Ebook Hel 3 mobi,epub

2058 rok. Internet zmienił się w MegaNet, dziennikarstwo upadło, a świat dalej boryka się z takimi samymi problemami jak w 2017. Tyle, że jest mocniej, więcej i... gorzej.
Norbert jest iwenciarzem: nagrywa krótkie filmiki, po to, by wrzucić je do MegaNetu i zarobić na nich ile się da. W poszukiwaniu wydarzenia, które mu do zapewni wybrał się na Bliski Wschód i przypadkiem był świadkiem czegoś istotnego, omal przy tym nie ginąc. Zostaje uratowany przez ludzi, których ma nadzieję już nigdy nie spotkać. Nie wie jednak, jak bardzo te są płonne.

Na wstępie wyjaśnijmy sobie jedną rzecz: lubię Jarosława Grzędowicza. Odpowiada mi sposób w jaki mówi, sposób, w jaki odpowiada oraz rozumiem i nie raz zgadzam się z jego światopoglądem. To wszystko sprawia, że właściwie nie było możliwości, bym nie polubiła ?Hell 3?, mimo, że w takiej tematyce nie zawsze się odnajduje :) Choć lektura ma kilka problemów czytanie sprawiło mi sporo przyjemności i w żadnym razie się przy niej nie nudziłam.
Po czterotomowym ?Panie Lodowego Ogrodu? autor funduje nam zwartą, pięćsetstronicową powieść science-fiction, która mi osobiście kojarzy się z ?Futu.re? Glukhovsky?ego, tyle, że w formie mniej rozbudowanej i bardziej sensacyjnej. Klimat historii wydaje mi się dość zbliżony, mają też przynajmniej jeden podobny problem: dłużyzny, które mi szczególnie nie przeszkadzały ani w jednej, ani w drugiej, ale nie mogę zaprzeczyć, że występują.
Czytając ?Hell 3? zaczynamy od szybkiej akcji, szybkich zdarzeń; wszystko dzieje się na już, na teraz... Autor jednak co jakiś czas przeplata te wydarzenia dłuższymi, spokojniejszymi opisami, które mają zaprezentować nam świat i pokazać, jak to wszystko działa. Nie powiem, bym wcale nie nudziła się na tych fragmentach, ale mi osobiście nie przeszkadzały jakoś szczególnie. Niemniej, występują i temu zaprzeczyć nie mogę.
Skoro już rozpisałam się na temat pierwszego problemu powieści pozwólcie, że opisze także kolejne dwa i zacznę od mniejszego.
Nazwy. Nazwy są ? w moim odczuciu ? sporą wadą ?Hell 3?. No błagam, po co ludzie zmienili nazwę Internetu na MegaNet? Rozumiem, że chodziło o podkreślenie jak wiele sfer życia zajmuje ludziom sieć, ale... to brzmi po prostu komicznie. Tak samo jak supersamochody, wejścia liczone w jakiś niezrozumiałych liczbach i inne takie rzeczy, które mogłyby nazywać się normalnie. Niby to nic takiego, a jednak wytrąca z czytania i zmusza do zastanowienia się po co to?
Nieco większym problemem są bohaterowie drugoplanowi, a właściwie... ich brak. Owszem, samego Norberta z nikim nie pomylicie, ale poza nim trudno kogokolwiek na dłużej zapamiętać. Postacie nie mają właściwie żadnych konkretnych cech charakteru i zlewają się w jedną masę. Biorąc pod uwagę, że jest to bardziej powieść sensacyjna, niż cokolwiek innego nie jest to aż tak wyczuwalne, ale jednak jest; jakaś inna, wyraźna postać poza Norbertem zdecydowanie by się tu przydała.
Poza tymi właściwie trzema rzeczami wszystko naprawdę ładnie gra. Świat wykreowany jest naprawdę wiarygodnie i trudno chyba w niego nie wsiąknąć. Nawiązuje do współczesności, a przy tym bawi się możliwościami, jakie daje science-fiction, a o to przecież chodzi. Sam klimat powieści bardzo mi odpowiadał, zwłaszcza, że naprawdę cały czas miałam wrażenie, że to jakaś wersja ?Futu.re?, mimo, że uniwersa znacznie się od siebie różnią, a tą powieść naprawdę uwielbiam.
Nie wiem, czy to sprawka stylu autora, czy wydań Fabryki Słów, ale ?Hell 3? czyta się tak szybko, że byłabym w stanie pochłonąć je w jeden dzień. Na dodatek Grzędowicz pisze w sposób dość bezpieczny: niby mamy jakieś makabryczne opisy, ale wszystko jest zachowane w odpowiednim umiarze, tak, że nie jest to typowa książka +18, po którą nikt młodszy nie powinien sięgać.
Niestety, chce zwrócić uwagę na mały spoiler, którym raczy nas wydawca. Wystarczy przeczytać opis z tyłu książki, by wiedzieć, gdzie ostatecznie wyląduje Norbert, a szczerze mówiąc ta akcja dzieje się dopiero po jej połowie. Nie do końca podoba mi się promowanie książki w ten sposób; wiele zdradza czytelnikowi, a ja osobiście wolałabym dowiedzieć się o tym w trakcie, a nie przed czytaniem.
Ostatecznie ?Hell 3? okazało się być dla mnie miłą lekturą na parę dni, która miała kilka mocniejszych scen i generalnie ? sprawiła mi trochę radości, ale przy tym nie była książką wybitną. Niemniej, w żadnym razie nie żałuje przeczytania jej, cieszę się, że Grzędowicz znów coś wydał i definitywnie czekam na więcej.

Zdarza się, że jako ten, który czyta na okrągło (gandalfowa opaska zobowiązuje), zmuszony jestem realizować swoją czytelniczą pasję mając gdzieś w tle włączony telewizor, biadolących trzy po trzy jakichś ludzi albo skrzeczące radio. Czasem ciężko jest w takim klimacie oderwać się od rzeczywistości i skupić na lekturze. No chyba że książka jest naprawdę bardzo wciągająca. Czytając "Hel 3" nie słyszałem ani nic mnie nie obchodzącego telewizora, ani rozmów ludzi wokół, ani że gdzieś tam od pół godziny ktoś woła mnie na obiad. Czyli co? "Hel 3" to powieść niesamowita?
No nie tak do końca. Fabularnie jest co najwyżej średnio; powieść przypomina mi specyficzną składankę serialowych odcinków, niby ze sobą powiązanych, ale jednocześnie stanowiących zbyt kontrastujące wobec siebie epizody z życia głównego bohatera. Przez całe pięćset stron trudno powiedzieć, co jest głównym tematem powieści i gdzie jest tak zwany pies pogrzebany.
Cała historia zaczyna się w Dubaju, gdzie poznajemy niejakiego Fokusa i futurystyczny, naszpikowany technologią świat, w którym przyszło mu żyć. Potem lecimy do Polski, gdzie Fokus decyduje się wykonać pewne niebezpieczne zlecenie; następnie okazuje się, że trzeba wiać, gdzie pieprz rośnie, a ucieczka kończy się w pięciogwiazdkowym sanatorium. Tam Fokus otrzymuje kolejną zaskakującą propozycję (którą oczywiście przyjmuje) i tak, po wielostronicowych przygotowaniach, trafiamy na księżyc i jest to moment, w którym fani sci-fi zaczynają zacierać ręce. Ale ledwie kilkadziesiąt stron dalej pojawia się napis KONIEC i to by było na tyle.
Ostatnie dziesięć stron czytałem trzy razy. I i tak do końca nie mogę zrozumieć, o co chodziło autorowi, co chciał przekazać i przede wszystkim - czemu zrobił to w tak niespodziewany sposób. A więc - fabularnie lipa. W dodatku lipa, która nijak ma się do okładkowej grafiki i zamieszczonego tam wyssanego z palca blurba. Za wprowadzanie potencjalnych czytelników w błąd, autorom grafiki i blurba dałbym po sto godzin prac społecznych.
A Grzędowiczowi daję pięć z sześciu gandalfowych gwiazdek. Bo książka to nie tylko fabuła. To również sposób jej przekazania, pisarski styl, ciekawie i przede wszystkim wiarygodnie poprowadzona narracja. A pod tym względem w "Hel 3" jest naprawdę bardzo dobrze. Na tym polu autor swoją dojrzałością i kunsztem urzekł mnie w stu procentach, i mimo fabularnej jałowości scenariusza całość oceniam wysoko, ani przez chwilę nie mając wrażenia, że lektura "Hel 3" była stratą czasu.
Jeszcze się spotkamy, panie Grzędowicz.

?Hel 3? jest nowym dzieckiem Jarosława Grzędowicza, pisarza cenionego chociażby za rewelacyjnego ?Pana Lodowego Ogrodu?. Jego nowa książka również zalicza się do science fiction, ale nieco innego. W ?Hel 3? autor prezentuje czytelnikom niezbyt sympatyczną wizję przyszłości ? ludzie przyklejeni do bardziej zaawansowanych wersji smartfona, niemal żyjący w świecie wirtualnym, poza szarą rzeczywistością, jednocześnie krępowani milionem zasad ograniczających wolność, hołdującym regułom dobrowolnego ubóstwa i zrównoważonego rozwoju. Grzędowicz rysuje tu nam dość pesymistyczną wizję świata, a jednocześnie każe nam się zastanowić, w jakim kierunku zmierza ludzkość. Myślę, że po przeczytaniu tej książki nie tylko mnie naszły różne przemyślenia na ten temat. W ?Hel 3? śledzimy losy Norberta, który pracuje jako dziennikarz, aczkolwiek nie taki, jakich znamy dziś ? zawód ten został bowiem sprowadzony do pogoni za szokującymi czy też zabawnymi zdarzeniami, które może wpuścić do sieci w formie krótkiego filmiku, by wykarmić żądną sensacji wirtualną masę. Bardzo podobał mi się pomysł autora na przedstawienie zarówno świata, jak bohaterów. Cała fabuła jest szczodrze uzupełniona komentarzami do przedstawionej rzeczywistości. Nie da się ukryć, że największą zaletą tej książki jest właśnie pomysł. Dodając do tego świetne wykonanie, otrzymujemy książkę, którą naprawdę warto przeczytać. Polecam.

?Hel 3? jest nowym dzieckiem Jarosława Grzędowicza, pisarza cenionego chociażby za rewelacyjnego ?Pana Lodowego Ogrodu?. Jego nowa książka również zalicza się do science fiction, ale nieco innego. W ?Hel 3? autor prezentuje czytelnikom niezbyt sympatyczną wizję przyszłości ? ludzie przyklejeni do bardziej zaawansowanych wersji smartfona, niemal żyjący w świecie wirtualnym, poza szarą rzeczywistością, jednocześnie krępowani milionem zasad ograniczających wolność, hołdującym regułom dobrowolnego ubóstwa i zrównoważonego rozwoju. Grzędowicz rysuje tu nam dość pesymistyczną wizję świata, a jednocześnie każe nam się zastanowić, w jakim kierunku zmierza ludzkość. Myślę, że po przeczytaniu tej książki nie tylko mnie naszły różne przemyślenia na ten temat. W ?Hel 3? śledzimy losy Norberta, który pracuje jako dziennikarz, aczkolwiek nie taki, jakich znamy dziś ? zawód ten został bowiem sprowadzony do pogoni za szokującymi czy też zabawnymi zdarzeniami, które może wpuścić do sieci w formie krótkiego filmiku, by wykarmić żądną sensacji wirtualną masę. Bardzo podobał mi się pomysł autora na przedstawienie zarówno świata, jak bohaterów. Cała fabuła jest szczodrze uzupełniona komentarzami do przedstawionej rzeczywistości. Nie da się ukryć, że największą zaletą tej książki jest właśnie pomysł. Dodając do tego świetne wykonanie, otrzymujemy książkę, którą naprawdę warto przeczytać. Polecam.

?Hel 3? jest nowym dzieckiem Jarosława Grzędowicza, pisarza cenionego chociażby za rewelacyjnego ?Pana Lodowego Ogrodu?. Jego nowa książka również zalicza się do science fiction, ale nieco innego. W ?Hel 3? autor prezentuje czytelnikom niezbyt sympatyczną wizję przyszłości ? ludzie przyklejeni do bardziej zaawansowanych wersji smartfona, niemal żyjący w świecie wirtualnym, poza szarą rzeczywistością, jednocześnie krępowani milionem zasad ograniczających wolność, hołdującym regułom dobrowolnego ubóstwa i zrównoważonego rozwoju. Grzędowicz rysuje tu nam dość pesymistyczną wizję świata, a jednocześnie każe nam się zastanowić, w jakim kierunku zmierza ludzkość. Myślę, że po przeczytaniu tej książki nie tylko mnie naszły różne przemyślenia na ten temat. W ?Hel 3? śledzimy losy Norberta, który pracuje jako dziennikarz, aczkolwiek nie taki, jakich znamy dziś ? zawód ten został bowiem sprowadzony do pogoni za szokującymi czy też zabawnymi zdarzeniami, które może wpuścić do sieci w formie krótkiego filmiku, by wykarmić żądną sensacji wirtualną masę. Bardzo podobał mi się pomysł autora na przedstawienie zarówno świata, jak bohaterów. Cała fabuła jest szczodrze uzupełniona komentarzami do przedstawionej rzeczywistości. Nie da się ukryć, że największą zaletą tej książki jest właśnie pomysł. Dodając do tego świetne wykonanie, otrzymujemy książkę, którą naprawdę warto przeczytać. Polecam.

?Hel 3? jest nowym dzieckiem Jarosława Grzędowicza, pisarza cenionego chociażby za rewelacyjnego ?Pana Lodowego Ogrodu?. Jego nowa książka również zalicza się do science fiction, ale nieco innego. W ?Hel 3? autor prezentuje czytelnikom niezbyt sympatyczną wizję przyszłości ? ludzie przyklejeni do bardziej zaawansowanych wersji smartfona, niemal żyjący w świecie wirtualnym, poza szarą rzeczywistością, jednocześnie krępowani milionem zasad ograniczających wolność, hołdującym regułom dobrowolnego ubóstwa i zrównoważonego rozwoju. Grzędowicz rysuje tu nam dość pesymistyczną wizję świata, a jednocześnie każe nam się zastanowić, w jakim kierunku zmierza ludzkość. Myślę, że po przeczytaniu tej książki nie tylko mnie naszły różne przemyślenia na ten temat. W ?Hel 3? śledzimy losy Norberta, który pracuje jako dziennikarz, aczkolwiek nie taki, jakich znamy dziś ? zawód ten został bowiem sprowadzony do pogoni za szokującymi czy też zabawnymi zdarzeniami, które może wpuścić do sieci w formie krótkiego filmiku, by wykarmić żądną sensacji wirtualną masę. Bardzo podobał mi się pomysł autora na przedstawienie zarówno świata, jak bohaterów. Cała fabuła jest szczodrze uzupełniona komentarzami do przedstawionej rzeczywistości. Nie da się ukryć, że największą zaletą tej książki jest właśnie pomysł. Dodając do tego świetne wykonanie, otrzymujemy książkę, którą naprawdę warto przeczytać. Polecam.

?Hel 3? jest nowym dzieckiem Jarosława Grzędowicza, pisarza cenionego chociażby za rewelacyjnego ?Pana Lodowego Ogrodu?. Jego nowa książka również zalicza się do science fiction, ale nieco innego. W ?Hel 3? autor prezentuje czytelnikom niezbyt sympatyczną wizję przyszłości ? ludzie przyklejeni do bardziej zaawansowanych wersji smartfona, niemal żyjący w świecie wirtualnym, poza szarą rzeczywistością, jednocześnie krępowani milionem zasad ograniczających wolność, hołdującym regułom dobrowolnego ubóstwa i zrównoważonego rozwoju. Grzędowicz rysuje tu nam dość pesymistyczną wizję świata, a jednocześnie każe nam się zastanowić, w jakim kierunku zmierza ludzkość. Myślę, że po przeczytaniu tej książki nie tylko mnie naszły różne przemyślenia na ten temat. W ?Hel 3? śledzimy losy Norberta, który pracuje jako dziennikarz, aczkolwiek nie taki, jakich znamy dziś ? zawód ten został bowiem sprowadzony do pogoni za szokującymi czy też zabawnymi zdarzeniami, które może wpuścić do sieci w formie krótkiego filmiku, by wykarmić żądną sensacji wirtualną masę. Bardzo podobał mi się pomysł autora na przedstawienie zarówno świata, jak bohaterów. Cała fabuła jest szczodrze uzupełniona komentarzami do przedstawionej rzeczywistości. Nie da się ukryć, że największą zaletą tej książki jest właśnie pomysł. Dodając do tego świetne wykonanie, otrzymujemy książkę, którą naprawdę warto przeczytać. Polecam.