Ebook Biblioterapia w praktyce epub,pdf

enariuszy biblioterapeutycznych Cele scenariuszy są uzależnione od rodzaju problemu, na który biblioterapia ma oddziaływać, oraz preferencji i doświadczeń odbiorców, do których jest skierowana. Wyróżniamy cztery główne cele: 1) rewalidacyjny - skierowany do osób o obniżonej sprawności intelektualnej; 2) resocjalizacyjny - obejmujący swym zakresem osoby niedostosowane społecznie; 3) profilaktyczny - mający za zadanie zapobiegać tworzeniu się problemów natury emocjonalnej; 4) ogólnorozwojowy - nastawiony na realizowanie potrzeb wiążących się z danym wiekiem rozwojowym 2. Biblioterapia jest odpowiedzią na potrzeby natury filozoficzno-egzy-stencjalnej. Pomaga przełamywać kryzysy natury emocjonalnej, sprzyjające występowaniu zaburzeń w relacjach interpersonalnych czy też wywołujące różnorodne choroby, depresję, nerwicę, bulimię, anoreksję, będące wręcz powodem uzależniania się od środków psychoaktywnych. Biblio-terapia w takich wypadkach ma na celu reorientację wartości życiowych pacjentów - odbiorców tekstu. Jednostka, uczestnicząc w zajęciach, ma szansę - poprzez identyfikację z bohaterem literackim lub sytuacją - przepracowania problemu, z jakim się boryka, refleksji nad tekstem, samą sobą, sytuacją, i w konsekwencji doznania katharsis- rodzaju oczyszczenia, odreagowania, oraz zmiany postawy, zachowania. Zajęcia biblioterapeutycz-ne pomagają również kompensować poczucie niższości związane z niepowodzeniami edukacyjnymi. Przewiduje się, że prowadzone równolegle do zajęć korekcyjno-kompensacyjnych powinny podnosić ich efektywność. Podsumowując powyższe rozważania, należy zaakcentować ogólne cele scenariuszy biblioterapeutycznych: - poprawę komunikacji interpersonalnej w grupie poprzez: rozwiązywanie konfliktów, stwarzanie możliwości bycia w różnych rolach społecznych i relacjach interpersonalnych, naukę asertywnej obrony swoich praw i opinii, akceptację i szacunek w relacjach międzyosobowych oraz dostrzeganie potrzeb własnych i cudzych, empatię; - pracę z uczestnikiem nad przyjęciem przez niego integralnej wizji własnej osoby poprzez: zachęcenie do samooceny postępowania i wglądu w sferę emotywną, zachęcenie do retrospekcji i wyciągnięcia wniosków z postępowania bohaterów prezentowanych historii, uświadomienie istnienia różnorodnych zagrożeń (alkohol, narkotyki, sekty, negatywny wpływ środowiska itp.) oraz możliwości ich uniknięcia, a także kształtowanie postaw prospołecznych, prorodzinnych i prozdrowotnych; - pomoc w rozwiązaniu problemów wiążących się z okresem dorastania poprzez: poszukiwanie odpowiedzi na postawione pytania egzystencjalne, kształtowanie hierarchii wartości i wspieranie rozwoju moralnego, uświadomienie roli rodziny w życiu człowieka, omawianie problematyki tożsamości i poczucia sensu życia oraz problemów związanych z niemożnością odnalezienia własnej drogi życiowej. Biblioterapia jako metoda pracy z uczniem Współczesna szkoła podejmuje dwa rodzaje działań. Pierwsze zostały określone przez szkolny zestaw programów nauczania i obejmują całą działalność z punktu widzenia dydaktycznego. Drugi rodzaj działań został omówiony w ramach programu wychowawczego zawierającego treści i działania o charakterze profilaktyczno-wychowawczym, realizowane przez wszystkich nauczycieli 3. Na podstawie tych założeń zaplanowano zajęcia edukacyjne mające charakter dydaktyczno-wycho-wawczy, realizowane w toku nauczania różnych przedmiotów; ścieżki e d u k a c y j n e, czyli treści o znaczeniu wychowawczym, realizowane w ramach bloków przedmiotowych lub odrębnych zajęć (np. godzin wychowawczych). Za ich realizację są odpowiedzialni nie tylko wychowawcy klas, ale również nauczyciele uczący poszczególnych przedmiotów. Do ścieżek edukacyjnych zaliczymy również edukację filozoficzną, edukację prozdrowotną oraz edukację czytelniczą i medialną, które mogą być realizowane metodami biblioterapii i filmoterapii 4. Edukacja filozoficzna zawiera w swoich treściach ogólne zagadnienia dotyczące egzystencji młodego człowieka, wartości autotelicznych, człowieczeństwa i jego początków, jak również elementy wiedzy o religii i kulturze. Celem zajęć jest zainteresowanie odbiorców ich własnym życiem, dążeniami oraz określeniem celu i sensu istnienia. Edukacja prozdrowotna ściśle łączy się z promocją zdrowego stylu życia, dlatego obejmuje tematykę zwyczajów i nawyków prozdrowotnych: snu, odżywiania, spędzania wolnego czasu itp. Ogromne znaczenie będzie tu miała edukacja zapobiegająca uzależnieniu od środków psychoaktywnych. Z edukacją prozdrowotną łączy się również profilaktyka pierwszorzędna mająca na celu odroczenie inicjacji, np. seksualnej, alkoholowej. Tak rozumiana profilaktyka jest skoncentrowana na przekazywaniu informacji na temat różnych zachowań i sytuacji życio