-
Książki
Książki -
Podręczniki
Podręczniki -
Ebooki
Ebooki -
Audiobooki
Audiobooki -
Gry / Zabawki
Gry / Zabawki -
Drogeria
Drogeria -
Muzyka
Muzyka -
Filmy
Filmy -
Art. pap i szkolne
Art. pap i szkolne
O Akcji
Akcja Podziel się książką skupia się zarówno na najmłodszych, jak i tych najstarszych czytelnikach. W jej ramach możesz przekazać książkę oznaczoną ikoną prezentu na rzecz partnerów akcji, którymi zostali Fundacja Dr Clown oraz Centrum Zdrowego i Aktywnego Seniora. Akcja potrwa przez cały okres Świąt Bożego Narodzenia, aż do końca lutego 2023.i zainicjował szereg demokratycznych reform obejmujących między innymi wprowadzenie wynagrodzenia za odbywanie obywatelskiej służby w sądzie. Perykles, jego prawa ręka, przejął stery po tym, jak Efialtes został zamordowany (rzekomo przez przeciwników politycznych). Możemy widzieć w tym zły omen, niemniej właśnie Efialtesa należy nazwać faktycznie oryginalnym pomysłodawcą dochodu podstawowego, przynajmniej w wariancie ,,dochodu obywatelskiego". Esencją starożytnej greckiej demokracji było bowiem założenie, że obywatele uczestniczą w polis, w politycznym życiu miasta. Perykles wprowadził więc rodzaj świadczenia, podstawowego dochodu, które wynagradzało ich za czas włożony w tę działalność i miało zachęcać plebs (ówczesny odpowiednik prekariatu) do udziału w polis. Płatność nie była uzależniona od tego, czy ktoś faktycznie aktywnie uczestniczył w życiu miasta - było to tak czy inaczej uważane za moralny obowiązek. Niestety, ten oświecony, oparty na demokracji deliberatywnej i wspomagany dochodem podstawowym system został zniesiony w wyniku oligarchicznego zamachu stanu w 411 roku Droga do podobnych rozwiązań została zablokowana na długi czas. Średniowiecznych korzeni dochodu podstawowego można się dopatrywać w posiadającej epokowe znaczenie Karcie Lasu (Charter of the Forest) opublikowanej równocześnie z Magna Carta w 1217 roku. (Nazwy Magna Carta używa się często w stosunku do oryginalnej Wielkiej Karty Swobód z czerwca 1215 roku, jednak została ona tak nazwana dopiero przy okazji wydania skróconej wersji z 1217 roku - po przeniesieniu pewnych sekcji właśnie do wspomnianej Karty Lasu, gdzie zostały dodatkowo rozwinięte). Karta Lasu potwierdzała prawo ,,zwykłych ludzi" (to jest nieszlachciców, przedstawicieli niższych klas) do dbania o własne przeżycie i korzystania w tym celu z estovars - dóbr wspólnych używanych w celu zapewnienia sobie przetrwania. W XIII wieku każdy kościół zobowiązany był odczytywać Wielką Kartę Swobód całemu zgromadzeniu wiernych cztery razy do roku. Wartym uwagi elementem owej zrewidowanej Magna Carta było przyznanie wdowom ,,uzasadnionego estovaru z tego, co wspólne". Każda wdowa posiadała odtąd prawo do podstawowego dochodu - w formie żywności, opału i materiałów budowlanych pobieranych z dóbr wspólnych. Jednak to właśnie Tomasz Morus pierwszy zaproponował spójne wyobrażenie tego, jak wyglądać może społeczeństwo zapewniające dochód podstawowy. W oryginalnym uzasadnieniu, pod wieloma względami aktualnym do dziś[4], przedstawił on dochód podstawowy jako skuteczny sposób walki ze złodziejstwem - skuteczniejszy niż zwyczajowa wówczas egzekucja przez powieszenie. Jeden z bohaterów jego książki mówi: Żadna kara pod słońcem nie powstrzyma ludzi od kradzieży, jeśli tylko w ten sposób mogą zdobyć poż Zamiast karać ich w sposób straszliwy, dużo rozsądniejszym byłoby zapewnić każdemu pewne środki utrzymania, tak by nikogo koniecznością samą nie zmuszać do zostania złodziejem, a następnie - truchłem. Dziesięć lat później hiszpańsko-flamandzki uczony i przyjaciel Morusa, Johannes Vives, przedstawił burmistrzowi Brugii szczegółowy plan zapewnienia minimum środków utrzymania wszystkim mieszkańcom miasta, co doprowadziło do krótkiego programu testującego pomysł w mieście Ypres. Z tego powodu niektórzy to właśnie Vivesowi przypisują rolę pierwszego, który zainicjował w praktyce coś w rodzaju dochodu podstawowego. Jednak w jego modelu pomoc (pożywienie) trafiała tylko do ubogich. Vives był też zwolennikiem workfare, a więc zmuszania ubogich do pracy w zamian za otrzymaną pomoc. Mimo to Morus, Vives i inni uwiarygodnili ideę publicznie finansowanego i zapewnianego wsparcia dla ubogich - w miejsce arbitralnej pomocy charytatywnej ze strony Kościoła i bogaczy. W kolejnych stuleciach kilku innych myślicieli poszło śladami Morusa. We Francji na przykład Monteskiusz w pracy O duchu praw z 1748 roku uznawał, że państwo ,,winne jest wszystkim obywatelom zabezpieczony byt, żywność, przyzwoitą odzież i rodzaj życia, który nie byłby przeciwny zdrowiu"[5]. Markiz de Condorcet, człowiek oświecony jak na swoje czasy, argumentował na rzecz podobnego rozwiązania. Gilotyna, która zakończyła jego życie w 1794 roku, znów jednak oznaczała porzucenie tej ścieżki. Najbardziej być może wpływowym obrońcą idei w tej wczesnej fazie był Thomas Paine, wielki republikanin i autor Praw człowieka. Kluczowa z naszej perspektywy teza nie pojawiła się jednak w jego szeroko dystrybuowanej broszurze Zdrowy rozsądek (1776), która zainspirowała amerykańskich rewolucjonistów i której kopia rzekomo znajdowała się w każdym domu w Ameryce, lecz w jego kanonicznym eseju Sprawiedliwość agrarna (Agrarian Justice) napisanym w roku 1795[6]. To właśnie tam zaproponował rodzaj dotacji kapitałowej ,,na wej
Szczegóły | |
Dział: | Ebooki pdf, epub, mobi, mp3 |
Kategoria: | ekonomia i biznes |
Wydawnictwo: | Krytyki Politycznej |
Rok publikacji: | 2021 |
Język: | polski |
Zabezpieczenia i kompatybilność produktu (szczegóły w dziale POMOC): | *Produkt jest zabezpieczony przed nielegalnym kopiowaniem (Znak wodny) |
Zaloguj się i napisz recenzję - co tydzień do wygrania kod wart 50 zł, darmowa dostawa i punkty Klienta.