Ebook Bywalec zieleni. Bolesław Leśmian mobi,epub

stronach tytułowych niektórych wydawanych w tym okresie przez Bernarda książek. W 1866 roku dziad poety przeniósł księgarnię na Tłomackie 739 (w kilku książkach podał adres: ,,Tłomackie 739a" lub ,,Na Tłomackiem 739"), wreszcie w 1872 roku prowadził księgarnię i wydawnictwo przy ulicy Leszno numer 13. Ulica Leszno biegła od ulicy Rymarskiej do dawnych okopów Lubomirskiego. Według przewodnika po Warszawie z 1893 roku na Lesznie atrakcją były rynsztoki: ,,Z początku ulicy (od Rymarskiej) Leszno odznacza się szerokiemi chodnikami, między którymi a ulicą biegną głębokie ścieki otwarte, tak że od domów pobudowane są mostki kamienne, niektóre dość ozdobne, jak np. przed domem oznaczonym numer 13, przed którym na murowanych ścianach mostu leżą dwa poważne kamienne sfinksy"[13]. W lutym 1829 roku przy ulicy Leszno po numerem 721, przez dwa miesiące mieszkał Juliusz Słowacki, który przyjechał do Warszawy z Krzemieńca. W połowie XIX stulecia miała na Lesznie swój salon Deotyma, czyli Jadwiga Łuszczewska, u której bywali Edward Odyniec, Adam Pług, Ferdynand Hoesick i Henryk Sienkiewicz. Artur Oppman wspominał ,,stary krzyż drewniany", który stał między ulicami Solną i Żelazną, po prawej stronie, gdy szło się od Rymarskiej, obok domu, ,,gdzie straszy" - jak twierdzili dawni mieszkańcy. Na przełomie XIX i XX wieku Leszno wraz z okolicą zamieszkiwała już głównie ludność żydowska. U schyłku swej pracy wydawniczej, w 1873 roku, dziad Leśmiana wszedł do Spółki Kolportacyjnej, dzięki której książki i pisma udziałowców docierały do czytelników na prowincji. Spółkę tworzyli oprócz Bernarda Lesmana redaktor ,,Przeglądu Tygodniowego" Adam Wiślicki, redaktor Mścisław Godlewski, przyjaciel Prusa i Sienkiewicza, wkrótce wydawca ,,Słowa", Feliks Ochimowski, współwydawca ,,Niwy", Jan Jeleński, redaktor ,,Roli" oraz Stanisław Jan Czarnowski, którego wspomnienia przynoszą na ten temat wiele ciekawych informacji. Bernard Lesman prowadził swą działalność wydawcy 34 lata. W tym czasie nie zmienił wyznania, chociaż wśród oświeconych Żydów była to wówczas dość wyraźna tendencja. Marianna Mlekicka pisała: ,,W okresie Królestwa Polskiego przyjęcie chrztu było dobrze widziane przez społeczeństwo polskie i spotykało się z przychylnością władz. [...] Żydzi zamożni, oświeceni, garnęli się przeważnie do wyznań protestanckich, co można tłumaczyć tym, że pierwsi postępowi Żydzi w XIX wieku byli Żydami niemieckimi"[14]. Bernard Lesman zmarł ,,po krótkiej słabości" - jak pisał ,,Kurier Warszawski" w nekrologu, w niedzielę 29 września 1878 roku, gdy jego wnuk Bolesław miał ledwie półtora roku. Tradycja domu księgarza, ogromna liczba książek i atmosfera szacunku dla kultury z pewnością miały wpływ na kształtowanie się charakteru przyszłego poety. Zwłoki Bernarda 1 października wyprowadzono z domu przy Lesznie 13 i pochowano na cmentarzu żydowskim. Po śmierci Bernarda wydawnictwo prowadził jego syn, Antoni Lesman, początkowo w domu rodzinnym przy Orlej 2. Wedle aktu urodzenia stryj Leśmiana urodził się 7 listopada 1852 roku. To za jego kierownictwa, lecz jeszcze pod starą nazwą, ukazały się praca słynnego ,,Posła Prawdy", przywódcy pozytywistów warszawskich, Aleksandra Świętochowskiego O epikureizmie i Historia filozofii materialistycznej i jej znaczenie w teraźniejszości Fryderyka Alberta Langego. Wśród wydanych przez niego książek (jeszcze pod firmą Bernarda Lesmana) warto zwrócić uwagę na 10-tomową edycję wyborów poezji polskiej XIX wieku Lira polska. Pierwszy tom ukazał się w 1881 roku. Miał to być zbiór ,,najcenniejszych pereł poezyi naszej wszystkich epok", jak pisał wydawca we wstępie. W pierwszym tomie zebrano między innymi wiersze Kochanowskiego, Morsztyna, Słowackiego, Mickiewicza, Bogdana Zaleskiego, Odyńca, Kornela Ujejskiego, sonety Adama Asnyka, Władysława Syrokomli, Teofila Lenartowicza i Narcyzy Żmichowskiej. Antoni Lesman przez dwa lata prowadził wydawnictwo pod dawną firmą Bernarda Lesmana, potem w spółce z Ferdynandem Świszczowskim, wreszcie na własny rachunek. Siedziba wspólnego wydawnictwa mieściła się przy Mazowieckiej 14. Nakładem spółki Lesman i Świszczowski wychodziły podręczniki geometrii dla szkół Karola Hertza, słownik polsko-angielski Jana Józefa Baranowskiego, Wypisy polskie Adolfa Dygasińskiego, tomy poezji Hajoty (Heleny Janiny Pajzderskiej), Czesława Jankowskiego, Wrażenia z podróży Marii Konopnickiej, ale też Syfilis i małżeństwo Alfreda Fouriera. Świszczowski przez małżeństwo wszedł do rodziny potentatów wydawniczych, Gebethnerów. Wtedy odszedł ze spółki i Antoni Lesman wrócił do prowadzenia wydawnictwa pod swoim nazwiskiem. Jego księgarnia znajdowała się przy ulicy Zgoda 1. Stryj poety, brat Józefa Lesmana, Aleksander, studiował w Instytucie Technologicznym