Ebook Biblia. Pismo Święte Nowego Testamentu mobi,epub

Gali- lei! Wypędzenie kupczących ze świątyni: 21,12-17 12 Potem wszedł Jezus do świą­tyni i począł wypędzać wszystkich sprzedawców i kupujących, którzy się tam znajdowali: powywracał sto­ły zmieniających pieniądze i sto­iska sprzedawców gołębi. 13 I po­wiedział im: Napisane jest: Dom mój będzie nazwany domem mod­li­twy, a wy uczy­niliście zeń jaskinię zbójców! 14 I przyszli do Niego, gdy był już w świątyni, ślepi i chro­mi, a On ich uzdrowił. 15 Widząc tedy arcykapłani i uczeni w Piśmie cuda, które uczy­nił [Je­zus], i sły­sząc głos dzieci wo­ła­ją­cych: Ho­san­na Synowi Dawida, unie­śli się gniewem 16 i powiedzieli do Niego: Czy słyszysz, co one mó­wią? A Je­zus od­po­wie­dział: Tak. Czy nigdy nie czytaliście tych oto słów: Po­przez usta nie­mo­w­ląt i ssą­­cych przy­gotowałeś sobie chwa­­lę? 17 Potem zostawił ich tak i wyszedł z miasta, aby udać się do Betanii, gdzie spędził noc. Przeklęcie drzewa figowego: 21,18-22 18 A kiedy wczesnym rankiem wszedł do miasta, poczuł głód. 19 I wi­­dząc obok drogi drzewo figowe, zbliżył się doń, ale nie znalazł na nim nic prócz liści. Powiedział te­dy: Nigdy już nie będziesz rodzić owo­ców. I natychmiast uschło drze­wo figowe. 20 A widząc to ucz­nio­­wie zdumieni py­tali: Jak mogło tak natychmiast usch­nąć to drzewo figowe? 21 A Jezus od­po­wie­dział: Zaprawdę mó­wię wam: jeśli będziecie mieli wia­rę sil­ną, bę­dzie­cie mogli dokonywać nie tyl­ko te­go, czego Ja dopiero co do­ko­na­łem z tą figą, ale nawet, gdy po­wie­cie tej górze: Podnieś się i rzuć się do morza - to tak się sta­nie. 22 I wszy­stko ot­rzy­macie, o co tyl­ko prosić będziecie z wiarą na modlitwie. Problem władzy Jezusa: 21,23-27 23 A gdy wszedł do świątyni i nauczał, przyszli arcykapłani i starsi ludu i zapytali: Jakim pra­wem to czynisz? Kto Ci dał takie prawo? 24 A Jezus odpowiedział: Za­pytam i Ja was o coś. Jeśli Mi odpowiecie, to i Ja wam powiem, jakim prawem to czynię: 25 Czy chrzest Jana Chrz­ci­cie­la pochodzi z nieba czy od lu­dzi? A oni tak sobie myśleli: Jeśli Mu od­­po­wie­my, że z nieba, to zapyta nas: Cze­muż więc nie uwierzyliście mu? 26 A jeśli Mu odpowiemy, że od ludzi, to musimy się obawiać tłu­mu, bo wszyscy uważają Jana za proroka. 27 Odpowiedzieli tedy Je­zu­sowi tak: Nie wiemy. To Ja też wam nie powiem - odrzekł im jakim pra­wem to czynię. Przypowieść o dwu synach: 21,28-32 28 Powiedzcie: co się wam wydaje? Pewien człowiek miał dwu sy­nów. Zwracając się do jednego z nich, powiedział: Synu mój, idź dziś popracować w winnicy. 29 A on od­po­wiedział: Dobrze, panie - ale nie po­szedł. 30 Potem zwracając się do dru­giego powie­dział to samo. A ten od­powiedział: Nie chcę ! Ale potem, od­czuwając niepokój, po­szedł. 31 Któ­­­ry z tych dwóch wy­peł­nił wolę oj­ca? Odpowiedzieli: Ten dru­gi. A Jezus rzekł: Zaprawdę mó­wię wam: celnicy i nierządnice pierwej niż wy wchodzą do królestwa Bożego. 32 Przy­szedł bowiem do was Jan [kro­­­cząc] drogą sprawie­dli­wo­ści, wy jed­nak nie uwierzyliście mu, ale cel­­nicy i nierządnice - ci uwierzyli; wy zaś, patrząc na to wszystko, na­wet potem nie od­czu­wa­li­ście nie­pokoju, aby mu uwie­rzyć. Przypowieść o przewrotnych dzierżawcach winnicy: 21,33-46 33 A oto posłuchajcie innej przypowieści: Pewien człowiek, posia­dacz majętności, założył winnicę. Oto­­czył ją murem, wykopał prasę i zbudował wieżę, a potem oddał winnicę w dzierżawę rolnikom. 34 Kiedy nadszedł czas wi­no­brania, posłał swo­ich służących do dzierżawców po należne plony. 35 Ale ci napadli na służących, jednego pobili, in­ne­go zabili, a jeszcze innego obrzucili kamieniami. 36 Po­tem posłał innych służących, w licz­bie większej niż za pierwszym razem. Ale i z nimi po­stą­pili tak samo. 37 Wreszcie posłał do nich własnego syna, myśląc so­bie: Usza­nują [przynajmniej] mo­je­go syna. 38 Ale dzierżawcy, widząc sy­­na, zaczęli mówić między sobą: On jest dziedzicem. Chodźcie, zabi­je­my go i tak posiądziemy dziedzictwo jego. 39 I napadli na niego, wy­pę­dzi­li go z winnicy i zabili. 40 Gdy przyjdzie właściciel winnicy, co uczyni tym rolnikom? 41 A oni odpowiedzieli: Wygładzi dosz­czę­tnie tych nędzników, a winnicę odda w dzierżawę innym rolnikom, takim, którzy oddadzą mu plony w swoim czasie. 42 Wtedy powiedział Jezus: Czy nigdy nie czytaliście w Piśmie: Ka­mień odrzucony przez budujących - to ten, który się stał kamieniem węgielnym. I to jest dzieło Pana, i ono jest godne podziwu w oczach naszych. 43 Tak też mówię wam: królestwo Boże będzie od was za­bra­ne i zostanie powierzone lu­do­wi, który wyda zeń owoce. 44 Kto­kol­wiek upadnie na ten kamień, rozbije się, a on zmiażd