Ebook Fundusz małżeński mobi,epub

prawdę coś, gdybym przywiozła autograf Cesara Villona - dodała z rozmarzeniem. Greer pomyślała, że znacznie bardziej ekscytujący od rajdowca byłby jakiś Włoch z prawowitej linii rodziny, który miałby dostęp do rodowych dokumentów. Chętnie by ustaliła, czy one rzeczywiście posiadają europejskie korzenie i pochodzą od księżnej Parmy. - Piper, napisz do nich z pytaniem, czy za dodatkowy tysiąc od osoby zgodziliby się wynająć łódź tylko nam, nie biorąc dodatkowych gości. - Świetny pomysł! Dzięki temu będę mogła powiedzieć Tomowi z czystym sumieniem, że nie ma więcej miejsc. Koniecznie będzie chciał jechać ze mną. - A musisz mu wszystko mówić? Chyba się nie zakochałaś? - spytała Greer z nagłym niepokojem. - Właściwie sama nie wiem. - W takim razie dziesięć dni na drugiej półkuli wśród opalonych przystojniaków dobrze ci zrobi. Wyjaśni się, czy kochasz Toma czy nie. - Słusznie. - Piper skinęła głową i pospiesznie wystukała list na klawiaturze. Kiedy czekały na odpowiedź, Greer studiowała mapki basenu Morza Śródziemnego, by zaplanować rejs, a Olivia rezerwowała przez telefon bilety na samolot. Po krótkiej rozmowie zakryła słuchawkę dłonią i zwróciła się do sióstr: - Do Mediolanu, Rzymu i Bolonii nie ma już miejsc. Są jeszcze bilety do Genui. Wylot szesnastego czerwca, powrót dwudziestego dziewiątego. - Zgadzają się, jeśli wpłacimy z góry całą kwotę - rzekła Piper, odczytawszy właśnie otrzymaną odpowiedź. Greer przyjrzała się mapie Włoch. - Genua leży jakieś osiemdziesiąt kilometrów od Vernazzy, łączy je linia kolejowa. Dobrze, pojedziemy pociągiem, a siedemnastego i dwudziestego ósmego możemy przenocować w hotelu. Rezerwuj te bilety, Olivio! - zdecydowała, po czym wyjęła portfel z torebki. - Piper, zapłać im za wynajęcie całego ,,Piccione" naszą kartą kredytową. Napisz, że to dla księżnej Kingston z parmeńskiej linii Burbonów, lecz dodaj, że ta informacja jest poufna. Kiedy tylko obie rezerwacje zostały dokonane, siostry wybuchły śmiechem. - To było genialne posunięcie, Greer! - zawołała Olivia. - Nic tak szybko nie przedostaje się do wiadomości publicznej jak poufna informacja. Będziemy musiały od razu zadać szyku, bo znajdziemy się pod obstrzałem. - Najważniejsze są wisiory - orzekła z przekonaniem Piper. - Ci mężczyźni, którzy będą się wokół nas kręcić, lecą właśnie na kobiety z rodową biżuterią. Załóżmy je już na drogę i nie zdejmujmy. - Proponuję też wybrać najlepszy hotel na tę pierwszą noc - dodała Olivia. - Po rejsie możemy się przespać nawet w schronisku młodzieżowym, wtedy nie będzie to już miało znaczenia, ale początek musi zrobić wrażenie. Piper z entuzjazmem pokiwała głową i zaczęła sprawdzać oferty hoteli w Internecie. - Hm, ten powinien się nadać... ,,Splendido" w Portofino. Ulubiony hotel księcia Windsoru oraz innych członków rodzin królewskich. Przynajmniej tak tu Razem zapłaciłybyśmy za noc tysiąc dwieście euro. Czterdzieści kilometrów od lotniska w Genui, oferują podstawienie limuzyny z szoferem. Co wy na to? Warto? Olivia i Greer zgodnie skinęły głowami. - Ten pomysł z ostatnim noclegiem w schronisku całkiem mi się podoba - oznajmiła niespodziewanie Greer, a jej niezwykłe oczy o fiołkowym odcieniu zwęziły się niebezpiecznie. - Zaprosimy tam tych, którzy nam się oświadczyli, wyznamy, że żadne z nas milionerki. Nie dałoby się wymyślić lepszej scenerii. - Ty jesteś naprawdę nieczuła - stwierdziła Piper wśród chichotów. - Masz serce z kamienia! - dodała Olivia, prawie płacząc ze śmiechu. Spojrzała na nie z wyrazem absolutnej niewinności na twarzy. - Kochane, przypomnijcie sobie Kopciuszka. Zjawił się na balu w karocy z dyni i sukni wyczarowanej z byle szmatek. Książę myślał, że to księżniczka, a potem zobaczył ją jako zwykłą zapracowaną dziewczynę. Z nami będzie tak samo. Też udajemy się na bal, zatańczymy z tym i owym, olśnimy biżuterią i tytułem, a potem wyznamy, że jesteśmy tylko i wyłącznie sobą. ROZDZIAŁ DRUGI 17 czerwca, Izba Lordów, Londyn - Głos zabierze teraz Maximiliano di Varano, radca prawny Federazione del Prosciutto de Parma. Włoska federacja wniosła apelację od wyroku w sprawie przeciw brytyjskiemu kartelowi British Supermarkets Integrated, znanemu jako BSI, reprezentowanemu przez lorda Winthropea. Max, który miał przemawiać w brytyjskim parlamencie już drugi raz w tym roku, wstał i wygłosił zwięzłą, dobitną mowę, która miała na celu przełamanie zaistniałego impasu i skierowanie sprawy do Europejskiego Trybunału Sprawiedliwości. - Wysoka Izbo, dziękuję za udzielenie mi głosu - zaczął. Dzięki studiom w Oksfordzie i późniejszym podróżom po USA i Kanadzie mówił świetnie po angielsku, niemal bez śladu obcego akcentu. - Przypomnę krótko, że słynne na ca�