Jak nie bać się żyć - Audiobook mp3

odźców opuści miasto. o Możliwe są masowe ucieczki z więzień. o Niemal wszelka łączność zostanie zerwana. Centrale telefoniczne mają co prawda zabezpieczenie w postaci dwuwoltowych akumulatorów głębokiego rozładowania, ale wystarczy im energii najwyżej na tydzień. Nie zainstalowano w nich awaryjnych generatorów, bo przerwy w dostawie prądu przekraczające siedemdziesiąt dwie godziny uznano za nieprawdopodobne (nieroztropnie, panie Bell!). W związku z tym, gdy sieć energetyczna ulegnie awarii, w telefonach stacjonarnych, komórkach i łączach internetowych zabraknie sygnału. Bez prądu i środków łączności zapanuje anarchia. Wyłączone będą alarmy przeciwwłamaniowe, oświetlenia posesji i systemy monitoringu, nie będzie jak wezwać policji czy straży pożarnej. o Zabraknie zasilania w stacjach dializ, w szpitalach przestaną działać respiratory, ustaną dostawy butli z tlenem dla osób z przewlekłymi chorobami płuc, insuliny dla diabetyków itp. Życie każdego cierpiącego na przewlekłą chorobę będzie zagrożone. o Większość grzejników z dmuchawą odmówi posłuszeństwa, nawet jeśli odłączycie termostat. Kotły z podajnikiem w ogóle przestaną działać[13]. o W większości miejsc, oprócz znajdujących się w bezpośredniej bliskości źródeł, ustaną dostawy gazu ziemnego. o Nie zadziała numer alarmowy 112[14], w godzinie próby zabraknie ,,kawalerii w odwodzie". Gdy nastanie bezprawie, ty, twoja rodzina i twoi sąsiedzi będziecie zdani na własne siły. o Warunki sanitarne w dużych miastach staną się trudne. Niemal każdy będzie zmuszony czerpać wodę z odkrytych zbiorników, jednocześnie zanieczyszczając te źródła. Gdy zabraknie prądu i wody, a spłuczki przestaną spłukiwać, większość mieszczuchów nie zajmie się kopaniem wychodków ani dołów na odpadki. W ciągu tygodnia od ustania dostaw prądu warunki sanitarne w metropoliach ulegną dramatycznemu pogorszeniu. ŁAŃCUCHY DOSTAW - DŁUGIE I PODATNE NA AWARIE Kiedy prowadzę wykłady albo udzielam wywiadów radiowych, jestem często proszony o podanie przykładów kruchości naszego świata. Proszę bardzo, odpowiadam, oto jeden z najlepszych przykładów: kanban czy just-in-time to wymyślone przez Japończyków metody sterowania produkcją, które Amerykanie zaczęli wdrażać w latach 70. dwudziestego wieku. Dziś są powszechnie stosowane w niemal każdej gałęzi przemysłu. Koncepcja jest prosta: dzięki ścisłej koordynacji działań podwykonawców i dostawców części, producent nie musi magazynować dużych ilości podzespołów. Kanban jest podstawą tzw. ,,odchudzonej" produkcji: producenci zamawiają części na bieżąco, czasem nawet dwa razy tygodniowo. Zakłady zatrudniają specjalistów od Sześć Sigma[15] i guru od kaizen[16], inwestują w skomplikowane systemy analityczne, angażują dodatkowych administratorów do spraw zakupów i wszystkie te zabiegi w rezultacie dają im oszczędności. Systemy just-in-time oferują szereg zalet: przestrzeń magazynowa jest mniejsza, mniej kapitału inwestuje się w podzespoły, spada też ryzyko wyjścia z użycia magazynowanych podzespołów. Wadą takiego rozwiązania jest wysoka wrażliwość produkcji na wszelkiego rodzaju zakłócenia w systemie dostaw. Gdy dostawy z jakiegokolwiek powodu ustaną albo komunikacja zostanie przerwana, kiedy u dostawcy podzespołów wybuchnie strajk albo napotka on inne problemy, wtedy linie produkcyjne będą musiały stanąć. Brak tylko jednego podzespołu oznacza całkowite wstrzymanie produkcji. Koncepcję kanban wdrożyły także amerykańskie sklepy, w szczególności spożywcze. W czasach minionych - powiedzmy do początku lat dziewięćdziesiątych - sklepy spożywcze wyposażone były w dobrze zaopatrzone zaplecze, z dużym zapasem suchej żywności. Dziś magazyny te zostały zastąpione stanowiskami do rozładowywania palet. Przywieziony od hurtownika towar w całości trafia od razu na sklepowe półki. Widzicie wszystko, co jest w sklepie. Czytniki kodów kreskowych przy kasie zintegrowane są ze skomplikowanym systemem zamówień - kupno trzech słoików dżemu skutkować może natychmiastowym złożeniem zamówienia w hurtowni na trzy kolejne słoiki. Dopóki komunikacja i transport działają bez zarzutu, dopóty wszystko chodzi jak szwajcarski zegarek. Co się jednak stanie, gdy infrastruktura dostaw ulegnie awarii? Panika potrafi ogołocić półki w kilka godzin. Nauka, jaka z tego płynie, to: trzeba być przygotowanym zawczasu. NIE LICZCIE na to, że będziecie w stanie odpowiednio się zaopatrzyć, gdy wybuchnie kryzys. Zgromadźcie zapasy żywności wcześniej. Należy zwrócić uwagę, że w całych Stanach Zjednoczonych działa zaledwie piętnaście zakładów konfekcjonowania żywności o długiej przydatności do spożycia, a jeszcze mniej firm zajmuje się sprzedażą nasion ogrodniczych niebędących mieszańcami[17]. Na jak długo wystarcz