Ebook Bransoletka mobi,epub

Cyprian Kamil Norwid BRANSOLETKA LEGENDA DZIEWIĘTNASTEGO WIEKU Wydawnictwo Avia Artis 2021 ISBN: 978-83-8226-473-9 Ta książka elektroniczna została przygotowana dzięki StreetLib Write (). --> BRANSOLETKA - spis treści spis treści BRANSOLETKA I II III Podziękowania BRANSOLETKA LEGENDA DZIEWIĘTNASTEGO WIEKU DO A. Z. -- DEDYKACYA. Ileż to razy? dobry mój Antoni Z mężem poważnym chodziłem pod ramię, W mieście, którego lew i lilja broni, A Danta szukasz czy nie spotkasz w bramie: Sztuka tam, pomnisz od Religii idzie, Jako posłane na przechadzkę dziecko, A pospolita rzecz -- o! czasów wstydzie -- Z murów wygląda święcie i szlachecko! Ileż to razy więc, w Florencyi onej Pamiętasz, szliśmy, rzeczy mówiąc pewne, Które nie mają treści naznaczonej, A jednak cale są i długo rzewne. Nie zapodziewa ich wola człowieka Ni czas -- lecz owszem odpomnień są skłonne I myśl dosnuwa je, lub dosnuć czeka, I brzmią w powietrzu jak znane podzwonne. Takim to treściom na pamiątkę szlę ci Dziewiętnastego wieku tę legendę; Starszych niech zbudzi, ukołysze dzieci, A szczęśliw będę -- -- -- -- -- -- -- C. N. I -- Poważny ów przyjaciel mój stał przy mnie w oświeconym z lekka, ośmiokątnym salonie, kędy muzykę zdala słychać było i szelest świeżych szat niewieścich. A do pół widny obraz stary wisiał przed nami, wyobrażający jako Zbawiciel łamie chleb, między dwoma siedząc uczniami w gospodzie przydrożnej. -- Podobny temu jest obraz z pod Rembrantowskiego pędzla wyszły -- ten wszelako czyli kopią czyli oryginalnym był utworem? nie zastanawiałem się. Ja milczałem, on mówił, iż życiem znał świat i znał ludzi i znał osoby, a żywotem i wiekiem znał człowieka i prawdę. A mówił mi właśnie o istocie czynu odważnego, który niedawno miejsce miał i ztąd przyszło cieszyć się rozmową o wielkich pięknościach prawdy żywej i jako bogatym jest dramatem życie tego lichego zlepka, który doczesny jest co chwila, a wieczny zawsze. I kiedy rozmowa tak się miała, usłyszeliśmy po za nami jedwabiów szelest i wstążek wiew, a wachlarz musnął po powietrzu w stronę naszą od rąk pięknej osoby, wieku mniej niż średniego. Ta zaś, jakoby myląc się, wbiegła do mdło oświeconego salonu gdzie z nim mówiłem -- za nią inne też damy strojne i mężczyzni zjawili się -- i przebiegło to wszystko drzwiami drugiemi jakoby nas nie widząc. Skoro zaś poglądałem za nią, albowiem była piękną i giest miała wielce szlachetny -- on rzekł mi, bynajmniej nie robiąc tajemnicy <> a ja czekałem dalszych słów ufając wiadomości jego i dałem to uczuć że czekałem, ciekawym będąc kto jest taka piękna osoba? <> To kiedy on mówił i coś więcej, czego dosłyszeć trudno było, muzyka zabrzmiała bardzo hucznie, ja zaś rzuciłem okiem w drzwi gdzie jako piękne fale słońcem zachodniem oświecone widać było tańczących i tańczące. I nie taiłem wcale, owszem powiedziałem mu: szukam Eulalji, ażeby przypatrzyć się lepiej tak pięknej osobie. -- A on jakoby ciągnąc dalej niczem nieprzerwane opowiadanie: <> I dotknąwszy ramienia mego poprowadził mię ku drzwiom a przy ramie ich marmurowej wyginało się złocenie krzesła na którym spoczęła Eulalja, odczepiając więdnący kwiat czerwonego lauru od piersi swoich. Skoro zaś powiedział jej nazwisko moje, skłoniłem się lekko i mówiliśmy. A rozmowa była: że tak świetnej i hucznej zabawy zaprawdę przez cały karnawału ciąg nikt nie widział -- lecz to właśnie dla tego wydarzyło się iż post się zbliżał. -- Wszakże ile należy w rozmowie pierwszej, mówiłem dosyć z Eulalją, a kiedy Edgar zbliżywszy się dorzucił słowa swoje, doczekałem zamknięcia treści i ustąpiłem. I nie myśląc nic, wszedłem do onego mdło oświeconego ośmiokątnego salonu -- poprawny pisarz nazwał by go komnatą -- w salonie tym czy komnacie tej usiadłem, na obraz patrząc Rembrantowskiego stylu i rozmyślałem o udatności światło-cienia, tudzież o tem jako on potoczny że nie powiem gminny; wyraz twarzy pewnego podróżnego, chleby łamiącego, przemienia się i chrystusowieje. -- A potem owe rzeczy które właśnie mówiłem z Eulalją przyszły mi na pamięć i że kończy się właśnie karnawał hucznie, gdyż post zbliża się. RESZTA TEKSTU DOSTĘPNA W PEŁNEJ WERSJI. II TEKST DOSTĘPNY W PEŁNEJ WERSJI. III TEKST DOSTĘPNY W PEŁNEJ WERSJI. Podziękowania Wydawnictwo Avia Artis dziękuje serdecznie wszystkim ludziom zaangażowanym w powstanie tej książki. ***** Cyprian Kamil Norwid BRANSOLETKA Projekt okładki: Avia Artis W projekcie okładki wykorzystano portret Cypriana Kamila Norwida Autor: Anonim Wszystkie prawa do tego wydania zastrzeżone. (C)Wydawnictwo Avia Artis 2021