Ebook Bombonierka mobi,epub,pdf

Hanna Krugiełka BOMBONIERKA Zbiór poezji (C) Copyright by Hanna Krugiełka & e-bookowo ISBN 978-83-63080-62-4 Wydawca: Wydawnictwo internetowe e-bookowo Kontakt: Wszelkie prawa zastrzeżone. Kopiowanie, rozpowszechnianie części lub całości bez zgody wydawcy zabronione Wydanie I 2012 * * * Napisać chcę o marzeniach o sile, bezradności, wyblakłych troskach i kolorach kwiatów. Śpiewać chcę o szczęściu małym, intymnym, zamkniętym w pudełku czekoladek - ścianach naszego domu. Etiuda dotyku Szukam bezwiednie Twoich dłoni, kradnę ukradkiem spojrzenia. Delikatnie dotykam policzków, łakomie pragnąc baśniowych ust. Znalezione ukradkiem brwi muskam czule i troskliwie błagając o wstrzymanie okrutną klepsydrę czasu. Tonę w marzeniach o bajkowych projekcjach bezwolnie zatapiając się w ulotnej chwili. * * * Chciałabym wiedzieć co czujesz kiedy nie patrzysz, co myślisz kiedy drgają obłoki. Chciałabym trwać zapatrzona w cichą noc naszą utkaną kolorami burzy. * * * Nasze kolejne lato pachnie brzoskwiniami. Zbieram z szyi delikatne ślady gorących pocałunków. Palące słońce na przemian z moimi dłońmi pieści Twoje policzki. Ptaki śpiewają o rosnącej namiętności. * * * Chciałabym dać Ci nadzieję na jaśminowe jutro, wiarę silną jak nasze splecione dłonie. Chcę pocieszyć Cię banałem bezwiednie wypowiadanym ze smutnie skrzywionych ust. Tonę, bezradnie szukając ostoi w Twoim nieobecnym wzroku. Bezwiednie kradnę pocałunki i chwytam ukochanych ramion. Odwracam głowę w czarną otchłań przeszłości, a teraźniejszość nie jest opoką. Wysyłam myśli w słoneczną przyszłość... * * * Pragnę utonąć w Twoich oczach, wspólnie słuchać melodii ciszy i zbierać promienie szczęścia. Chcę zniknąć z naszym świecie zamkniętym w garści marzeń. * * * Słyszę słowa, których wcale nie musisz wypowiadać. Zamknęłam Cię pod powiekami i uwięziłam w snach. Tylko Twój dotyk jest skokiem w wieczność rozkoszy. JEŚLI Jeśli ogień zamieni się w martwe sople lodu, Jeśli czułość zniknie uciekając przed codziennością, Jeśli słowa miłości staną się pustką Rozpadnę się na milion kawałków rozsypanych jak ziarenka piasku i zginę. * * * Schowałam się pod parasolem naszych marzeń. Uciekłam przed chaosem i pośpiechem świata w miękkość wspólnych snów. Jesteś schronieniem w deszczu życia i słońcem w ciemnych dniach rozważań egzystencji. * * * Zawiń się ze mną w kłębek szczęścia podparty prawym bokiem snów. Zatapiam się w naszych deszczowych dążeniach do wiecznego nietrwania. Uśmiecham się do różowej poduszki marzeń.