Ebook Europa w brutalnym świecie mobi,epub

domo, zmieniła swój bieg po telewizyjnej debacie pomiędzy pierwszą i drugą turą. To nie przypadek. Wówczas 140, a teraz 280 znaków na Twitterze może zniszczyć każdą pozytywną ideę. Ale gdy staje się do debaty jako kandydat na prezydenta republiki, Twitter już nie wystarcza. To za mało wytykać błędy i wskazywać, co nie działa. Trzeba pokazać plan działania, powiedzieć, co zamierza się zrobić. Wówczas dokonał się zwrot w kampanii prezydenckiej, a przepaść pomiędzy dwoma kandydatami pogłębiła się aż do ostatecznego wyniku wyborów. Płynie z tego taka nauka, że jeśli sformułujemy argumenty, złożymy konkretne propozycje, Europa nie straci. Europa zyska. Także wybory w Niemczech w 2017 roku potwierdziły, że Europa jest kluczową sprawą w wyborach, których dokonują obywatele. Wprawdzie trzynaście procent głosów oddano na antyeuropejską partię AfD, lecz aż siedemdziesiąt pięć procent wyborców zagłosowało na partie różniące się programami, ale wszystkie proeuropejskie. A skoro Europa nie traci na atrakcyjności, to powinna się zmierzyć ze swoim zasadniczym problemem - z narastającymi nierównościami społecznymi. Czy Europa istotnie jest li tylko dla najlepiej wykształconych, ryzykując, że będzie postrzegana jako oferta dla elit, czy też jest dla wszystkich mimo wielości używanych języków i stopnia kosmopolityzmu każdego z Europejczyków? To w moim odczuciu kluczowe pytanie. Europę nader często uznaje się za twór ,,globalistyczny", zarezerwowany dla beneficjentów globalizacji, najlepiej wykształconych, podróżujących po świecie, mówiących językami, pracujących w innych krajach. Często powtarzamy, że Erasmus jest największym europejskim sukcesem. Słusznie. Program ten wspieramy i utrzymujemy. Powinniśmy go nawet rozszerzać. Niemniej musimy pamiętać, iż jest on skierowany do studentów uniwersyteckich, że korzysta z niego garstka studentów uchodząca w oczach tych, którzy mieli mniej szczęścia, za uprzywilejowaną mniejszość. To wystawia nas na krytykę. Niektórzy widzą w tym potwierdzenie tezy, że Europa jest dla niewielkiej grupy osób, nie dla wszystkich. Rozwijajmy więc Erasmusa, ale także wiele innych programów. Wrócę do tego wątku w niniejszej książce, ważne bowiem jest, by Europa była postrzegana jako pozytywny projekt dla wszystkich. Chcę przypomnieć również, iż przyniosła ona wiele korzyści, o których nie wolno nam zapomnieć. Przypadek Polski jest w tym względzie znamienny. Porównując dane dotyczące długości życia w Polsce i w Ukrainie, widzimy, że na początku lat dziewięćdziesiątych nie różniły się one znacząco. Następnie zaczęło się to zmieniać. Polska przedsięwzięła ważne reformy, dzięki którym w 2004 roku mogła wsiąść do europejskiego pociągu. Obecnie Polacy żyją średnio o siedem lat dłużej niż Ukraińcy; to zdumiewający wynik osiągnięty w dwadzieścia lat. O ile ów postęp jest efektem splotu wielu czynników, o tyle wpływ Europy na rozchodzące się drogi między Polską i Ukrainą jest niezaprzeczalny. Przekłada się on bezpośrednio na życie ludzi, a Europa postrzegana jest inaczej niż jako tylko organizacja biurokratyczna i technokratyczna. Głębokie zmiany społeczne wpływają na warunki życia ludzi. Demokracja, państwo prawa, fundamentalne wartości europejskie pomagają polepszyć zdrowie narodu w dosłownym tego słowa znaczeniu. Europa jest symbolem życia. Dlatego tak ważne, byśmy dziś bardziej niż kiedykolwiek bronili jej zasad. * * * Piszę niniejszą przedmowę w Singapurze, gdzie jako dyrektor Katedry Stosunków Międzynarodowych paryskiej Sciences Po (Psia) uczestniczę w konferencji o sprawach publicznych. Uderza tu zaraźliwy entuzjazm azjatyckich uniwersytetów, schyłkowy nastrój Europejczyków oraz zaniepokojenie Amerykanów, którzy obawiają się spadku zainteresowania ich prestiżowym kampusem z powodu Trumpa. Nie zaproszono żadnego Afrykańczyka, co oznacza dramatyczne opóźnienie, bowiem w nadchodzących latach Afryka odnotuje największy wzrost demograficzny. Ta konferencja, jak wiele innych w południowo-wschodniej Azji, w Chinach czy Korei, daje możliwość zadania sobie pytania, kim jesteśmy, my, Europejczycy. Przybywając z Europy, wyczuwam istotę tego pytania. W zglobalizowanym świecie tylko nasza jedność może zagwarantować sukces naszym małym, pojedynczym krajom. Europa ma przed sobą wielką przyszłość - nie tylko przeszłość. Oferuje jedyną perspektywę integracji, o którą musimy walczyć. Niemniej nie dokonany tego z ,,tą" Europą. Aby ją zmienić, potrzebujemy pasji i idei. Działać bezzwłocznie wedle konkretnego harmonogramu. Po wyborach we Francji i w Niemczech otworzyło się okno wyjątkowych możliwości. Trzeba to wykorzystać, zanim będzie za późno, szczególnie przed zakończeniem kadencji obecnego Parlamentu Europejskiego w 2019 roku. W ko