Ebook Córka łupieżcy mobi,epub

ć. Sło­wa były róż­ne -- ,,obo­jęt­na", ,,zim­na", ,,ode­rwa­na od rze­czy­wi­sto­ści", ,,za­pa­trzo­na w sie­bie", ,,mi­zan­trop­ka" -- ale sens jed­na­ki. Uczci­wie mu­sia­ła przy­znać, że nig­dy nie na­le­ża­ła do osób naj­ła­twiej na­wią­zu­ją­cych zna­jo­mo­ści i za­wsze był mię­dzy nią a ludź­mi, mię­dzy nią a świa­tem ja­kiś do­dat­ko­wy dy­stans, któ­re­go nie do­strze­ga­ła u in­nych, coś ją od nich od­dzie­la­ło, mu­sia­ła się świa­do­mie zdo­by­wać na je­den wy­si­łek wię­cej. Być może u męż­czy­zny nie rzu­ca­ło­by się to tak w oczy; bo trud­no wska­zać ko­bie­tę, któ­ra nie mia­ła­by przy­najm­niej jed­nej ,,bli­skiej przy­ja­ciół­ki". Na­to­miast Zu­zan­na nie czu­ła się do koń­ca człon­kiem żad­nej gru­py ani czę­ścią żad­ne­go związ­ku, na­wet w jej sto­sun­ku do Ka­mi­la było pew­ne chłod­ne wy­ra­cho­wa­nie: ta nie­ustę­pu­ją­ca świa­do­mość, iż nor­mal­ni lu­dzie tak wła­śnie się za­cho­wu­ją, nor­mal­ni lu­dzie się za­ko­chu­ją i żyją ra­zem -- więc i ona po­win­na, praw­da? Ubie­ra­jąc się do pra­cy, Klajn za­sta­na­wia­ła się, czy w ogó­le uru­cha­miać sy­mu­la­cję; czy po pro­stu nie od­sprze­dać pre­zen­tu, jak­kol­wiek nie­grzecz­ne by­ło­by to wo­bec ob­da­ro­wu­ją­cej. Bo ta­kich rze­czy nie da się po­tem po pro­stu ,,wy­łą­czyć", chcąc nie chcąc, czło­wiek się przy­wią­zu­je, bu­du­je sie­ci emo­cjo­nal­ne, ży­cie jest ży­cie -- do­brze wie­dzia­ła. Ob­ra­ca­jąc to wszyst­ko w gło­wie, zaj­rza­ła jesz­cze do sy­pial­ni bliź­nia­ków, by, jak co dzień, obu­dzić ich na czas do pra­cy. W nocy splą­ta­li się z błę­kit­ną po­ście­lą, tak że trud­no było rzec, do kogo na­le­ży któ­ra koń­czy­na. Zu­zan­na szarp­nę­ła za wszyst­kie nogi po ko­lei. Za­spa­ne dwu­na­sto­lat­ki wy­nu­rzy­ły się z błę­ki­tu, prze­kli­na­jąc Zu­zan­nę -- jak co dzień. W Licz pa­no­wa­ła at­mos­fe­ra ob­lę­że­nia, po Pod­ziem­nym Świe­cie naj­wy­raź­niej prze­szła ko­lej­na fala pa­nicz­nych prze­czuć, po­śmiert­ni prze­rzu­ca­li ka­pi­tał w nie­spo­dzie­wa­ne in­we­sty­cje albo też do­ra­dza­li ta­kie ru­chy swo­im nie­umar­łym ory­gi­na­łom lub po­tom­kom, w każ­dym ra­zie od gę­stych lsnów oczy za­cho­dzi­ły ma­kle­rom ró­żo­wą krwią. Bó­stwa chto­nicz­ne za­wia­dy­wa­ły już po­śred­nio lub bez­po­śred­nio bli­sko jed­ną dwu­dzie­stą glo­bal­nej go­spo­dar­ki, a to sta­no­wi­ło wpływ bar­dzo zna­czą­cy, zwłasz­cza w Azji, gdzie od lat wszy­scy man­da­ry­ni par­tyj­ni i ge­ne­ra­ło­wie-mi­liar­de­rzy żyli w Cie­niu. Je­śli moż­na w ogó­le na­zy­wać to ży­ciem, bo Zu­zan­na nadal mia­ła wąt­pli­wo­ści. Pod­czas pierw­szej prze­rwy pa­pie­ro­so­wej ba­wi­ła się ma­chi­nal­nie lsen­nym pu­deł­kiem od Ma­le­ny, wciąż nie­zde­cy­do­wa­na. Za­czę­ło się po­wo­li roz­my­wać pod jej pal­ca­mi. Zbyt dużo lsnu, skon­sta­to­wa­ła, li­ba­ryt wy­płu­ku­je mi się już z krwi, trze­ba dać so­bie w żyłę. Pre­zent od ojca przy­szedł pocz­tą elek­tro­nicz­ną. Nadaw­cą była bruk­sel­ska kan­ce­la­ria no­ta­rial­na. Że Zu­zan­na zo­sta­ła za­sko­czo­na, to mało po­wie­dzia­ne. Oj­ciec był mi­to­lo­gicz­ną be­stią jej dzie­ciń­stwa, nie my­śla­ła o nim in­a­czej, jak w ka­te­go­riach le­gen­dy, a i to je­dy­nie w sko­ja­rze­niu z ja­kąś ro­dzin­ną hi­sto­rią, nig­dy spon­ta­nicz­nie. A tu na­gle: wy­cho­dzi z ekra­nu, sia­da na biur­ku, dra­pie się po po­kry­tej czar­nym za­ro­stem bro­dzie. -- A więc nie żyję -- rze­cze. -- Je­śli nie je­stem mar­twy, to w każ­dym ra­zie nie je­stem też żywy; przy­najm­niej dla cie­bie. Taak. Nie wiem, czy mnie w ogó­le pa­mię­tasz, Zuz. To ja, tato. -- Uśmie­cha się nie­pew­nie, mru­ga ło­bu­zer­sko. -- Pa­mię­tasz? Na­gry­wam to na dzień przed two­imi trze­ci­mi uro­dzi­na­mi. Pew­ne wy­da­rze­ Two­ja mat­ka mia­ła ra­cję, ja nig­dy nie do­ro­snę. Masz te­raz osiem­na­ście lat, je­steś pew­nie bar­dziej od­po­wie­dzial­na ode mnie. A może nie? Mam na­dzie­ję, ż Wi­dzisz ten klucz? Od­bie­rzesz kar­tę z nim w Dru­gim Wło­skim w Rot­ter­da­mie na pod­sta­wie swo­je­go DNA. To mój pry­wat­ny klucz, prze­pi­sa­łem na nie­go wszyst­kie nie­oso­bo­we upraw­nie­nia. Zgłoś się po­tem do kra­kow­skiej fi­lii Abo­mi­na­do; kan­ce­la­ria Lip­szy­ca po­in­for­mu­je cię o pro­ce­du­rach spad­ko­wych i tym po­dob­ Boże, tak na­pr