów widzenia. Powinno to bowiem umożliwić wypracowanie właściwej odpowiedzi na pojawiające się w tej sferze wyzwania. Polityk decydujący o kształcie strategii kraju w odniesieniu do zagrożeń bezpieczeństwa narodowego w wymiarze teleinformatycznym nie może przecież oczekiwać wdrożenia rozwiązań technicznie niewykonalnych. Natomiast informatyk dbający o stabilność nadzorowanej przez niego sieci musi pamiętać o szerszym kontekście problemu, np. konieczności pogodzenia wymogów bezpieczeństwa teleinformatycznego z innymi priorytetami państwa w dziedzinie bezpieczeństwa narodowego. Stąd też tak ważne jest pogłębienie wśród osób zajmujących się bezpieczeństwem informatycznym (niezależnie, jak przez nich definiowanym) świadomości różnorodności możliwych uj