Ebook Jezus Chrystus mobi,epub

odpowiedzialność za własne działania. W szczególności chodzi o to, aby przygotowując się na powrót Jezusa, zintensyfikować opór względem negatywnych sił oraz odebrać podstawy mocom zła. Do kodeksu postępowania przynależą między innymi: pozytywne myślenie, praktykowanie modlitwy, unikanie agresji i rozgorączkowania, poszukiwanie ciszy i spokoju, zdrowy sposób odżywiania się, prostota życia, odnalezienie szczęścia i radości. Uprasza się wszystkie stacje telewizyjne oraz prasę o skontrolowanie głoszonych treści co do kultury dobra, radości i wiarygodności. Do milionerów apeluje się o rozdanie dóbr ubogim, szczególnie potrzebującym i chorym z Trzeciego Świata. Do nieba nie można zabrać niczego. Komitet Powitania Chrystusa otrzymał zadanie przeanalizowania objawień Maryjnych za okres ostatnich stu lat, aby zapoznać się z informacjami dotyczącymi znaków przyjścia Jezusa. Stosowną przesłankę stanowi przepowiednia świętego Ludwika Marii Grigniona de Montfort (1673-1716), że w szczególności przez Maryję <>. Ponieważ jest Ona drogą, <>. Na koniec apeluje się do wszystkich chórów kościelnych, aby od zaraz rozpoczęły intensywne przygotowania do przyjścia Pana, by w stosownym czasie zająwszy miejsce na głównych placach miast, włączyć się w śpiew chórów niebiańskich towarzyszących Jezusowi". Odrzucając etykę oraz roztropność religii, cytuje się dalej słowa papieża z doniesienia prasowego, że ,,współczesne społeczeństwo pogrążyło się w ostatnich dziesiątkach lat w kryzysie bez wyjścia". Mocą swojego urzędu, jako namiestnik Chrystusa na ziemi, Ojciec Święty wzywa więc wszystkie narody, aby nie postrzegały dłużej Boga i wiary jako spraw podrzędnych, niemających znaczenia dla realnego życia. Jezus to nie zjawisko przeszłe. To doświadczenie może odnowić wszystkich, bez względu na miejsce pobytu - i to w takiej mierze, że nie będzie co do tego najmniejszych wątpliwości. Na koniec artykułu zacytowano dosłownie przemówienie Benedykta XVI z pierwszej niedzieli adwentu 2007 roku, kiedy to przedstawił swoją encyklikę Spe salvi facti sumus (W nadziei już jesteśmy zbawieni), której temat oraz ton wydał się swego czasu obserwatorom watykańskim nieco zagadkowy: ,,Chrystus jest całkowitym spełnieniem historii, świetlaną przyszłością człowieka i świata. Jezus to Pan, któremu Bóg rzuci pod stopy wszelkich nieprzyjaciół, wraz ze śmiercią. Syn Boży przyszedł przed ponad dwudziestoma wiekami do Betlejem, a w każdej chwili gości w duszach gotowych na Jego przybycie. On też przybędzie powtórnie, aby u końca czasów odbyć sąd na żywymi i umarłymi". Turbulencja wstrząsnęła silnie maszyną linii El Al. Niczym schwycony potężną dłonią samolot zdawał się ulegać żywiołowi powietrza. Zadrżały oparcia foteli, z trzaskiem odskoczyła pokrywa jednego ze schowków na bagaż. Nie było to łagodne lądowanie, ale dotarliśmy szczęśliwie do celu. Przebudziłem się, wracając myślami do rzeczywistości. Oczy miałem sklejone od snu i przez chwilę nie bardzo wiedziałem, gdzie i kim jestem. Z okienka samolotu nie zobaczyłem ani skrawka wybrzeża, ani też niebotycznych drapaczy chmur w Tel Awiwie, które niczym zwiastuny nowego czasu przyjmują przybywających. ,,Witamy w Izraelu - rozbrzmiał głos w głośnikach. ,,Dziękujemy za skorzystanie z usług El Al. Będziemy się cieszyć, jeś". Moi współpasażerowie zerwali się z miejsc, wykonując karkołomne ruchy, założyli wierzchnią odzież i odepchnęli innych, aby jak najszybciej poczuć pod stopami świętą ziemię. Potrzebowałem czterech godzin i piętnastu minut na przedostanie się z Europy Środkowej do ojczyzny Jezusa. A kiedy przy okienku Hertz Rent-a-car przywitała mnie młoda dama o oliwkowej cerze, uświadomiłem sobie kolejny raz, że przybywa się tutaj z wielu powodów. Nie pamiętam, jak długo oczekiwałem w Watykanie, i najwidoczniej musiałem się zdrzemnąć, kiedy wreszcie jeden z kamerdynerów podszedł do mojej sofy i poprowadził mnie przez ciasny korytarz, w którym odruchowo pochyla się głowę, do prywatnego sekretarza papieża. Pomieszczenie było ciasne, ale wysokie niczym wieża. Środek zajmował stół z dwoma krzesłami, a na stojących pod ścianami serwantkach złożono sterty egzemplarzy najnowszej encykliki oraz pobłogosławione przez Ojca Świętego różańce w futeralikach z brązowego i zielonego plastiku. Prałat energicznym ruchem otworzył drzwi. Długa, czarna sutanna z fioletowym pasem, kręcone włosy, szeroki, przyjazny uśmiech na twarzy. Po uścisku dłoni czuło się, że jego ojciec by�