Ebook Duchowy Izael mobi,epub

mówi w pewnym miejscu: ,,Opuściłem mój dom, pozostawiłem moje dziedzictwo"Constitutiones Apostolorum VI 5, 1--6 ,,Jeśli jakiś duchowny lub świecki wejdzie do synagogi Żydów lub do świątyni heretyków aby się modlić, zostanie złożony z urzędu i wyłączony [z Kościoła. ]" Const Apost. VIII 47, 65--69," 8. Jeśli jakikolwiek biskup, prezbiter lub diakon będzie obchodził święto Paschy przed wiosennym zrównaniem dnia z Żydami, niech będzie wykluczony. /3774/ 65. Jeśli ktoś, z duchowieństwa lub świeckich, wchodzi do synagogi żydowskiej lub heretyckiej, aby się modlić, niech zostanie pozbawiony i 71. Jeśli jakiś chrześcijanin przenosi olej do pogańskiej świątyni, do synagogi żydowskiej lub zapalają lampy na te święta, niech zostanie zawieszony". (1) Obecnie istnieje tendencja w odwrotną stronę. Od lat zastanawiałem się nad tym dlaczego niektórzy chrześcijanie stali się tak gorliwymi zwolennikami Izraela że stali się żydami. Obecnie widzimy dwie skrajności, jedni są przeciwnikami Izraela, i uznają że nie mają z nimi nic wspólnego, bo Bóg uczynił ich nowym Izraelem. Inni są ogromnymi zwolennikami przestrzegając wszystkich zwyczajów, nawet takich o których biblia nie wspomina, a jak ktoś się sprzeciwi to nazywają go antysemitą. Zaczniemy od Jerozolimy, wszyscy apostołowie byli żydami. Jezus ustanawiając Nowe Przymierze nic nie wspomniał o zmianie prawa, to nie był dobry czas na taką wiedzę, oni nie byli gotowi na zmiany. Zamknięci w zwyczajach judaizmu, przekonani byli że zbawienie jest tylko dla żydów. Sam Bóg musiał dać objawienie z nieba Piotrowi, aby poprzez niego inni zostali przekonani że Bóg przyjął też pogan do zbawienia. Dz. mówi o wizji Piotra zanim się udał do domu poganina Korneliusza, a kiedy wrócił do braci ci byli oburzeni że poszedł do domu poganina, wszak prawo żydowskie, /nie Boże/ zabraniało kontaktu z poganami. Dlatego uczniowie niemal zaatakowali Piotra że ośmielił się wejść do domu poganina. Cud z nieba jaki dostał Piotr i zstąpienie DŚ na uczestników w domu Korneliusza przekonał ich że poganie zostali przyjęci przez Boga. Mijały lata a zbory z nawróconych z pogan zaczęły się rozrastać, i zaczęło dochodzić do sporów czy nawróceni z pogan powinni przestrzegać wszystkich przepisów prawa Mojżeszowego, w tym i obrzezki. Rozstrzygnąć musieli apostołowie, ci ze stronnictwa faryzeuszów powiedzieli: Dz. Ap. 15:5 5. Lecz niektórzy ze stronnictwa faryzeuszów, którzy uwierzyli, powstali, mówiąc: Trzeba ich obrzezać i nakazać im, żeby przestrzegali zakonu Mojżeszowego. Te wydarzenia miały miejsce ok. 20 lat po odejściu Jezusa, i jak widać z tekstu tkwili w obrzezaniu i przestrzeganiu prawa Mojżeszowego. Sprawa nie dotyczyła tylko samej obrzezki, ale całego prawa Mojżeszowego z wszystkimi świętami, i zwyczajami. Pamiętajmy że oni nie odróżniali prawa moralnego od ceremonialnego, włącznie z prawem rabinackim i zwyczajami wszystko to nazywano prawem Mojżeszowym. Dz. Ap. 15 6. Zgromadzili się więc apostołowie i starsi, aby tę sprawę rozważyć. Czyli wiemy że prawo Mojżeszowe było tym czym się zajęli. Wstał Piotr i powiedział: 10. Przeto teraz, dlaczego wyzywacie Boga, wkładając na kark uczniów jarzmo, którego ani ojcowie nasi, ani my nie mogliśmy unieść? Wierzymy przecież, że zbawieni będziemy przez łaskę Pana Jezusa, tak samo jak i oni. Dokładnie rozumieli że zbawienie jest z łaski, a nie z prawa, a skoro zbawienie jest darmo to po co obciążać przepisami nowo pozyskanych. Bóg nie zawarł przymierza na Synaju z poganami, ani z Arabami a ni z Polakami. Przymierze dotyczyło tylko Izraela, zatem ci co nie byli Izraelitami po co mieli przestrzegać przymierza Izraela. Wszak zbawieni będą niezależnie od prawa. Prawo nazwał Piotr ,,jarzmem" którego sami nie mogli unieść. Namnożyło się tyle praw wokoło Góry Synaj że stało się ono ciężarem. Teraz aby rozluźnić napięcie i by nie doszło do kłótni apostołowie zaczęli słuchać Pawła i Barnaby o cudach jakie Bóg czynił pośród nawróconych z pogan. Kiedy emocje opadły ponownie zajęto się sprawą. Powstał Jakub Dz. Ap. 15:19--20 19. Dlatego sądzę, że nie należy czynić trudności tym spośród pogan, którzy nawracają się do Boga. Ale polecić im, żeby się wstrzymywali od rzeczy splugawionych przez bałwany, od nierządu, od tego, co zadławione, i od krwi. Z całego prawa Mojżeszowego wybrano to co najbardziej dotykało ludzi nawróconych, spotykali się oni na co dzień z kultami bożków, którym składano ofiary z pokarmów i ze zwierząt, a w świątyniach znany był kult nierządu. Prostytutki świątynne były codziennością. Natomiast spożywanie czegokolwiek z krwią nie było jedynie w składzie prawa Mojżesza, to prawo było od czasów Noego, któremu Bóg zabronił spożywania krwi, daleko nim pojawił się Ab