Ebook Encyklopedia działkowca mobi,epub

erniałą korę zżyna się nożem do zdrowego i zasmarowuje maścią. Korę na miejscach zmrożonych wyciąć potrzeba tak szeroko, żeby na brzegach rany pokazała się wszędzie zdrowa, biało-zielonkawa kora i łyko. Zostawianie chorej kory na ranie jest szkodliwym i przeszkadza jej zalewaniu. Pod wpływem maści zalewanie będzie bardzo szybkie, i jeżeli rany są niewielkie, to mogą zagoić się w ciągu lata. (...) Drzewa, silnie nawet mrozem dotknięte, mogą się wygoić, jeżeli mają choć wąski pasek zdrowej kory od korzeni do gałęzi, choćby nawet ten pasek szedł po pniu wężykiem. (...) Można również próbować ratowania drzew (...) za pomocą szczepienia. Grube i (...) długie zrazy wszczepia się za korę [zdrową - ], pod zamarznięciem, a wierzchołki ich wszczepia się tak samo ponad zamarznięciem. Zrazów bierze się 2, 3 lub więcej, zależnie od grubości drzewa." (Józef Brzeziński, dz. cyt., s. 151 - 152) Co do ratowania drzew, krzewów i pnączy uszkodzonych przez zbyt ostre słońce (,,przypalenie słoneczne"), to postępuje się z nimi identycznie jak z roślinami przemarzniętymi. Identycznie postępuje się też z roślinami sadowniczymi , które zostały uszkodzone przez zające, czy nornice, i ich kora została poraniona i pokaleczona. Niezwykle istotne dla uprawy omówionych roślin (a przede wszystkim drzew) jest to, żeby ich korony - bez względu na ich formę, kształt, nie były ani zbyt rzadkie, bo to spowoduje, iż będą słabo plonować, ani zagęszczone, bo to da w rezultacie także niezbyt dużo owoców, ale małych, a na dodatek brzydkich. Przecinanie koron wykonuje się zanim jeszcze rośliny wejdą w okres wegetacji, a zatem w lutym i - ewentualnie - na samym początku marca. Przecinanie absolutnie musi być wykonywane corocznie (w ostateczności co dwa lata), po to by nie dokładać sobie pracy, i zaniedbanym drzewom nie odcinać dużych, grubych konarów, co także niekorzystnie odbiłoby się na wegetacji drzew, okaleczając je mocno. Oczywiście przede wszystkim usuwamy gałęzie suche, pokaleczone, połamane. Odcinamy je aż do nasady, w taki sposób, aby uzyskać jak najmniejszą powierzchnię rany. Rany - co chyba dla wszystkich oczywiste - zasmarowujemy maścią ogrodniczą. Po wykonaniu cięcia sanitarnego, przeglądamy całą koronę i zastanawiamy się, które ze zdrowych gałęzi powinno się usunąć. Kierujemy się kryterium: wycinamy te gałęzie, które są zbędne i wzajemnie sobie przeszkadzają (np. krzyżują się). ODMIANY DRZEW, KRZEWÓW I PNĄCZY OPISANYCH W TEJ KSIĄŻCE, ZALECANE DO UPRAWY DZIAŁKOWCOM Należy rozróżnić pomiędzy odmianami zalecanymi dla plantacji towarowych, a tymi które są najlepsze dla uprawy amatorskiej. Nie należy także kierować się w doborze roślin, które mamy zamiar sadzić tym kryterium, że są one modne, bądź dopiero co wyhodowane. A więc powinno się odrzucić wszelkie nowinki, jeśli odmiany nie zostały jeszcze na działkach pracowniczych, bądź w ogródkach przydomowych wypróbowane przez co najmniej kilka lat, i mało lub zgoła nic o nich nie wiemy (chyba że dysponujemy naprawdę dużym areałem ziemi - wtedy można oczywiście, a może nawet i trzeba - poeksperymentować). Rozumiem, że wszelkie nowości kuszą, ale jeśli na poważnie chcemy korzystać z działki, powinniśmy tak ją zagospodarować, aby mieć z niej jak najwięcej korzyści. I dlatego z tego powodu opisując rośliny nie dzikie, lecz uszlachetnione, zaproponuję tylko te odmiany, co do których jest jak najmniej wątpliwości, czy będą nam dobrze plonować. Oczywiście, nie zawsze uda się ,,trafić w dziesiątkę", ale przynajmniej będziemy mieć jak najwięcej pewności, iż nie pomyliliśmy się w doborze odmian. Jako ciekawostkę podam także i bardzo stare odmiany, których już się nie uprawia, ale czasem można spotkać je w zapuszczonych, zdziczałych ogrodach, które tu i ówdzie mogły się jeszcze ostać. Czasem warto ,,odzyskać" taką odmianę i sprowadzić ją na swoją działkę, która może okazać się bardzo cenna, i którą później można podzielić się ze znajomymi działkowiczami, którzy bez wątpienia - w takiej sytuacji - będą nam wdzięczni za rośliny, których im samym nie udało się zdobyć. I jeszcze jedno. Gdzie szukać tych bardzo starych i bardzo zapomnianych odmian? Najłatwiej je pozyskać w starych, niczyich, zapuszczonych sadach na przedmieściach małych i średnich miast, albo w dawnych ogrodach przypałacowych, które miały to szczęście, że nie wykarczowano ich do końca. WARZYWA, ICH UPRAWA I PIELĘGNACJA (Rozdział opracowano na podstawie: Józef Brzeziński, Hodowla warzyw, Warszawa - Kraków - Lublin - Łódź - Poznań - Wilno - Zakopane 1925, s. 19 - 118) Nawożenie warzyw ,,Bardzo istotne dla wydajnej uprawy warzyw, podobnie zresztą jak i wszystkich innych roślin, jest nawożenie ziemi przeznaczonej na ich uprawę. Najkorzystniej dl