Ebook Inwazja morza mobi,epub,pdf

m dziele Reclusa określona jako Borj Jedid. 33Zgodnie z prawem morskim każdy statek musi w nocy nosić światła, białe na dziobie (niżej) i rufie (wyżej), czerwone na burcie lewej i zielone na prawej. 34Kaktusy występują tylko w obu Amerykach, z wyjątkiem jednego rodzaju przeniesionego przez ptaki do Afryki południowej, a nie na Saharze. 35Djara (arab. Jara) - dawniej osada w oazie Gab?s, na obu brzegach uedu Gab?s, złożona z Małej Djary (na północ od uedu) i Dużej Djary (na południe), w niej znajdował się dawniej kasr (zamek), obecnie północno-zachodnia dzielnica miasta Gab?s. 36Duży plac targowy (suk) znajduje się w Dużej Djarze, dawniej był ważnym targiem niewolników, obecnie nosi nazwę Souk El Henna; oaza Gab?s jest ważnym ośrodkiem hodowli lawsonii, rośliny, z której pozyskiwana jest henna. 37W plemionach tuareskich pozycja kobiety była dużo silniejsza niż u Arabów; kobiety posiadały własny majątek, przewodziły w domu, wszelkie spory z mężami rozstrzygano na ich korzyść. 38Targui - Tuareg; arabska nazwa w liczbie pojedynczej, Tuareg zaś to liczba mnoga, w językach europejskich nazwę ludu zaczerpnięto z formy liczby mnogiej. 39Gourbi (z arab. ?wrby) - w Afryce Północnej szałas, nędzna chata, tu w znaczeniu tubylczej kawiarni; później w języku francuskim nazwa ta została rozszerzona na chałupę, ruderę. 40Zapewne chodzi o wspomnianego wyżej Tuarega, przypuszczalnie kolejność dwóch poprzednich akapitów powinna być przestawiona. 41Spahisi - formacja lekkiej jazdy francuskiej, w której służyli rodzimi mieszkańcy Algierii, Tunezji i Maroka, oddziały spahisów tworzono po podboju Algierii przez Francję w roku 1830, walczyli nie tylko w Afryce Północnej, ale i na innych frontach, nosili mundury wzorowane na strojach arabskich, ok. 20% tworzyły jednostki spahisów złożone z Europejczyków. 42Duar (z arab. daww?r) - w Maghrebie obozowisko lub osada złożona z namiotów, zamieszkana przez kilka lub kilkanaście spokrewnionych rodzin. 43Wachmistrz - stopień wojskowy w kawalerii i żandarmerii odpowiadający sierżantowi w innych formacjach. 44Pistache - nazwisko o znaczeniu Pistacja. 45Chéchia - męskie nakrycie głowy noszone w Maghrebie, rodzaj niskiego kołpaka z wełny, bez daszka, czerwonego w Tunezji, czarnego w Libii, czasami owijanego turbanem, podwyższone przejęte przez francuskie wojska kolonialne, żuawów, strzelców i spahisów pochodzenia europejskiego, były czerwone. 46Hardigan - nazwisko irlandzkie, a nie francuskie, pochodzące od O hArtigain (potomek Arta), kojarzy się z francuskim słowem hardi (śmiały, odważny). 47Vilette (fr.) - miasteczko. 48As kier - w oryginale coupe-?-coeur, dosłownie cios w serce, odzywka w brydżu i innych grach karcianych, mająca także znaczenie renons w kierach (brak kart w tym kolorze). Rozdział II Hadżar Tuaregowie z rasy berberyjskiej49 zamieszkują Ixham50, krainę leżącą między Touatem51, tą wielką saharyjską oazą leżącą pięćset kilometrów na południowy wschód od Maroka, Timbuktu52 na południu, rzeką Niger53 na zachodzie i Fezzanem54 na wschodzie. Jednakże w okresie, w którym dzieje się ta historia, musieli byli się przenieść55 na bardziej wschodnie obszary Sahary. Na początku XX wieku ich liczne plemiona, jedne prawie osiadłe, inne całkowicie koczownicze, występowały na płaskich i piaszczystych równinach, w języku arabskim określanych nazwą ,,outtâ"56, w Sudanie57 i aż po obszary, gdzie pustynia algierska styka się z pustynią tunezyjską. Już jakiś czas wcześniej, po zarzuceniu prac nad morzem wewnętrznym58 w krainie Arad59, rozciągającej się na zachód od Gab?s, którego możliwości powstania badał kapitan Roudaire60, rezydent generalny61 i bej62 Tunisu skłaniali Tuaregów, aby obozowali w oazach wokół szottów. Żywiono nadzieję, że dzięki swym umiejętnościom wojennym zostaną może jakby żandarmami pustyni. Nadzieję próżną, Imohagh63 nadal zasługiwali na obraźliwe przezwisko ,,Tuareg", czyli ,,nocni rabusie", pod którym budzili strach w całym Sudanie, a ponadto, gdyby prace nad stworzeniem Morza Saharyjskiego miały zostać wznowione, nie budziło wątpliwości, że staną na czele plemion wrogo nastawionych do kwestii zalania szottów. Zresztą choć Targui, przynajmniej jawnie, parał się prowadzeniem karawan, a nawet ich strzeżeniem, to będąc rozbójnikiem z urodzenia, piratem z charakteru, miał zbyt złą reputację, aby wzbudzać całkowite zaufanie. Czyż przed wielu już laty majorowi Laingowi64, choć przemierzał niebezpieczne strony Czarnego L