Ebook Fortunny mezalians mobi,epub

ką, która za dużo przesiaduje z nosem w książkach. Przestrzegałem tę guwernantkę, żeby ci nie pozwalała czytać podejrzanych wierszy. Zatruły ci tylko umysł... - urwał, po czym dorzucił: - Na szczęście wiem, co jest dla ciebie najlepsze. - Co, mianowicie? - Małżeństwo z panem Harrym Richardsonem. Talia pobladła, pociemniało jej w oczach, zrobiła jednak wszystko, by nie zemdleć. Omdlenie nie wywarłoby najmniejszego wrażenia na ojcu, podobnie jak jej perswazje - ale musi przynajmniej spróbować. - Nie - wyszeptała ze łzami w oczach. - Proszę, nie. Silas skrzywił się. - Do licha, co się z tobą dzieje? Poderwała się na równe nogi. - Nie mogę przecież wyjść za kogoś obcego. - Za obcego? Co to ma znaczyć? Chyba zostaliście sobie przedstawieni? - - przyznała niechętnie, pewna, że Harry Richardson nie rozpoznałby jej w tłumie, gdyż od czasu ich przelotnej prezentacji nie zwracał na nią najmniejszej uwagi. - Ale zamieniliśmy zaledwie kilka słów. - Ludzie nie pobierają się dlatego, że poplotkowali na balu. Mężczyzna potrzebuje kobiety, która obdarzy go gromadą bachoró - Ojcze! Silas prychnął pogardliwie, mrużąc oczy. - Darujże sobie te panieńskie fumy. Znam życie na tyle, żeby nazywać rzeczy po imieniu. Mężczyzna potrzebuje kobiety w jednym celu. A kobiecie do szczęścia potrzebny jest mąż, który da jej dom i trochę pieniędzy na drobne wydatki. Nowy atak paniki sprawił, że chwyciła się za serce. Przecież to jakiś obłęd! Nie może do tego dopuścić. - Obawiam się, że dokonałeś złego wyboru - wykrztusiła. - Z tego, co słyszałam, pan Richardson to hazardzista - głos jej zamarł. - I co? - nalegał ojciec. Nie chciała się przyznawać, że podpierając ściany, miała okazję usłyszeć to i owo. Wiedziała zatem, że Harry Richardson to hulaka i rozpustnik, za którym ciągnie się sznur luksusowych kochanek. Ale, jak to powiedzieć ojcu? - I człowiek, niebędący w stanie zapewnić żonie ani domu, ani pieniędzy na drobne wydatki - powiedziała zamiast tego. Silas wzruszył ramionami. W zamian za odpowiedni rodowód dla wnuków, gotów był wybaczyć potencjalnemu zięciowi jego liczne wady. - Właśnie dlatego poinformowałem go, że część posagu przeznaczę na zakup stosownego domu w Mayfair, a także odłożę pewną sumę na twoje wydatki. Nie powiesz teraz chyba, że nie zrobiłem dla ciebie wszystkiego, co tylko możliwe? Podniosła głowę; oczy jej miotały błyskawice. Nie dosyć, że zamierzał ją poświęcić dla swoich ambicji, to jeszcze udawał, że chodzi mu o jej szczęście. - Czemu zatem wybrałeś młodszego syna? Myślałam, że chcesz bym poślubiła kogoś z tytułem? - Po trzech latach czekania na choć jednego kandydata, pogodziłem się z myślą, że mierzyłem za wysoko. - Dopiwszy resztkę brandy wbił wzrok w czubki własnych butów. - Pamiętasz, jak zeszłej wiosny chciałem sprzedać tę starą chabetę? Jak się chce coś załatwić, trzeba czasami spuścić trochę z tonu. Coś za coś... Żachnęła się. Ojciec od zawsze próbował zdeptać jej dumę i postawić na swoim, rzadko jednak bywał tak okrutny. - Nie jestem starą chabetą! - Nie - rzucił, zaciskając usta. - Jesteś młodą damą, zbyt kapryśną, jak na to, że grozi ci staropanieństwo. - Czy byłaby to aż taka tragedia? - zapytała cicho. - Talio, nie bądź głupia - odburknął, zniecierpliwiony. - Przecież nie po to zgromadziłem fortunę, żeby po moim najdłuższym życiu trafiła w ręce jakiegoś bratanka przygłupa. - Odsunął się od biurka i celując w nią palcem, powiedział z naciskiem: - Spełnisz swoją powinność i dasz mi wnuka z mojej krwi. Skończy Oksford i z czasem zostanie członkiem parlamentu. A może nawet premierem, kto wie? - dorzucił z błogim uśmiechem. - Nieźle, jak na syna rzeźnika. - Dziwię się, że nie zażądałeś tronu - wyrwało się bezwiednie Talii. - Może i zrobiłbym tak, gdybyś nie sprawiła mi takiego zawodu. - Odwrócił się i ruszył ku drzwiom, uznając, że rozmowa dobiegła końca. Decyzja została podjęta, a Talia miała się jej potulnie podporządkować. - Ślub wyznaczyłem na koniec czerwca. - - Aha, i jeszcze - Silas przystanął i spojrzał na nią przez ramię. - Postarasz się, żeby to było towarzyskie wydarzenie sezonu. Bo jak nie, to spakujesz manatki i pojedziesz do ciotki Penelope w Yorkshire. Talia poczuła, że żołądek ściska jej się boleśnie. Penelope Dobson, najstarsza siostra jej ojca, była zgorzkniałą starą panną, której życie upływało na modlitwach i dręczeniu bliźnich. Po śmierci matki, spędziła prawie rok w nędznym domku ciotki, traktowana niewiele lepiej niż darmowa sługa, której rzadko pozwalano opuścić jej izdebkę. To jeszcze dałoby się może jakoś znieść, ale ta okropna kobieta miała zwyczaj chłostać ją batem za każde najdrobniejsze odstępstwo od sur