Ebook Dwie karty mobi,epub

Zacznę od tego, że wybór tej serii to wynik zawężania kryteriów poszukiwania, z których główne to gatunek fantasy, polski autor(ka), seria dostępna jako ebook w Gandalfie. Ostatecznie padło na "Teatr Węży".

To jest recenzja pierwszego tomu, nie całej serii. Pierwsze kilka stron nastawiało mnie sceptycznie, brzmiały jakby autorce brakowało pomysłu na rozpoczęcie, a do tego język wydawał się ciut drewniany - co oceniam z perspektywy czytającego zarówno literaturę w języku polskim, jak i angielskim w oryginale. Dalej następuje przełamanie stylu na przyjemniejszy, choć tak trzeba się przyzwyczaić do języka bardziej współczesnego, niż tego charakteryzującego fantasy starszych polskich autorów. Czy to celowy zabieg adresowanie bardziej grupy young adult, czy efekt języka charakterystycznego dla pokolenia autorki - nie wiem. Wydźwięk pozostaje.

W temacie języka gratulacje idą do redakcji i korekty - dawno nie czytałem ebooka, w którym nie było błędów, a przynajmniej żadne nie ukuły mnie w oczy. A to ostatnio norma czy w wydaniach starszej literatury, czy w tłumaczeniach.

Fabularnie pierwszy tom zmierza donikąd, buduje świat wprowadza bohaterów różnych planów, nakreśla motywację większości z nich. Co znamienne, że na koniec tego tomu mamy w głowie obraz świata, a szczególnie fragmentu gdzie koncentrują się wydarzenia. Ten obraz jest konsekwentnie utrzymany w kolejnej książce i płynnie rozwijany o istotne dla bohaterów detale. Co istotnie, serwuje nam równocześnie jedyną religię świata oraz układ sił magicznych, z których - co ciekawe - żadna nie jest konsekwentnie biało-czarne w sensie dobra i zła. Moralność jest u Hałas boleśnie względna, ujęta przez pryzmat ilości lub jakości ratowanego życia, bądź poddana ocenie za zgodność z doktryną - paradoksalnie tą, która powinna nieść ukojenie i oświecenie. Jeżeli jest to parabola na współczesny świat, to jeszcze nie odkryłem jaki może być morał, poza tym, że rzeczywistość nie jest tworzona przez uprzywilejowanych (w książce zarówno pieniądzem, jak i magią).

Główny bohater jednak, którego cechy i zdolności odradzają się w pierwszym tomie z mroków zapomnienia wywołanego wymuszoną amnezją z przeszłości jest przedstawicielem ciemnej strony - tej która według oponentów jest z natury zła. Rzeczywistość płata jednak wszystkim figle, często bolesne w skutkach. A działo się będzie więcej. I dobrze, bo w tym świecie nie można się nudzić.

Zastosowany warsztat literacki jest naprawdę świetny. Historia trzyma poziom, biegnie tempem bez zbędnych spowolnień, bądź długaśnych opisów. Elementy świata poznajemy pozostając zanurzeni w dynamice wydarzeń, one mogą być spokojne jak spotkanie w tawernie, bądź szalone jak bitwy, walki czy ucieczki. Pomaga też wysyłanie bohaterów w różne stany umysłu spowodowane chorobami, narkotykami czy magią. Trup ściele się gęsto, a wartość życia jest adekwatna do zdolności rozpychania się łokciami - do tego jednak współczesna fantasy zdążyła nas przyzwyczaić. Czasy wysyłania drużyn do wulkanów w celu zdobycia lub zniszczenia artefaktu odchodzą powoli do lamusa.

Moja rzeczywista ocena: 8.6/10

Do niedawna cykl Agnieszki Hałas - Teatr Węży był dla mnie zupełnie nieznany i prawdopodobnie nigdy bym po niego nie sięgnął, gdyby nie jego wznowienie. Dwie karty to pierwszy tom tej trylogii z gatunku dark fantasy.

W Shan Voala nad Zatoką pojawia się na wpół obłąkany człowiek z potwornymi ranami na twarzy, który niewiele pamięta za swojej przeszłości. W tunelach podziemnego świata świata, pełnego żebraków, przestępców, chowańców i homunkulusów, powoli odkrywa swoją przeszłość, jak również na nowo poznaje swoje mroczne talenty. Okazuje się on bowiem jednym z czarnych magów, i to całkiem dobrze wyszkolonym. Jednak na każdym kroku musi mieć się na baczności, ponieważ czarna magia jest surowo potępiana przez srebrnych magów, a jej wyznawcy ścigani...

Już na samym początku, w prologu, zostajemy uraczeni historią świata, co we mnie osobiście wzbudziło dość mieszane uczucia. Jednak bardzo szybko autorka przekonała mnie do siebie wraz z kolejnymi rozdziałami. Historia świata jest stosunkowo prosta. Bogowie odchodząc, ofiarowali ludziom magię oraz utkali Zmroczę, która osłania świat materialny od sfery duchów, demonów i żywiołaków. Jednak z biegiem czasu ta zasłona osłabła, a równowagę jej prądów mogą zakłócić wydarzenia na ziemi. Dlatego każdy czarny mag musi się mieć na baczności, ponieważ nadmiernie używając magii, może zakłócić równowagę Zmroczy, co niechybnie sprowadzi na niego srebrnych magów. Choć bardzo dużo dowiadujemy się już na wstępie, to autorka pozostawiła wiele w zanadrzu i w trakcie powieści poznajemy kolejne aspekty magii, jak i historii świata.

Dla mnie osobiście jednym z najciekawszych elementów tej książki jest świat przedstawiony. Powierzchnia zachwyca swoim pięknem i porządkiem, a mroczne tunele odpychają brudem i panującym smrodem. Jest to świat pełen bólu, biedy, cierpienia i niesprawiedliwości. Wiele postaci, jakie poznamy, jest dziwnie zdeformowana oraz mutacje, przez co muszą zamieszkiwać w obskurnych podziemiach. Jednak to właśnie te osoby posiadają uczucia, potrafią współczuć i pomagać sobie nawzajem, za co nie sposób ich nie polubić. Natomiast ludzie mieszkający powierzchnię, to w dużej mierze magowie oraz bogaci ludzie, którzy czują odrazę do brudu, deformacji i biedaków oraz nie mają żadnych oporów przed wykorzystywaniem najuboższych. W świecie jaki wykreowała Agnieszka Hałas, nie brakuje również wszelakich demonów, żywiołaków i innych stworzeń, które w chwilach zachwiania Zmroczy przenikają do świata ludzi. Zwłaszcza te pierwsze istoty bardzo mocno mieszają się do spraw ludzi i chcą pozyskać ich dusze. Jest to zatem świat pełen kontrastów - piękna i brzydoty, dobrej i złej magii, które razem tworzą niezwykły kontrast.

Głównym bohaterem jest Brune Keare, który stara się odzyskać swoją pamięć i przeżyć w podziemnym świecie. Z początku niczym się nie wyróżnia, z początku nawet trudno mówić o tym, że go poznajemy, ponieważ on sam niewiele pamięta, ale na naszych oczach odkrywa swoją przeszłość. Hołduje własnym interesom, dba o własną skórę i daleko mu do bohatera, który ocala świat. Nie opowiada się po żadnej ze stron - generalnie dąży raczej ku dobru, ale jego mroczne talenty najlepiej odżywają wśród cierpienia i bólu i nieustannie musi z tym walczyć. Nie obce mu jest jednak współczucie, a nawet bezinteresowność, co niejednokrotnie pokazuje na kartach powieści. Jest jedną z najciekawszych postaci, jakie miałem okazję poznać przez ostatnie kilka lat - niejednoznaczna, posiadająca wiele sekretów i która nieustannie czymś mnie zaskakiwała.

Mam jednak problem z oceną tej książki. Choć wiele jej elementów jest dopracowanych, to zabrakło mi czegoś, co by spowodowało, że czytałbym ją z większą ciekawością i wyczekiwał kolejnych tomów. Większość powieści jest bowiem o tym, jak Brune odnajduje się w nowej rzeczywistości, odzyskuje pamięć i stara się ułożyć życie w podziemnym świecie. W międzyczasie pojawia się kwestia poszukiwania pewnego ważnego przedmiotu - zarówno dla ludzi, jak i demonów. Sądziłem, że to wokół tych poszukiwań autorka oprze swoją historię, ale dość szybko odchodzą one na dalszy plan. Podobnie jest z kolejnymi intrygami Otchłani, którą zamieszkują demony. Mnie osobiście zabrakło jednego głównego wątku, który spajałby świat oraz bohaterów ze wszystkimi opisanymi wydarzeniami i intrygami.

Dwie karty są całkiem udanym debiutem Agnieszki Hałas, choć niepozbawionym wad, który niedawno został wznowiony za sprawą Wydawnictwa Rebis. Jednak trudno mi jednoznacznie ocenić tę książkę, ponieważ z jednej strony bardzo przypadł mi do gustu świat przedstawiony oraz bohaterowie, a z drugiej strony w powieści brakuje jednego głównego wątku, wokół którego autorka oparłaby przygody swoich postaci.

Za możliwość przeczytania ebooka serdecznie dziękuję księgarni Virtualo.pl!

hrosskar.blogspot.com