Ebook Gdyby nie pogoda mobi,epub

�miałego i spokojnego. Nienawidził konfliktów i wojny, większość czasu spędzał na nauce i rozdzielaniu jałmużny. Są to cechy chwalebne, ale raczej u mnicha. Dla króla piętnastowiecznej Anglii były bezużyteczne. Ustępujący regent wybrał dla Henryka na żonę Francuzkę silnego charakteru, Małgorzatę Andegaweńską. Królowa, w przeciwieństwie do męża, miała cechy przywódcze. Z ich powodu przysporzyła sobie wielu wrogów, którym nie odpowiadały takie cechy u kobiety. Za panowania Henryka VI Anglia, za sprawą Joanny dArc i Karola VII, straciła resztę francuskich posiadłości. Kraj pogrążył się w długach. Sytuację pogarszała choroba umysłowa króla. Gdyby Henryk był umiejętnym przywódcą, ród Yorków (herbu Biała Róża) prawdopodobnie nigdy nie ubiegałby się o tron. Przecież Lancasterowie dzierżyli koronę od 1399 roku. Ale Henryk, przy widocznych objawach szaleństwa, zupełnie nie nadawał się do pełnienia obowiązków monarchy. Richard Neville, hrabia Warwick (zwany potem twórcą królów), postawił na czele państwa Ryszarda, księcia Yorku z linii Plantagenetów (wnuka Edwarda III). Jednak kiedy Henryk wyzdrowiał, zapragnął odzyskać tron. Jeszcze silniejsze naciski w tej kwestii wywierała jego żona, Małgorzata. Obie strony mobilizowały swoich zwolenników i po chwili okazało się, że Anglicy walczą z Anglikami. Nie będziemy omawiać każdej z licznych bitew i rozmaitych zwrotów akcji, gdy szala raz przechylała się na stronę Lancasterów, raz Yorków. Zawiłe intrygi oper mydlanych wydają się przy nich nudne. Skupimy się na roku 1465. Wtedy to Henryk VI został złożony z tronu i uwięziony w Tower. Do celi zaprowadził go hrabia Warwick, ówczesny bliski doradca człowieka, który zajął miejsce Henryka, byłego księcia Yorku, króla Edwarda IV. Gdy Edward celebrował objęcie tronu, Warwick popłynął do Francji. Zgodnie z tradycją angielscy królowie poślubiali francuskie księżniczki, a król Ludwik XI miał akurat na wydaniu szwagierkę. Związki te miały zapewniać pokój między państwami. W przeszłości sposób się nie sprawdzał, ale, do diabła, w końcu musiał zadziałać. Podczas gdy Warwick szukał odpowiedniej narzeczonej za granicą, król potajemnie poślubił wdowę z rodu Lancasterów. Nowa królowa, Elżbieta Woodville, została królewską swatką i zaczęła aranżować politycznie użyteczne małżeństwa krewnym - często ze szkodą dla rodu hrabiego Warwicka. W końcu Edward ogłosił sojusz z Burgundią, obejmujący małżeństwo jego siostry, Małgorzaty York, z Karolem Śmiałym. Umowa wpłynęła na relacje Warwicka z królem francuskim. Warwick był wściekły i twórca królów zdecydował, że czas pozbyć się Edwarda. Z pomocą dawnego wroga, Małgorzaty Andegaweńskiej, i króla Ludwika, Warwick obalił Edwarda i przywrócił na tron Henryka. Młodsza córka hrabiego, Anna Neville, wyszła za nastoletniego syna Henryka, Edwarda, księcia Walii. Gdyby Henryk utrzymał się na tronie, pewnego dnia Anna mogłaby zostać królową. Tym samym dochodzimy do bitwy pod Barnet, podczas której były król Edward i hrabia Warwick, jego była prawa ręka, walczyli przeciwko sobie. Po obu stronach starli się ludzie, których połączył sojusz, chociaż dawniej znajdowali się po przeciwnych stronach barykady. Była Niedziela Wielkanocna 1471 roku. [...] Rany! Ale w Rosji jest strasznie zimno, część IV. Hitler atakuje ZSRR Hitler nie zapomniał historii Napoleona, kiedy postanowił zaatakować Rosję. On po prostu ją zignorował. Führer nie miał zamiaru tolerować jakichkolwiek rozmów swoich generałów i doradców o Napoleonie. Operacja ,,Barbarossa" nie będzie w ogóle przypominała niefortunnej wyprawy francuskiego cesarza, dowodził. Niemieckie zwycięstwo nad ZSRR było gwarantowane. Rosja należała niegdyś do mocarstw, z którymi należało się liczyć, ale Hitler doskonale wiedział o czystkach wśród generałów radzieckich i obserwował skutki radzieckiej wojny z Finlandią. Co więcej, Stalin czuł się uspokojony paktem o nieagresji między dwoma państwami oraz powszechnym przekonaniem, że Hitler nie jest aż tak szalony, żeby zaczynać drugą wojnę, zanim skończy pierwszą. Blitzkrieg - wojna błyskawiczna, taktyka tak skuteczna w innych częściach Europy - miała z pewnością powalić również Stalina. Wszystko, czego potrzebował niemiecki wódz, to jedna, krótka kampania. Rosyjska zima nie grała tu roli. Niemcy nie zostaną tam aż tak długo. Naród radziecki, ofiary komunistycznego uścisku, z pewnością powita Hitlera jako wyzwoliciela. ,,Trzeba tylko kopnąć w drzwi, a cała ta zgniła budowla rozpadnie się na kawałki"- powiedział Hitler. Nie docenił jednak zarówno woli radzieckiego narodu, jak i okrucieństwa rosyjskiej pogody. Zima przełomu lat 1941 i 1942 miała być łagodna. Franz Bauer, znany niemiecki synoptyk, który jako jeden z pierw