Ebook Dlaczego liberalizm zawiódł? mobi,epub

inny sposób urzeczywistnienia wizji Marksa: proces zastępowania klasy posiadaczy (arystokracja) przez nową klasę, która uznała, że władza nie zależy już od samej własności, lecz od operowania pomysłami i procesem produkcji. Nowa ,,elita menedżerów" mogłaby zachować pozór tego, co Burnham nazywa ,,kontrolą parlamentarną", lecz władza spoczywałaby w publicznych i quasi-publicznych instytucjach i urzędach. Nowa elita rządziłaby państwową gospodarką, w której bogactwo narodu (względnie bogactwo świata) z konieczności przepływałoby przez te instytucje, wzbogacając klasę menedżerów[4]. Jednoczesne narzekanie na korupcję w Waszyngtonie - sąsiadującym z tak wieloma najbogatszymi hrabstwami w naszym kraju - oraz całkowity brak narodowej perspektywy u z pozoru amerykańskich korporacji to refleks oddolnej rewolucji przeciwko opisanym przez Burnhama ,,elitom menedżerskim". To, co zwykle określa się mianem rewolucji populizmu, lepiej określić mianem światowej rewolucji antymenedżerskiej. LIBERALIZM JAKO BEZGRANICZNOŚĆ W rozdziale zatytułowanym Liberalizm jako antykultura wskazuję kilka zasadniczych cech liberalizmu: podbój natury, bezczasowość, bezdomność. Być może powinienem je uzupełnić czwartą - bezgranicznością. Rdzeniem liberalnej filozofii i polityki jest bowiem założenie, że każda granica jest arbitralna. To spoiwo nie tylko rozważań dotyczących politycznego rozumienia granic - przede wszystkim granic państwowych - lecz także każdego istniejącego zróżnicowania, rozróżnienia, rubieży i delineacji, gdzie wszystko to jest podejrzane o arbitralne ograniczenie jednostkowej wolności wyboru. Tego rodzaju ,,granice" bada się pod kątem arbitralności i tylko niektóre z nich wychodzą z tego bez szwanku. Sprawdza się nawet te, które nie są arbitralne, lecz mimo to ograniczają. Na gruncie logiki liberalizmu granice i rubieże geograficzne, historyczne oraz naturalne muszą być krok po kroku znoszone. Tocqueville zwrócił uwagę, że demokracja liberalna pogardza ,,formą". Formy, rozumiane dosłownie, mają różny kształt i różną treść, oddzielając to, co jest w ich wnętrzu, od tego, co na zewnątrz (szklanka z wodą, którą piję, na szczęście ma formę, która oddziela wodę od mojej klawiatury). Filozofia liberalna jest uniwersalna, na gruncie teoretycznym stosując się do wszystkich ludzi w każdej epoce. Chociaż powstała jako uzasadnienie celów politycznych konkretnego narodu (w Deklaracji niepodległości Stanów Zjednoczonych czytamy: ,,celem zabezpieczenia tych praw wyłonione zostały wśród ludzi rządy"[5]), jej podstawowy sposób rozumowania będzie koniec końców podejrzliwy nawet wobec granic narodowych, uznając, że niesprawiedliwie ograniczają one powszechne panowanie liberalizmu. Pierwszy projekt liberalizmu zakładał unarodowienie liberalnej filozofii, instytucji, praktyki oraz wiary. Kiedy jednak tego dokonano, skierował on swe podejrzliwe spojrzenie na podzielone granicami narody, które początkowo były jego siedliskiem. W Stanach Zjednoczonych zarówno dla liberałów klasycznych, jak i progresywnych tworzenie liberalnego narodu należy do samego jądra ich misji, szczególnie jeśli chodzi o przeniesienie lojalności politycznej z konkretnych lokalności na abstrakcyjny naród. Współcześnie jedna z głównych różnic między ,,konserwatystami" a ,,progresistami" dotyczy odpowiedzi na pytanie, czy liberalizm potrafi uznać, i powinien to zrobić, co jest jego głównym siedliskiem - naród czy świat. Obie strony zgadzają się, że liberalizm to uniwersalna filozofia, lecz różnią się poglądem na to, jak najlepiej go wcielać w życie. Konserwatyści głównego nurtu starają się rozwijać liberalny uniwersalizm poprzez wehikuł narodu, szczególnie za pomocą globalnej polityki gospodarczej oraz agresywnego interwencjonizmu czy nawet imperialistycznego militaryzmu. Liberałowie wierzą, że państwo narodowe musi koniec końców ustąpić pola rządowi światowemu, najlepiej reprezentowanemu aktualnie przez Unię Europejską. Obie strony tego projektu - dwie twarze liberalizmu - zawiodły. W myśleniu liberalnym zawarte jest dążenie do zniesienia nie tylko granic w potocznym rozumieniu - poprzez globalizację polityczną i gospodarczą - lecz także ,,granic", które istnieją w naturze. Obecne zainteresowanie kwestiami tożsamości - szczególnie tymi, które są pokłosiem rewolucji obyczajowej - stanowi w równym stopniu rezultat liberalnej niechęci do ,,form". Tego rodzaju formą człowieka, która w pierwszej kolejności wymaga likwidacji, jest różnica płciowa - cel coraz bardziej wojowniczych prób zagwarantowania finansowania z budżetu państwa kontroli urodzeń, aborcji, sztucznych form zapłodnienia. Ludzie, którzy są przede wszystkim gorącymi zwolennikami ochrony i zachowania środowiska oraz braku technologicznej ingerencji w naturę, często bardzo gor