Ebook Kapitalizm Sieci mobi,epub

a między firmami technologicznymi a państwami jest zagrożeniem przyszłości, ale raczej ich współpraca. Połączenie coraz bardziej obecnych sensorów i oprogramowania prowadzącego inwigilację z państwowym monopolem na stanowienie prawa i użycie siły skończy się tragedią. Skandal Cambridge Analytica i apele o rozbicie GAFA zostały przykryte swoistym coronawashingiem cyfrowych gigantów pokazujących swoją przydatność przez efekciarskie akcje informacyjne. Prawdziwą stawkę ujawnia spór o aplikacje do śledzenia kontaktu (contact tracing). Oddolne inicjatywy społeczników i świadomego kognitariatu oraz działania państw - nawet trzymających się standardów transparentności kodu i rzetelnej komunikacji, jak robiło to polskie Ministerstwo Cyfryzacji - zostały zmiecione z planszy. Dziś cały świat czeka aż dwóch gatekeeperów najpopularniejszych systemów operacyjnych dla smartfonów (Androida i iOS) stworzy globalny standard do masowej inwigilacji. Czy kiedy skończy się pandemia, ich producenci, Google i Apple, wycofają się ze śledzenia ponad trzech miliardów ludzi , czy też będą je kontynuować, a jedynie ukryją nowe narzędzia pod warstwami regulaminów, zgód i technicznych filtrów? Po czwarte, znajdujące się w kryzysie państwo dobrobytu z jego powszechnymi systemami opieki zdrowotnej, edukacji czy ochrony środowiska możemy odbudować dzięki wspólnym danym i korzystnej społecznie sztucznej inteligencji. Zbieranie danych niekoniecznie musi oznaczać inwigilację Wielkiego Brata albo biowładzę kapitalistycznego aparatu represji. Przyszłość należy do ekonomii intelektu powszechnego - kolektywnej wiedzy społeczeństwa, umożliwiającej podejmowanie racjonalnych decyzji na poziomie systemowym. Cyfrowe państwo usługowe5 będzie realizacją wizji równości i dobrobytu dla wszystkich. Dzięki wykorzystaniu wspólnic danych, które omawiam w rozdziale 6, dane zbierane przez cyfrowych gigantów i rozproszone prywatne firmy znajdą się pod społeczną ochroną. To przeciwieństwo mariażu państw i korporacyjnych potęg - zamiast ulegać presji zysku w zamian za inwigilację, cyfrowe państwo usługowe staje na straży interesu publicznego. Ten scenariusz wymaga transparentności procesów związanych z danymi i zaufania, na którego dalszą erozję nie możemy sobie po prostu pozwolić. To nie jest ,,nisko wiszący owoc", ale wyzwanie dla społeczeństwa. Potrzebujemy nowej umowy społecznej. W zamian za zarządzanie danymi firm i obywateli-użytkowników instytucje publiczne oferują dostęp do wysokiej jakości świadczeń. Wspólnice danych będą napędzać tworzenie korzystnej społecznie sztucznej inteligencji, dzięki której powstaną produkty i usługi służące całemu społeczeństwu do zaspokajania potrzeb życiowych. Po piąte, raptowne przerwanie globalnych łańcuchów produkcji i szok popytowy każą podważyć sens kapitalistycznego systemu organizacji gospodarki. Czy wspólne planowanie produkcji zgodne z potrzebami ludzi, także tych wykluczonych, oraz uwzględniające długoterminowe potrzeby życia w zdrowym środowisku i zrównoważonej przestrzeni miejskiej skutkowałoby tak wadliwym systemem? Ciekawe ćwiczenie praktyczne proponuje francuski antropolog i filozof Bruno Latour, pytając ,,które spośród zawieszonych aktywności nie powinny Twoim zdaniem powrócić?"6. Serią prostych pytań zachęca nas do zastanowienia się, do czego nie warto wracać, a jakich inwestycji, pracy, aktywności potrzebujemy więcej. Czy chcemy powrotu do zużywania pracy i zasobów w celu nakręcania konsumpcyjnej spirali szybko niszczejących produktów? Czy chcemy więcej zdrowej żywności, tanich leków, lasów i pracy opiekuńczej pielęgniarek? W demokracji mediowanej technologicznie takie pytania moglibyśmy stawiać sobie częściej, głosując za światem, jakiego chcemy bardziej bezpośrednio niż tak jak do tej pory - wybierając produkty partiokracji lub korporacji z jednej półki. Kończąc post scriptum: strumień naszych danych, wartości wytwarzanej naszą pracą i kolejne kompetencje suwerennych państw trafiają w ręce formującego się właśnie techno-imperium. Musimy wywołać bunt w fabryce sieci. Podziękowania. W pierwszej kolejności chciałbym podziękować rodzicom, Elżbiecie i Arkadiuszowi Zygmuntowskim, za lata wychowania, opieki i za przekonanie, że ,,nauka to potęgi klucz". Chociaż współczesny system gospodarczy nie umie dostrzec i dowartościować Waszej pracy i poświęcenia, szczęśliwie ludzkości nie prowadzi żadna niewidzialna ręka rynku ani zysku. Serdeczne podziękowania kieruję też do dwóch profesorów Szkoły Głównej Handlowej, dr hab. Tomasza Dołęgowskiego oraz do dr hab. Krzysztofa Kozłowskiego - badaczy, którzy wyszli poza schematy taśmowej produkcji absolwentów uniwersyteckich dla korporacji. Dzięki Wam miałem szansę próbować swoich sił z nauką, a co gorsza, polubić j