Ebook Dracula / Drakula mobi,epub

vy step behind the door and saw the glow of a light. [ 19 ] A key was turned with a loud noise as if it hadnt been used for years, and the door swung open. Inside stood a tall old man dressed in black from head to foot. He had a hooked nose, and the mouth under his heavy white moustache was rather cruel-looking, with very sharp white teeth. His ears were pale and extremely pointed, and his fingernails were long and cut to a sharp point. [ 20 ] "Welcome to my house!" he said. "Enter freely and of your own free will! I am Dracula, and I welcome you, Mr. Harker, to my house. It is late, and my people are not available. Let me see to your comfort myself." With this, he took my bags, and I followed him into the house. [ 21 ] At the end of a great winding stair and along another passage, he threw open a heavy door, and I was happy to see a well-lit room with a huge fire and a table that was set for supper. [ 22 ] "You will excuse me that I do not eat with you," said the Count, "but I have eaten already." [ 23 ] After I had finished my supper, I looked towards the window and saw the first light of the coming dawn. There seemed a strange stillness over everything, but as I listened, I could hear the howling of many wolves. [ 24 ] The Counts eyes shined. "Listen to them, the children of the night. What music they make!" Then he rose and said, "But you must be tired. Tomorrow you shall sleep as late as you will. Sleep well and dream well!" II. ESCAPE [ 25 ] Ciąg dalszy w wersji pełnej III. THE STORM [ 26 ] Dostępne w wersji pełnej IV. LUCY [ 27 ] Dostępne w wersji pełnej V. THE UNDEAD [ 28 ] Dostępne w wersji pełnej VI. MINA AND DRACULA [ 29 ] Dostępne w wersji pełnej VII. THE CHASE AND THE END OF DRACULA [ 30 ] Dostępne w wersji pełnej Drakula I. HRABIA [ 1 ] Dziennik Jonathana Harkera [ 2 ] 3 maja - Bistritz [ 3 ] Zanim wyruszyłem do Transylwanii, aby sfinalizować umowę z tamtejszym arystokratą, dowiedziałem się kilku rzeczy. Otóż okręg, do którego zaprosił mnie hrabia, znajdował się w środku Karpat i był jednym z najdzikszych i najmniej znanych rejonów Europy. Przeczytałem także, że rejon ten stanowił siedlisko wszelakich znanych zabobonów. Jeśli to prawda, mój pobyt tam powinien być bardzo interesujący. [ 4 ] Wieczorem dotarliśmy do Bistritz, bardzo ciekawego, starego miasteczka. Hrabia Drakula polecił mi zatrzymać się w hotelu Pod Złotą Koroną. Kiedy tam dotarłem, zostałem powitany przez rumianą właścicielkę. Uśmiechnęła się i dała znak stojącemu obok niej starszemu mężczyźnie. Ten wyszedł, ale po niedługiej chwili wrócił z listem: [ 5 ] ,,Drogi przyjacielu, [ 6 ] Witaj w Karpatach. Jutro o trzeciej wyrusza dyliżans do Bukowiny. Na Przełęczy Borgo będzie na Pana czekał mój powóz. Wierzę, że pańska podróż z Londynu była udana. Mam nadzieję, że także pobyt w mojej pięknej ojczyźnie przyniesie Panu wiele radości. [ 7 ] Pański przyjaciel, Drakula." [ 8 ] 4 maja [ 9 ] Chwilę przed wyjazdem właścicielka hotelu przyszła do mojego pokoju i na kolanach błagała mnie, abym nie jechał. Wyglądała na szczerze zmartwioną, ale ja musiałem sfinalizować umowę i nic nie mogło mnie powstrzymać. Wstała więc z kolan, zdjęła swój krzyżyk i zawiesiła mi na szyi. [ 10 ] - Niech cię matka chroni - powiedziała i wyszła z pokoju. [ 11 ] Kiedy wsiadałem do dyliżansu, zobaczyłem właścicielkę rozmawiającą z woźnicą. Z pewnością mówili o mnie, ponieważ czasami spoglądali w moją stronę. Słyszałem także często powtarzane słowa. Muszę przyznać, że nie brzmiały zachęcająco, bo między nimi były: szatan, piekło, wiedźma i wampir. [ 12 ] Po pewnym czasie woźnica strzelił z bata nad czterema małym końmi i rozpoczęliśmy naszą podróż. Droga była trudna, ale wydawało się, że nad nią fruniemy. Woźnica nie tracił czasu i chciał jak najszybciej dowieźć nas do celu. [ 13 ] Kiedy się ściemniło, zauważyłem pewne podniecenie wśród pozostałych pasażerów. Po dotarciu do Przełęczy Borgo zdało mi się, że góry otaczają nas z każdej strony. Gdy zwolniliśmy, aby się zatrzymać, rozejrzałem się w poszukiwaniu powozu, który miał mnie zabrać do zamku Hrabiego. Jednakże było bardzo ciemno i nie widziałem żadnego pojazdu. [ 14 ] Myślałem, co zrobić w tej sytuacji, gdy nagle konie zaczęły się dziwnie zachowywać i płoszyć się. Wtedy, niedaleko nas, ukazał się zaprzężony w cztery konie powóz. W blasku lamp dojrzałem, że konie były czarne jak noc, a powoził nimi wysoki mężczyzna z długą brodą i w wielkim czarnym kapeluszu, skrywającym przed nami jego twarz. Dostrzegłem tylko błysk bardzo jasnych oczu, które w świetle lampy wydawały się czerwone, i ostre, białe jak śnieg zęby. Wsiadłem do tego powozu. Dziwny woźnica bez słowa potrząsnął lejcami i odjechaliśmy w ciemną przełęcz. Spojrzałem na zegarek, było kilka min