Ebook Ego mężczyzny. Prawdziwy przewodnik po uczuciach mobi,epub,pdf

podświadomość jest kobietą-elfem, który składa i jednocześnie rozpościera skrzydła. One zmieniają się w zależności od zdarzeń, nastroju i panujących emocji. Kobieta-elf jest ciepła, romantyczna i kochająca. Ma na imię Elutka. Jest to moja energia Jin. Moje ego jest asertywną bizneswoman, w eleganckim kostiumie. Dla niej wszystko jest możliwe, wierzy w swoją nieprzeciętność. Ma na imię E-Liza. Jest to moja energia Jang. Moje wewnętrzne dziecko bywa w rożnym wieku, najczęściej jest dzieckiem przedszkolnym. Jest indywidualistą, jest twórcze, zadowolone i radosne. Nieświadomie ceni siebie i pragnie rozwoju. Ma na imię Elżunia. Moje prawdziwe ja mieszka w nadświadomości i w moim sercu, jest jednocześnie mną. Jestem ogromna, wznoszę się ponad to, co mnie otacza. Całą duszą pragnę własnego rozwoju i przekazywania mojej wiedzy ludziom. Pragnę mówić prawdę tłumom i cieszyć się sukcesem jednostki. Ponad wszystko pragnę dążyć do przekazywania tej wiedzy. Stać, mówić, uczyć! Mam na imię Elżbieta. A kim ty jesteś? Może raz odnajdziesz się jako Olga, a innym razem poczujesz się Norbertem. Miłej lektury. Wstęp Jesteśmy jednocześnie istotami ludzkimi i duchowymi, w równej mierze. Bez naszej materialnej, fizycznej cielesności nie mogłyby realizować się zamierzenia Duszy. Żeby uwolnić się od panujących w głębi nas przekonań, musimy najpierw zmaterializować te wzorce i wyjść poza ich zasięg, by ostatecznie je zdematerializować. Nie ma innej drogi jak życie w realnym świecie poprzez wcielenie. Szanuj swoją ludzką istotę, nie pomniejszaj jej, nie ignoruj, bo bez niej nie byłbyś w stanie zrealizować misji swojej Duszy. Nasza ludzka część to ego i podświadomość. Podświadomość nigdy nie odpoczywa. Czuwa nieustannie, kierując wszystkimi funkcjami organizmu, rejestruje jednocześnie wszystko, cokolwiek by nie działo się wokół nas. Naszym świadomym umysłem jesteśmy w stanie zarejestrować jedynie pięć procent bodźców. Pozostałe dziewięćdziesiąt pięć procent tafia do naszej podświadomości i przechowywane jest tam jako tak zwane bodźce podprogowe. Załóżmy, że dziecko śpi, a rodzice narzekają, że urodziła się dziewczynka zamiast chłopca. Co na to nasza podświadomość? Przyjmuje to stwierdzenie i wchłania je jako prawdę. W naszym podświadomym umyśle toczy się identyczny proces, jak w umyśle świadomym - na podstawie usłyszanych słów wyrabiamy w sobie pewne przekonania i podejmujemy decyzje. Decyzje takie podejmowane są większością głosów. Jeżeli więc twój podświadomy umysł, w przeciwieństwie do umysłu świadomego, przekonany jest o słuszności jakiejś sprawy, zadzieje się tak, jak on tego sobie życzy. Na nic tu narzekania, że nic nie dzieje się po twojej myśli - podświadomość to także ty. Jeżeli nie pracujesz terapeutycznie nad usunięciem pewnych wzorców, bodziec do zmiany negatywnych przekonań nadejdzie ze świata zewnętrznego w postaci, na przykład, przykrego zachowania ze strony najbliższej osoby lub nieprzyjemnego wydarzenia. Stanie się to tak, byś mógł sam siebie zapytać: dlaczego mnie to spotkało, dlaczego tak się zachowałeś wobec mnie? Czy zdarzyło ci się kiedykolwiek zadawać sobie takie pytanie? Pewnie, że tak, każdemu się tak zdarzało! A co słyszałeś w odpowiedzi? Co mówił twój wewnętrzny głos? Może: jestem do niczego, to pewnie moja wina, widocznie należy mi się. Jeżeli uświadomiłeś sobie te pytania, miałeś szczęście. Mogłeś odpowiadając na nie uświadomić sobie, co tak naprawdę o sobie myślisz: że nie zasługujesz, że czujesz się winien, że masz kiepskie mniemanie o sobie. Co zrobić z niepochlebnymi myślami na swój temat? Większość z nas wypiera je, usuwa ze swojego pola widzenia - to nie jest przyjemne uświadomić sobie coś nieprzyjemnego o sobie. Popełniamy jednak w ten sposób wielki błąd. Uciekamy od problemu jak dziecko, jak struś chowamy głowę w piasek, ale problem nie zniknie. Dziecko też myśli, że kiedy zamknie oczy, staje się niewidzialne, a tak naprawdę widzą je wszyscy. Twoje przekonania też widzą wszyscy i swoimi zachowaniami pokazują ci, że problem istnieje, nie zniknął, kiedy zamknąłeś oczy. Kiedy nas coś boli, powinniśmy szeroko otworzyć oczy, a nie je zamykać. Tak jak ból fizyczny oznacza, że coś ,,popsuło się" w naszym organizmie i trzeba to naprawić, tak ból psychiczny świadczy, że trzeba naprawić coś w swojej psychice. Jeżeli nie zajmiesz się bólem nerek czy wątroby, wkrótce nastąpi kolejny atak, zapewne silniejszy. Identycznie sprawy mają się z twoją psychiką - nastąpi kolejny atak, w postaci kolejnego przykrego słowa czy zachowania ze strony bliskiej osoby. Tyle, że jeszcze bardziej bolesny. Nie dziw się więc tym powtarzającym się ,,atakom" ze strony słynnych ,,ich". Oni tylko pokazują ci, czym powinieneś się za