Ebook Biblioteka w oblężonym mieście mobi,epub

żimowi. Pełna niewypowiedzianych cierpień wojna trwa już niemal osiem lat. Kiedy po raz pierwszy usłyszałem o Darajji latem 2015 roku, podczas pracy nad materiałem informacyjnym dla BBC, niczego o niej nie wiedziałem. Syryjska armia oblegała wówczas miasta, w których mieszkało łącznie około pół miliona ludzi, kilka miejscowości otaczali także rebelianci lub bojownicy tak zwanego Państwa Islamskiego. Ze wszystkich relacji wynika, że wszędzie tam toczyła się ponura walka o przetrwanie. Z mojego punktu widzenia otoczona przez siły rządowe Darajja wyróżniała się tym, że nie otrzymała żadnej pomocy humanitarnej od samego początku oblężenia, czyli od listopada 2012 roku. Chciałem się dowiedzieć, jak tym ludziom udaje się przetrwać. Skontaktowałem się z moimi informatorami w Syrii w nadziei, że któryś z nich pomoże mi nawiązać kontakt z kimś przebywającym w Darajji. Początkowo okazało się to trudne. Przed przekazaniem dalej imion i nazwisk osoba znająca kogoś na miejscu musiała najpierw sama z nim porozmawiać - zasada ta obowiązuje praktycznie na całym świecie, ale w Syrii nabiera jeszcze większego znaczenia. To kraj, w którym jednego dnia możesz bezpiecznie spierać się ze swoim przeciwnikiem, a następnego dnia twoje miasto jest zdobyte i grozi ci więzienie lub coś gorszego. W końcu udało mi się nawiązać kontakt z kilkoma osobami w Darajji. Dzięki ich szczerym, pełnym nowych informacji świadec­twom udało mi się uzupełnić moje doniesienia na temat ostatnich wydarzeń w tym rejonie. Im więcej się jednak dowiadywałem, tym bardziej interesujący stawali się sami mieszkańcy i ich miasto. Szczególnie przykuły moją uwagę pogłoski o tajnej, podziemnej bibliotece, która - jak mi powiedziano - była pełna książek zbieranych i czytanych w najokropniejszych i najniebezpieczniejszych okolicznościach. To wydawało się wręcz niewyobrażalne. Wojny toczy się zwykle o pieniądze, kobiety lub władzę. Tu jednak mieliśmy do czynienia z miłością do literatury, pasją czytania i uczenia się zakorzenioną tak głęboko, że ludzie byli skłonni ryzykować dla niej życie. Oto w samym środku konfliktu zbrojnego, gdy nienawiść i chęć zemsty rosły wraz z liczbą ofiar, grupa młodych mężczyzn zajmowała się nauką i kulturą. A wszystko to podczas nieustających ataków na ich oblężone miasto, gdy do przeżycia musiała wystarczyć im miska wodnistej zupy dziennie. Początkowo trudno było mi w to uwierzyć. Nie mogłem dostać się do oblężonego miasta, żeby potwierdzić zasłyszane opowieści, zastanawiałem się więc, czy są one prawdziwe. Czy naprawdę mogła istnieć tajna biblioteka wypełniona tysiącami książek ocalonych spod wojennych gruzów? Podziemne schronienie dla miłośników poezji, nauki, historii i sztuki, którzy spotykali się w ramach dyskusyjnych klubów książki, podczas gdy dokoła spadały bomby? Wizja ta była tak sprzeczna ze wszystkimi brutalnymi obrazami syryjskiej wojny, jakie znałem, że postanowiłem dowiedzieć się więcej. * Historia tajnej syryjskiej biblioteki po raz pierwszy została wyemitowana jako reportaż dokumentalny na falach BBC Radio 4 pod koniec lipca 2016 roku. Audycję przyjęto bardzo ciepło, nagrodzono ją dwoma ważnymi wyróżnieniami. Wśród korespondencji, jaką otrzymałem po emisji, znajdował się także tweet od pracującego w Waszyngtonie wykładowcy zajmującego się sprawami Bliskiego Wschodu. Jak pisał, tajna biblioteka stanowiła dla niego pierwszą od lat iskrę nadziei związaną z Syrią. To zdanie mocno mnie poruszyło. Od czasu, gdy zajmuję się informacjami z Syrii, nigdy jeszcze nie trafiłem na taką historię. Historię inspirującą, a nie przygnębiającą, która pokazuje, że miłość do literatury, nauki i kultury jakimś cudem przetrwała mimo rozlewu krwi i wszechobecnego okrucieństwa. Zrozumiałem, że jest na ten temat jeszcze wiele do powiedzenia. 1 Przed 2011 rokiem Darajję, dziewięćdziesięciotysięczne miasto położone tuż za południową rogatką Damaszku, zamieszkiwała kwitnąca i tętniąca życiem społeczność. Na szerokich, obsadzonych szpalerami drzew ulicach toczyło się zwyczajne życie. Konwoje rolniczych ciężarówek dostarczały przeróżnych płodów ziemi z okolicznych gospodarstw; niewielkie fabryki mebli wytwarzały lokalną specjalność: ręcznie robione sypialniane komody; przez targi i sklepy z jaskrawo malowanymi szyldami i wymyślnymi oknami wystawowymi przewijały się tłumy ludzi. Darajję często nazywa się przedmieściami Damaszku, ale to odrębne miasto z własną tożsamością i historią. Zgodnie z tradycją właśnie tutaj miało miejsce nawrócenie świętego Pawła Apostoła1. Początkowo wypełnioną wtedy licznymi monasterami Darajję zamieszkiwali chrześcijańscy Gassanidzi, ale w VII wieku, w miarę jak islam r�