"Dwór okrutny i piękny" to wciągające romantasy osadzone w mrocznym, pełnym intryg i magii świecie, w którym magia jest jednocześnie darem i przekleństwem. Akcja rozgrywa się w królestwie, w którym po narodzinach bogowie odbierają ludziom moc, aby chronić ich przed niebezpiecznymi fae. Ci, którzy zatrzymują choćby odrobinę mocy, są ścigani jako zagrożenie dla królestwa i brutalnie eliminowani. To surowe prawo sprawia, że świat jest miejscem pełnym strachu i napięcia, a wszelkie przejawy nieposłuszeństwa wobec religijnych nakazów mogą zakończyć się tragicznie. Prisca, której moc zostaje odkryta, musi uciekać z rodzinnej wioski. Utrata domu, bliskich i poczucie osamotnienia zmieniają jej życie na zawsze. Prisca trafia na grupę najemników, w tym Loriana, tajemniczego mężczyznę, który podczas ich wcześniejszego spotkania pozostawił ją na pewną śmierć. Mimo wzajemnej nieufności, ich losy splatają się ponownie, a desperacki układ, który zawierają, staje się początkiem wspólnej podróży pełnej napięcia, zdrad i wyzwań.
Świat przedstawiony w książce jest złożony i szczegółowy, z wyraźnym podziałem na ludzi i fae oraz intrygującą strukturą polityczno-religijną. Rebelia, która stopniowo wyłania się w tle sprawia, że ta historia jest jeszcze bardziej interesująca. Prisca to postać, która przechodzi wyraźną przemianę, z młodej, niepewnej dziewczyny zmienia się w silną, zdeterminowaną kobietę, która nie boi się stanąć do walki o swoje życie i wolność. Jej rozwój jest wiarygodny, a decyzje, które podejmuje są zrozumiałe w kontekście świata, w którym żyje, chociaż bywają irytujące, jak i cała jej postać. Nawet w momentach, gdy rozwija się wątek romantyczny, Prisca nie traci z oczu swojego celu i pamięta o rodzinie, którą zostawiła za sobą oraz o tym, jaki przyświeca jej cel. Lorian, tajemniczy towarzysz Prisci, to postać pełna sprzeczności. Jest ponury i sarkastyczny, ale jednocześnie lojalny i intrygujący. Jego relacja z Priscą opiera się na wzajemnym napięciu, które z czasem przeradza się w coś głębszego. Na uwagę zasługuje także grupa najemników, którzy wnoszą do fabuły element humoru i pokazują, czym jest prawdziwa przyjaźń. Ich lojalność i dynamiczne interakcje z Priscą i Lorianem sprawiają, że bohaterowie nabierają życia.
Autorka pisze lekko i przystępnie, co sprawia, że książkę czyta się szybko i z przyjemnością. Opisy świata nie są przytłaczające, dużo się dzieje, a akcja biegnie płynnie. Autorka umiejętnie balansuje między budowaniem świata, rozwijaniem relacji bohaterów a prowadzeniem fabuły, a to sprawia, że opowieść ta jest zarówno emocjonująca, jak i angażująca. Wątek romantyczny nie zdominował fabuły. Został poprowadzony w subtelny sposób, a chemia między bohaterami jest stopniowo budowana, dzięki temu relacja ta wypada autentycznie. Bardziej intymne sceny są nieliczne i oszczędne, co pozwala skupić się na innych aspektach historii. Powieść porusza wiele klasycznych motywów charakterystycznych dla romantasy, takich jak ukryta tożsamość, enemies to lovers, podróż czy rebelia przeciw niesprawiedliwej władzy. Chociaż niektóre z tych elementów mogą wydawać się schematyczne, ich realizacja jest solidna, a fabuła wzbogacona o intrygi i nieoczekiwane zwroty akcji. Jednym z głównych motywów jest jednak walka o wolność i własne miejsce w świecie, a także odkrywanie prawdziwego potencjału bohaterki.
Tytułem podsumowania dodam na koniec tylko tyle, że cieszę się, że nie czytałam żadnych opinii przed lekturą, bo nie wszystkie są przychylne i nastawiłabym się źle. A okazało się, że to było dokładnie to, czego akurat potrzebowałam i bawiłam się naprawdę bardzo dobrze. Dlatego polecam nie sugerować się czyimś zdaniem i sprawdzić tę książkę samemu. Moje serce zdobyła, czekam na kontynuację i gorąco polecam!
Opinia bierze udział w konkursie