Ebook Dama mobi,epub

Książka "Dama" jest trzecim tomem cyklu annamariakier, historie te najlepiej czytać w odpowiedniej kolejności. Poprzednie dwa tomy - "Król" i "As" bardzo mi się podobały, dlatego też nie mogłam przejść obojętnie obok dalszych losów głównych bohaterek tej serii - Anny i Wandy - właścicielek biura detektywistycznego. Stylistyka i język jakim posługuje się autorka jest bardzo lekki, prosty i przyjemny co sprawia, że książkę czyta się naprawdę szybko i z dużym zainteresowaniem. Ja pochłonęłam "Damę" w jeden wieczór i nie mogłam się oderwać od tej historii. Fabuła została w bardzo interesujący sposób nakreślona i równie dobrze poprowadzona. Dalej twierdzę, że Anna i Wanda zostały naprawdę świetnie wykreowane i myślę, że z powodzeniem te postaci znalazłyby swoje odzwierciedlenie w rzeczywistości. Zagadka kryminalna jaką tutaj serwuje autorka została bardzo dobrze przemyślana i dopracowana i powiem Wam, że wielokrotnie podczas czytania książki czułam się tak jakbym razem z bohaterami uczestniczyła w śledztwie i próbowała odkryć kto jest odpowiedzialny za porwanie Zosi sprzed lat. Akcja powieści z każdą kolejną przeczytaną stroną nabiera tempa, tym samym nie ma nawet chwili na nudę, a a emocje towarzyszące podczas śledztwa głównym postacią udzielają się również czytelnikowi. Autorka umiejętnie buduje napięcie, następuje również kilka zwrotów akcji, które tylko podsycają atmosferę. W tym tomie dostajemy również więcej informacji na temat życia prywatnego Anny, co niezwykle mi się podobało. Lubię takie połączenie kryminały z dobrze poprowadzonym wątkiem obyczajowym. Nie mogę się już doczekać finalnego tomu cyklu - "Walet", bo jestem szalenie ciekawa czym jeszcze zaskoczy mnie autorka! Polecam!

,,Jeśli ludzie się boja, ale tak naprawdę się boja, jeśli maja za dużo do stracenia, to zrobią wszystko. WSZYSTKO?.

Anna Maria Kier powraca.
Była warszawska policjantka, która na zasłużonej emeryturze trochę na własne życzenie, ale głównie przez życiowe zawirowania, wraz ze specjalistką od cyberprzestępczości ? założyła agencję detektywistyczną, nie może narzekać na nudę..
Przed nią kolejna skomplikowana sprawa. Sprawa, w której stawkę jest czyjeś życie, czyjaś rodzina, czyjaś przyszłość..
Nową klientką agencji jest kobieta ?poharatana psychicznie i fizycznie?. Kilka lat temu jej mała córeczka zaginęła. Kobieta od zawsze obwiniała o to męża - sprawcę przemocy domowej. Dziewczynki nigdy nie znaleziono, a jej ojcu nic nie udowodniono. Dziś pojawił się kolejny ślad.. ktoś znalazł klucze, które w dniu porwania były w wózku dziecka.
Przed Anną i jej partnerką niełatwe zadanie, które będzie kosztowało je mnóstwo czasu, energii, cierpliwości, maksimum zaangażowania i skupienia no i trochę.. szczęścia..
Gdzieś w tle tych dramatycznych wydarzeń, Anna przeżywa też swoje osobiste nieszczęście. Jej syn walczy o życie, a ojciec którego tak kochała, okazał się nie takim człowiekiem za jakiego go całe życie uważała.. Nie dość, że z premedytacją zabił w niej tęsknotę i pamięć za matką, to jeszcze umieścił Annę w ?szczelinie między lękiem a prawdą? i właśnie teraz kobieta poczuła, że ma dość ?duszenia? się w tym miejscu i bycia ?tą? najniższą, najsłabszą kartą w grze, zawsze na straconej pozycji..
Anna doskonale wie, że ?czasami po prostu trzeba napić się wódki?, ale to nie rozwiązuje problemów. Należy działać i walczyć o prawdę, która jest tak ważna by żyć w zgodzie ze sobą.

?Dama? to świetny kryminał obyczajowy. Wątki kryminalne przeplatają się z pokrętnym prywatnym życiem bohaterki. A tu jak w pokerze, nie zawsze popłaca gra w otwarte karty, czasami konieczny jest blef..
Autorka zaciekawia zagadką kryminalną, zwraca uwagę na wiele ważny tematów. Niesie pouczający przekaz o relacjach międzyludzkich, macierzyństwie, byciu niewolnikiem własnego kłamstwa, ludziach krzywdzących z uśmiechem na ustach, rzeczach których nie da się zracjonalizować, ludzkich potrzebach i życiowych priorytetach.

?Dama? to trzecia po ?Królu? i ?Asie? odsłona tetralogii "Anna Maria Kier". Każdy kolejny tom to osobna zagadka kryminalna. Ja już z niecierpliwością wypatruję ?Waleta?. Tymczasem, polecam ?Damę?.
Polecam.

?To niepojęte, jak łatwo ludzie szufladkują innych, a czasem wystarczy jedna głupia plotka. Jedno zdanie, które rujnuje komu życie?.

Po otrzymaniu książki, pomyślałam, że tylko do niej zajrzę, na małą chwilę, parę stron przeczytam, a potem nim się obejrzałam, był już koniec. Trzeba lepszej rekomendacji? Książka jest świetna tak samo, jak jej poprzedniczki, może nawet najciekawsza z nich wszystkich. Zapewne moje odczucia spowodowane są tym, że, opowieść o Annie Marii Kier się rozkręca i zapewne niebawem będzie miała ona swój wielki finał w przygotowywanym do wydania ?Walecie?. Wszystko mnie w tej tetralogii zachwyca, sposób, w jaki autorka przechodzi pomiędzy tomami, ciekawy wątek obyczajowy doprawiony tajemnicami z przeszłości, stanowiący wspaniałe tło dla działań agencji detektywistycznej.

Dagmara Andryka stworzyła świetnie przemyślaną tetralogię, której główną bohaterką jest Anna Maria Kier, była warszawska policjantka. Autorka jak wytrawny pokerzysta wkłada sporo do puli, by w ostatnim momencie się wycofać i kazać czekać na kolejne rozdanie.
Nie wiadomo, kto wygra, a kto przegra. Kto ma asa w rękawie? W tej części Dagmara Andryka sporo odsłoniła, wiele dowiedziałam się o Annie i jej niebezpiecznej rodzinnej historii, ale pozostało jeszcze wiele niewiadomych.

Anna Maria Kier to nietuzinkowa postać. Świetna detektyw ze wspaniałą intuicją. Kobieta, która nie podejrzewała, że jest oszukiwana i kontrolowana przez własnego ojca. Trudno bowiem było jej dostrzec, że ojciec, którego kochała i ufała mu bezgranicznie, szanowany prokurator, w zasadzie był zupełnie kimś innym. Wyparła matkę ze swej pamięci, bo on tak chciał, a wychowana bez matki, sama nie potrafiła nią być. Ojciec, człowiek, związany z gangsterami, całe życie kogoś kontrolował, załatwiał swoje ciemne interesy, czerpiąc z tego zyski. Teraz jego misternie budowany świat, powoli się sypie, lecz odpowiednie znajomości, które ma pozwalają mu nadal budzić strach w innych.

Anna powoli odkrywa straszną prawdę o swoim ojcu. Wie, że to, czego jeszcze się o nim dowie, będzie dla niej przerażające, nieodwracalne i bolesne, że wywróci jej cały znany świat do góry nogami. Natura dobrej policjantki powoduje, że nie potrafi się powstrzymać przed dotarciem do prawdy, choćby jej życie miało zmienić się na zawsze. Wszyscy, których kochała i ufała, ją oszukali, a jeśli nawet nie, to ona już nie wie, kto jest jej przyjacielem, a kto wrogiem. Kto pomaga jej z własnej woli, a kto jest człowiekiem nasłanym przez ojca, który nie może pogodzić się z faktem, że stracił kontrolę nad Anną. Zdezorientowana Anna zaczyna mieć także wątpliwości do Wandy Lechickiej, swojej wspólniczki z agencji detektywistycznej, bo jej zachowanie wydaje jej się także podejrzane. Silna była policjantka, świetna detektyw rozwiązująca skomplikowane i niebezpieczne sprawy, nagle zmieniła się w słabą i bezradną kobietę. ?W cudzych sprawach jesteśmy chojrakami, a w swoich??

Prywatne śledztwo Anny zbiega się z kolejnym zleceniem, jakie otrzymują kobiety. Do agencji przychodzi zrozpaczona matka, której zaginęła kilka lat wcześniej córka. Podejrzewano wtedy ojca dziewczynki, lecz nic mu nie udowodniono. Śledztwo jest trudne i skomplikowane, a powrót do przeszłości nie wiele daje, dopóki nie znika kolejne dziecko. Sprawa zaginięć dzieci okazuje się wielotorowa, bardziej zagmatwana, niż to kobiety zakładały na początku. Dodatkowo śledztwo Annie utrudnia choroba syna i tajemnice z przeszłości, których coraz więcej wypływa na powierzchnię. Oficjalne dochodzenie prowadzone przez policję też nie wiele wnosi do sprawy. Media ekscytują się zaginięciem dziecka, do momentu, gdy dziennikarze nie znajdą ciekawszego newsa, na przykład romansu znanego celebryty. ?To, co dziś jest wiadomością dnia, jutro ląduje na trzeciej stronie, aż w końcu trafia do śmietnika. Nic nie trwa wiecznie?. Nikogo już nie interesuje rozpacz matki, która nadal szuka i wierzy, że odnajdzie swoje dziecko. ?Wypłakałam wszystkie łzy, jakie mogą się zmieścić w sercu człowieka. Bo łzy są w sercu, nie w oczach?.

Sprawa zaginięć dzieci jest dość interesująca, ale centralnym punktem ?Damy? są sekrety Anny i Wandy. Historia zaginięć dzieci, chociaż jest ważna społecznie, to nie budzi aż takich emocji, jak tajemnice z przeszłości Anny. To rozciągnięcie historii rodzinnej Kier na całą tetralogię, to niesamowicie ciekawy zabieg. W zasadzie cały cykl Anna Maria Kier to opowieść o zagmatwanych losach byłej policjantki, której przeszłość rodzinna jest dość niejasna, teraźniejszość skomplikowana, a przyszłość nieprzewidywalna. Nie polecam czytania cyklu, jako oddzielnych książek, bo opowieść o Annie zaczyna się w ?Królu?, toczy się w ?Asie?, rozwija w ?Damie?, a zakończenie odnajdzie zapewne w przygotowywanym ?Walecie?.

Przy okazji opowieści kryminalnej, autorka porusza ważne problemy społeczne, chociaż tym razem, zostały one zdominowane przez historię Anny i odsunięte w cień, co zapewne spowodowane jest tym, że ta historia jest coraz bliżej finału. Niemniej jednak nietrudno zauważyć, co Dagmara Anrdyka uznała za ważne i chciała to przekazać w swojej powieści. Skupiła się na problemie kobiet, które w domowym zaciszu doznają piekła i pokazuje, że system pomocy ofiar domowej przemocy, jest zawodny. Opisuje, czym może się skończyć niefrasobliwe pozostawianie dzieci bez opieki, pisze o handlu dziećmi, które odnalezione cierpią podwójnie, bo dwa razy doznają straty. Przedstawia problemy rodzin, które powinno pozbawić się możliwości wychowywania potomstwa, a państwo w dalszym ciągu daje im szansę, bo uważa się, że nie są jeszcze takimi rodzinami, którym bezwzględnie należy odebrać dziecko. Na końcu zwraca uwagę na dziwną potrzebę ludzi, internetowego ekshibicjonizmu, z jednej strony chwalenia się wszystkim, a z drugiej ubolewania nad swoim losem.
?Dama? okazała się niezwykła i wciągająca, bawiłam się przy niej doskonale, bo to świetna gatunkowo powieść. Podobał mi się sposób pisania Andryki. Narracja trzecioosobowa, bez zbędnych opisów, ozdobników, prosto i na temat. Fabuła przemyślana, dopracowana i bez wpadek i dziur logicznych. Polubiłam główne bohaterki całym sercem, bo są zwyczajne, mają zalety i wady, jak każdy normalny człowiek. Podobała mi się wspaniale opisana relacja Anny i Wandy, sposób, w jaki się uzupełniają, ich piękną przyjaźń, która między nimi się zrodziła. To naprawdę niecodzienny duet śledczych, ale czy sprawa, nad którą pracuje teraz Wanda, nie zniszczy wszystkiego nieodwracalnie. Mam nadzieję, że nie, ale tego zapewne dowiem się w ostatniej części tetralogii.

?Ale przecież człowiek tak naprawdę jest sam. W związku rodzinie, wśród przyjaciół, którzy znikają wieczorem za drzwiami własnych mieszkań?.

Anna Maria Kier to była policjantka, która aktualnie skupia się na prowadzonej przez siebie agencji detektywistycznej. Współpracują z nią hakerka Wanda i Piach, do którego należą zadania specjalne.
Do agencji zgłasza się kobietą, której córka zaginęła sześć lat temu. Twierdzi, że w końcu nastąpił przełom i dziewczynka się odnalazła, tylko trzeba ustalić miesjce jej pobytu. Wszystko wiąże się z kluczami odnalezionymi przez dzieci na terenie placu zabaw. Klucze należały do matki zaginionej i miała je ona ze sobą w momencie kiedy córka zniknęła sprzed sklepu. Śledztwo nie należy do łatwych. Minęło sporo czasu, a i dowodów na to, że dziewczyna wciąż żyje nie ma zbyt wiele.
Detektywi skłaniają się ku zamknięciu sprawy z powodu braku postępu. Ale wszystko się zmienia, kiedy kolejne dziecko znika bez śladu. Mimo odległości i minionego czasu sprawy wydają się być naprawdę zbliżone. A osoba pracownika opieki społecznej w obu sprawach odgrywa dość istotną rolę. To wszystko sprawia, że Anna wraz z współpracownikami nie może odpuścić tej sprawy.
Prócz ciekawie skonstruowanej zagadki autorka sporo miejsca poświęca życiu osobistemu bohaterów. Jako, że jest to trzeci tom te wątki są już dosyć rozbudowane. Niemniej nieznajomość wcześniejszych tytułów zupełnie nie przeszkadza w odbiorze tego tomu. Było to moje pierwsze spotkanie z autorką, które poskutkowało tym, że nie tylko chętnie nadrobię wcześniejsze tomy, ale także sięgnę po kolejny. Styl pisania bardzo przypadł mi do gustu. Historia nie jest przegadana, a i sporo się dzieje oprócz głównego wątku. Nie tylko zakończenie całej sprawy mocno mnie zaskoczyło, ale też fakt jak potoczyły się prywatne losy głównej bohaterki. Mam nadzieję, że w kolejnym tomie wszystko się wyjaśni.

Z serią ?Anna Maria Kier? spotkałam się po raz pierwszy przy okazji lektury ?Damy?. To już trzecia część tetralogii Dagmary Andryki; od razu złapałam bakcyla i polubiłam nieoczywisty duet dwóch pan detektyw, które skupiają się na nieoczywistym śledztwie.
?
? Zrozpaczona matka pragnie odszukać swoją córkę, a ostatnią deską ratunku okazuje się być mała, prywatna agencja detektywistyczna Annę Kier i Wandę Lechicką. Tropienie porywacza jest trudne, a czas nie działa na korzyść bohaterek, jednak tajemnicze zaginięcie kolejnego dziecka dostarcza nowych poszlak.
?
Muszę przyznać, że ?Dama? posiada niezwykle zawiłą, skomplikowaną i wielopłaszczyznową fabułę. Zagadka kryminalna to tylko jedna z wielu składowych; spodobała mi się kreacja głównych bohaterek (dziewczyny są z krwi i kości, nie dają sobie w kaszę dmuchać, a jednocześnie mierzą się z własnymi słabościami. Ale to nie wszystko, ponieważ Autorka mocno kusi drugoplanowymi bohaterami, a to się bardzo chwali). Powieść okazała się niezwykle klimatyczna i nieoczywista, a co za tym idzie - wciągająca! Bawiłam się doskonale; mało! Zamierzam nadrobić dwa poprzednie tomy i niecierpliwie (bardzo!) czekać na kolejną, ostatnią już, czwartą część.