Ebook Cesarz wszech chorób Biografia raka mobi,epub

od­róż­nie­niu od cho­ro­by, któ­rą opi­sał ame­ry­kań­ski ba­dacz, nie­do­krwi­sto­ści wy­stę­pu­ją­cej w Bom­ba­ju nie da się wy­le­czyć ani sto­so­wa­ny­mi przez nie­go na­tu­ral­ny­mi me­dy­ka­men­ta­mi, ani wi­ta­mi­ną B12. Ku swo­je­mu zdu­mie­niu od­kry­ła, że pa­cjen­ci zdro­wie­ją wsku­tek po­da­wa­nia im mar­mi­te, ciem­nej pa­sty droż­dżo­wej, po­pu­lar­nej wów­czas wśród fa­na­ty­ków zdro­we­go ży­wie­nia w An­glii i Au­stra­lii. Wills nie po­tra­fi­ła wy­od­ręb­nić głów­ne­go che­micz­ne­go skład­ni­ka od­żyw­cze­go pa­sty. Na­zwa­ła go więc po pro­stu ,,czyn­ni­kiem Wills"74. Był to, jak się póź­niej oka­za­ło, kwas fo­lio­wy - wi­ta­mi­na wy­stę­pu­ją­ca w owo­cach i wa­rzy­wach (i ob­fi­cie w pa­ście mar­mi­te). Pod­czas po­dzia­łu każ­da ko­mór­ka musi stwo­rzyć za­pa­so­wą ko­pię DNA - sub­stan­cji, któ­ra jest no­śni­kiem ca­ło­kształ­tu in­for­ma­cji ge­ne­tycz­nych w ko­mór­ce. Kwas fo­lio­wy jest nie­zbęd­nym bu­dul­cem DNA, a za­tem od­gry­wa ży­wot­ną rolę w po­dzia­le ko­mó­rek. A po­nie­waż krwin­ki są bo­daj naj­szyb­ciej mno­żą­cy­mi się ko­mór­ka­mi w or­ga­ni­zmie czło­wie­ka - dzien­nie po­wsta­je po­nad trzy­sta mi­liar­dów no­wych krwi­nek - od­po­wied­ni po­ziom kwa­su fo­lio­we­go jest szcze­gól­nie istot­ny dla pa­ra­me­trów krwi. W sy­tu­acji jego nie­do­bo­ru (na przy­kład u osób, któ­re nie je­dzą wa­rzyw, jak owi ro­bot­ni­cy w Bom­ba­ju) do­cho­dzi do za­bu­rze­nia pro­duk­cji no­wych ko­mó­rek krwi w szpi­ku kost­nym. Two­rzą się mi­lio­ny ko­mó­rek na pół doj­rza­łych, za­le­ga­ją­cych we krwi jak nie­go­to­we to­wa­ry, któ­re utknę­ły na li­nii pro­duk­cyj­nej. Szpik sta­je się nie­do­ży­wio­ną bio­lo­gicz­ną fa­bry­ką, któ­ra nie speł­nia swo­jej funk­cji. * Te wła­śnie związ­ki - mię­dzy wi­ta­mi­na­mi, szpi­kiem kost­nym i zdro­wą krwią - za­przą­ta­ły my­śli Far­be­ra na po­cząt­ku lata 1946 roku. Co cie­ka­we, jego pierw­szy eks­pe­ry­ment che­micz­ny, za­in­spi­ro­wa­ny owy­mi związ­ka­mi, oka­zał się strasz­ną po­mył­ką. Lucy Wills za­ob­ser­wo­wa­ła, że je­że­li poda się kwas fo­lio­wy pa­cjen­tom wy­ka­zu­ją­cym nie­do­bór sub­stan­cji od­żyw­czych, wzno­wi się u nich nor­mal­ną pro­duk­cję krwi. Far­ber za­sta­na­wiał się, czy je­śli poda kwas fo­lio­wy dzie­ciom cho­rym na bia­łacz­kę, to rów­nież w ich przy­pad­ku przy­wró­ci on nor­mal­ną pro­duk­cję krwi. By się o tym prze­ko­nać, zdo­był od­po­wied­nią ilość syn­te­tycz­ne­go kwa­su fo­lio­we­go, ze­brał gru­pę cho­rych dzie­ci i za­czął im po­da­wać za­strzy­ki z tą sub­stan­cją. W cią­gu na­stęp­nych mie­się­cy od­krył, że kwas fo­lio­wy nie tyl­ko nie za­trzy­mał po­stę­pu bia­łacz­ki, ale wręcz go przy­spie­szył. U jed­ne­go pa­cjen­ta po­ziom bia­łych krwi­nek zwięk­szył się nie­mal dwu­krot­nie. Far­ber czym prę­dzej za­koń­czył eks­pe­ry­ment. Za­ob­ser­wo­wa­ne zja­wi­sko na­zwał ak­ce­le­ra­cją75, wy­wo­łu­jąc tym sa­mym sko­ja­rze­nie z nie­bez­piecz­nym przed­mio­tem, któ­ry spa­da z co­raz więk­szą pręd­ko­ścią, nie­chyb­nie dą­żąc ku znisz­cze­niu. Pe­dia­trzy z Chil­drens Ho­spi­tal byli wście­kli na Far­be­ra. Ana­lo­gi kwa­su fo­lio­we­go nie tyl­ko sprzy­ja­ły po­stę­po­wi nie­do­krwi­sto­ści, ale praw­do­po­dob­nie przy­spie­szy­ły tak­że śmierć dzie­ci. Far­be­ra jed­nak uzy­ska­ny wy­nik przede wszyst­kim za­in­try­go­wał. Sko­ro fo­lian spo­wo­do­wał ak­ce­le­ra­cję ko­mó­rek bia­łacz­ki u dzie­ci, to co by było, gdy­by uda­ło się od­ciąć jego do­sta­wę za po­mo­cą ja­kie­goś in­ne­go leku - a n t y f o l i a n u? Czy sub­stan­cja che­micz­na ha­mu­ją­ca roz­wój bia­łych krwi­nek mo­gła­by za­trzy­mać po­stęp bia­łacz­ki? Ob­ser­wa­cje Mi­no­ta i Wills za­czę­ły się ukła­dać w spój­ny, choć nie­wy­raź­ny ob­raz. Gdy­by po­rów­nać szpik kost­ny do fa­bry­ki ko­mó­rek pra­cu­ją­cej na peł­nych ob­ro­tach, to szpik oso­by cho­rej na bia­łacz­kę jest jak ta sama fa­bry­ka wy­ko­nu­ją­ca kil­ka­set pro­cent nor­my - sza­lo­na wy­twór­nia ko­mó­rek no­wo­two­ro­wych. Mi­not i Wills u r u c h o m i l i li­nie pro­duk­cyj­ne szpi­ku kost­ne­go, wpro­wa­dza­jąc do or­ga­ni­zmu sub­stan­cje od­żyw­cze. A czy moż­na by unie­ru­cho­mić ze­zło­śli­wia­ły szpik, od­ci­na­jąc do