Ebook Kolebka nawigatorów mobi,epub

ch kadr. I po­mi­mo że - jak twier­dził ka­pi­tan Le­dó­chow­ski - mie­li­śmy pię­ciu ad­mi­ra­łów (ko­man­do­rów na­wet już nie li­czył), do na­ucza­nia astro­na­wi­ga­cji i na­wi­ga­cji w Szko­le Pod­cho­rą­żych w To­ru­niu ad­mi­rał Po­ręb­ski mu­siał ,,wy­po­ży­czać" ze Szko­ły Mor­skiej w Tcze­wie ka­pi­ta­nów Le­dó­chow­skie­go i Stan­kie­wi­cza. Ka­pi­tan Ma­mert Stan­kie­wicz, ro­zu­mie­jąc ad­mi­ra­ła Po­ręb­skie­go, tak pi­sał o jego po­czy­na­niach i o mę­dr­cach ze szkieł­kiem: (...) Jak się do­wie­dzia­łem, ideą adm. Po­ręb­skie­go przy two­rze­niu Szko­ły Mor­skiej w Tcze­wie była służ­ba wy­cho­wa­niu przy­szłych ofi­ce­rów dla ma­ry­nar­ki wo­jen­nej i han­dlo­wej. (...) Z roz­mów mo­ich z ko­man­do­rem Pi­sto­lem, za­stęp­cą dy­rek­to­ra de­par­ta­men­tu Le­ona Chrza­now­skie­go, od­nio­słem wra­że­nie, że pan Chrza­now­ski stoi na sta­no­wi­sku, iż utwo­rze­nie flo­ty han­dlo­wej jest dla nas na ra­zie nie­moż­li­we wsku­tek kom­plet­ne­go bra­ku pie­nię­dzy i że utwo­rze­nie tej flo­ty ro­zu­mie się w taki spo­sób, w jaki zo­sta­ła utwo­rzo­na w Ro­sji Flo­ta Ochot­ni­cza. Je­że­li tak mia­ło być w isto­cie, to moż­na by­ło­by przy­pusz­czać, że jesz­cze nie­pręd­ko uj­rzy­my stat­ki pod pol­ską ban­de­rą z za­ło­ga­mi pol­ski­mi. Prze­ko­na­nia dy­rek­to­ra De­par­ta­men­tu Spraw Mor­skich, pana Chrza­now­skie­go, były jesz­cze ,,umiar­ko­wa­ne" w po­rów­na­niu z opi­nią wy­ra­żo­ną przez pre­mie­ra Win­cen­te­go Wi­to­sa pod­czas jego po­by­tu na Wy­brze­żu. Pod­ów­czas to w roz­mo­wie z dy­rek­to­rem Szko­ły Mor­skiej w Tcze­wie, in­ży­nie­rem A. Gar­nu­szew­skim, pre­mier po­wie­dział: ,,Na­le­ży skoń­czyć z tymi mrzon­ka­mi i wszyst­ko zli­kwi­do­wać". (Miał na my­śli Szko­łę Mor­ską w Tcze­wie i ża­glo­wiec szkol­ny ,,Lwów"). Na­to­miast ów­cze­sny Pre­zy­dent Pol­ski z tego okre­su, Sta­ni­sław Woj­cie­chow­ski, oglą­da­jąc wy­sta­wę mor­ską w To­ru­niu i wi­dząc uczniów Szko­ły Mor­skiej z Tcze­wa, stwier­dził, zwra­ca­jąc się do in­ży­nie­ra Gar­nu­szew­skie­go: ,,Bied­ni chłop­cy, prze­cież to wszyst­ko przy­szli bez­ro­bot­ni". Fak­tycz­nie, trud­no­ści w re­ali­za­cji pla­nów roz­wo­ju flo­ty i szkol­nic­twa mor­skie­go, ja­kie na­po­ty­kał w sfe­rach rzą­do­wych ad­mi­rał Po­ręb­ski, były do­brze zna­ne jego współ­pra­cow­ni­kom. Przy­kła­dem tego może być moje, bar­dzo oso­bi­ste prze­ży­cie wła­śnie z tym zwią­za­ne. Ad­mi­rał Bo­row­ski był w 1918 roku przez ja­kiś czas wraz z moim oj­czy­mem więź­niem nie­miec­kie­go obo­zu, w któ­rym się bar­dzo za­przy­jaź­ni­li. Póź­niej ad­mi­rał był na­szym czę­stym go­ściem w Wil­nie. Sły­sząc o mo­ich za­mia­rach do­sta­nia się do ma­ry­nar­ki fran­cu­skiej, go­rą­co po­pie­rał te pla­ny, przy­no­sząc fran­cu­skie książ­ki, któ­rych nie­praw­do­po­dob­ną licz­bę mia­łem prze­czy­tać. Tak było do mo­men­tu, gdy do­wie­dział się, że chcę wstą­pić do Szko­ły Mor­skiej w Tcze­wie. Oto co usły­sza­łem od nie­go: ,,Rej­ta­na ci z sie­bie nie zro­bię, ale po moim tru­pie tam się do­sta­niesz". I rze­czy­wi­ście, pierw­sza ko­mi­sja le­kar­ska w szko­le od­rzu­ci­ła mnie, po­nie­waż mia­łem rze­ko­mo skłon­no­ś do reu­ma­ty­zmu. Ka­pi­tan Kań­ski, wie­dząc, że mam tak do­bre świa­dec­two ma­tu­ral­ne, po­ra­dził mi ukoń­cze­nie naj­pierw me­dy­cy­ny, a po­tem pój­ście na sta­tek i zo­sta­nie le­ka­rzem okrę­to­wym. Do Szko­ły Mor­skiej w Tcze­wie do­sta­łem się wy­łącz­nie dzię­ki wsta­wien­nic­twu ge­ne­ra­ła Ma­riu­sza Za­ru­skie­go, pia­stu­ją­ce­go wów­czas god­ność ad­iu­tan­ta pre­zy­den­ta Sta­ni­sła­wa Woj­cie­chow­skie­go. Po ba­da­niach ko­mi­sji le­kar­skiej Ma­ry­nar­ki Wo­jen­nej przy uli­cy Cha­łu­biń­skie­go w War­sza­wie, Szko­ła Mor­ska w Tcze­wie mu­sia­ła mnie przy­jąć. Na­tu­ral­nie ad­mi­rał Bo­row­ski po­stą­pił tak, zna­jąc za­mia­ry pre­mie­ra Wi­to­sa i dy­rek­to­ra Chrza­now­skie­go. Po­tem bar­dzo głę­bo­ko prze­ży­wał ,,uni­ce­stwie­nie" ad­mi­ra­ła Po­ręb­skie­go. Na­stą­pi­ło to w maju 1925 roku, kie­dy mi­ni­ster spraw woj­sko­wych, gen. Wła­dy­sław Si­kor­ski, za­wie­sił w czyn­no­ściach służ­bo­wych sze­fa Kie­row­nic­twa Ma­ry­nar­ki Wo­jen­nej, wi­ce­ad­mi­ra­ła Ka­zi­mie­rza Po­ręb­skie­go - za nie­do­pa­t