Ebook Kolory Polinezji mobi,epub

alny adres. Twierdziła, że to coś pilnego. Nie była zadowolona, gdy odmówiłem. - Dobrze zrobiłeś. - Cade nie lubił zdradzać szczegółów z życia prywatnego, ale po chwili namysłu dodał: - Rozstaliśmy się, więc możesz ją ignorować. - Jak sobie życzysz. Cade uśmiechnął się cynicznie. Dobrze wiedział, że Louisa nie dołączyłaby do niego w Nowej Zelandii za żadne skarby. Uwielbiała luksus i ekskluzywne butiki, których brakowało w tym odległym zakątku świata. Poza tym brakowałoby jej publiczności, u której mogłaby wywoływać zazdrość. - Musisz jednak wiedzieć, że wydawała się naprawdę przeję a nawet zdesperowana - powiedział Roger po krótkiej przerwie. - To nie twój problem - skwitował Cade, wzruszając ramionami. - Jak się ma twoja córka? Roger zawahał się, zanim odpowiedział. - Dopiero jutro poznamy pierwsze wyniki badań - wyjaśnił zmienionym tonem. - Gdybyś czegoś potrzebował, daj znać. - Cade nie znalazł lepszych słów. Właściwie nie miał pojęcia, co powiedzieć ojcu dziecka, które mogło cierpieć na nieuleczalną chorobę. - Jasne. Dzięki. - Nie dziękuj. Po prostu mów, co mogę zrobić. - Będę o tym pamiętał. Odezwę się wkrótce. Cade odłożył telefon, marszcząc czoło. W sytuacji, gdy trzyletniej dziewczynce mogła grozić śmierć, kłopoty z Louisą traciły znaczenie. Niemniej musiał przyznać, że zanim postanowiła uczynić z niego swojego męża, była zmysłową kochanką. Ten atut nie wystarczył jednak, by nakłonić go do zmiany decyzji dotyczącej ich związku. Pewnego dnia podsłuchał rozmowę telefoniczną, podczas której zdradziła swoje plany. Okazało się, że przepuściła znaczną część fortuny odziedziczonej po dziadku, a ojciec, którego zasoby finansowe znacznie uszczuplił kryzys, odmówił uregulowania jej niebotycznych rachunków. Dlatego uznała, że najlepszym wyjściem będzie małżeństwo z bogatym mężczyzną. Podobnie jak Louisa Cade nie wierzył w taką miłość, jaką najznamienitsi poeci opisywali w wierszach. Życie odarło go z romantycznych złudzeń. Mimo to zamierzał pewnego dnia ustatkować się i założyć rodzinę. Nie chciał jednak widzieć u swojego boku kobiety, która ceniłaby w nim wyłącznie wypchany portfel. Mrużąc oczy, Cade skupił wzrok na zacienionym hamaku rozciągniętym między majestatycznymi drzewami na skraju plaży. Po kilku sekundach spojrzał wysoko w niebo, gdzie na błękitnym tle wzbijał się w górę słup dymu. W środku lata, gdy piekielny upał dawał się we znaki przyrodzie, panował absolutny zakaz rozniecania ognia. Ktoś najwyraźniej zignorował ostrzeżenie i żywioł wymknął się spod kontroli. Cade bez zastanowienia chwycił kluczyki samochodu oraz telefon, wciskając przyciski na klawiaturze. - Wybuchł pożar - poinformował zarządcę farmy, który doglądał także posiadłości Cadea. - Na południu, w sąsiedniej zatoce. Chyba szybko się rozprzestrzenia. Zarządca zaklął pod nosem, po czym dodał na głos: - To pewnie ci przeklęci wczasowicze zaprószyli ogień. Proszę się nie ruszać. Sprowadzę pomoc. Przy odrobinie szczęścia zapanujemy nad sytuacją, zanim zrobi się naprawdę nieprzyjemnie. Cade spojrzał na złowieszczy dym. - Pojadę tam i sprawdzę, czy mogę jakoś pomóc. - Lepiej nie ryzykować. Ale jeśli zamierza pan zignorować ostrzeżenia, proszę przynajmniej wziąć wiadro. Wykrzywiając usta w grymasie, Cade zakończył połączenie. Nie miał czasu do stracenia. Pospiesznie założył koszulę z długim rękawem i spodnie. Nie zawracał sobie głowy wiadrem. Nawet gdyby jakieś znalazł, nie zyskałby nic prócz złudnego poczucia panowania nad sytuacją. Pobiegł do jeepa i ruszył z piskiem opon. Jechał tak szybko, jak tylko mógł, nie zważając na ograniczenia prędkości. Zaciskając smukłe palce na kierownicy, wprawnie manewrował wzdłuż wąskiej, krętej drogi prowadzącej do sąsiedniej zatoki przez gęsty busz. Gdy w końcu jego oczom ukazało się porośnięte trawą wybrzeże, oślepiło go słońce. Zamrugał kilka razy, po czym rozejrzał się dookoła. Nie zauważył żadnych namiotów ani śladów biwakowania - nic prócz starego auta zaparkowanego w cieniu ogromnych drzew. Nieopodal młoda kobieta w skąpym bikini stała zbyt blisko płonącej trawy. Na ten widok Cade rzucił się nieznajomej na ratunek. Dopiero, gdy znalazł się kilkanaście metrów od niej, zauważył, że dziewczyna trzyma w rękach szlauch wycelowany w płomienie. Pomimo zagrożenia musiał przyznać, że prezentowała się niezwykle seksownie - wysoka, z długimi nogami i jędrnym ciałem, na którym połyskiwały kropelki potu. Nagle iskry wystrzeliły w górę, więc dziewczyna odskoczyła, a burza włosów w kolorze miedzi zasłoniła jej twarz. Cade pomyślał, że musiała stracić rozum, skoro w pojedynkę próbowała walczyć z żywiołem. Nie było jednak czasu na a