Ebook Magia jemioły epub,pdf

wyglądać lepiej - powiedział, unosząc szklankę z zimną wodą. Butelka chłodziła się w wiaderku z lodem. - Davenport słynie z krewkiego temperamentu. Na twoim miejscu uważałbym na siebie, kiedy będziesz wracał nocą do domu. Zwłaszcza gdy powiedzie ci się przy karcianym stoliku. Lucas się roześmiał. - Niech tylko spróbuje mnie zaatakować! - Nie lekceważ przeciwnika. Zajmuje wysoką pozycję w londyńskim towarzystwie. - Jakoś sobie poradzę. Nathaniel postanowił zmienić temat. - Z kolei jego kuzynka, panna Lillian Davenport, jest wręcz nieznośnie uczciwa i ostrożna. - To ta kobieta w białej sukni? Lucas zdążył zapytać Nathaniela o jej imię w drodze do powozu. Teraz nadszedł czas, by poznać więcej szczegółów. Jasnoniebieskie oczy młodej damy i jasne włosy przypominały mu kwiaty lilii, gęsto rosnące nad rzeką w Richmond w stanie Wirginia. - Jest zamężna? - Nie. Słynie nie tylko z doskonałych manier, ale także z odrzucania propozycji matrymonialnych. Możesz mi wierzyć, że było ich wiele. Lucas ostrożnie dotknął obolałej dolnej wargi. - Jeszcze parę szarpanin takich jak dzisiejsza i możesz stać się niepożądanym towarzyszem nawet przy karcianym stoliku - ostrzegł przyjaciela Nathaniel. - Przecież nawet go nie tknąłem, a otrzymał cios tylko dlatego, że mnie zaatakował. Gdzie mieszka Lillian Davenport? - A ty znowu o niej! Jak mam ci wytłumaczyć, że ona jest dla ciebie równie niebezpieczna, jak jej kuzyn, ale o wiele sprytniejsza? To kobieta, którą wielu mężczyzn chciałoby posiąść lub usidlić, tymczasem wszystko wskazuje na to, że nie życzy sobie żadnego. Do salonu weszła Cassandra, niosąc w ręku filiżankę gorącej czekolady. - Nie zwracaj uwagi na słowa mojego męża, Lucasie. Ma w tym względzie przykre doświadczenia i przemawia przez niego gorycz. - Ustawiłeś się w długiej kolejce do tej panny? - To było siedem lat temu - wyjaśnił Nathaniel. - Lillian debiutowała w towarzystwie. Dopiero kilka lat później poznałem Cassie. - Odmówiła ci? - Nie pozostawiła mi cienia nadziei. Zaczekała, aż wyślę jej jedyny list miłosny, jaki kiedykolwiek zdarzyło mi się napisać, a potem mi go zwróciła. - To lepsze, niż gdyby go zatrzymała. - Jej słynne doskonałe maniery nie pozwalają na jakiekolwiek tłumaczenia. Musiała mi wystarczyć prośba, by ,,nigdy nie wracać do tego tematu". - Nie jest plotkarką? - Ależ skąd! - odrzekła Cassie. - Jest doskonale wychowana i nie pozwala sobie na coś tak trywialnego jak plotki. Stawia się ją za wzór młodym dziewczętom przedstawianym na królewskim dworze. - To brzmi okropnie i powinno skutecznie zniechęcić do niej wszystkich kawalerów. Cassandra zachichotała; Nathaniel uniósł dłoń, powstrzymując żonę od wypowiedzenia kolejnych słów. - Cassie, proszę cię, przestań. - Chwycił ją za ramię i posadził sobie na kolanach. - Lucas zabawi w Londynie tylko do końca grudnia, a mamy co wspominać. - Piję za wspomnienia, przyjacielu. - Lucas uniósł szklaneczkę i duszkiem wychylił jej zawartość. Zastanawiał się, jak mógłby ponownie wystawić na próbę Daniela Davenporta. Lillian położyła się na łóżku i podciągnęła kołdrę aż pod brodę. Zostawiła zasłony lekko rozchylone i do sypialni zaglądał jasny księżyc w pełni. Cały pokój był skąpany w srebrzystym świetle. Nie wiadomo, z jakiego powodu czuła podniecenie, a sen nie nadchodził. Tego wieczoru John Wilcox-Rice okazał jej wiele uprzejmości, jednak oczami wyobraźni widziała inną męską twarz, w której uwagę przykuwały złociste oczy. Odniosła wrażenie, że słyszy charakterystyczny głos z amerykańskim akcentem. Delikatnie musnęła palcami skórę na szyi. Uświadomiwszy sobie, co wyprawia, szybko splotła dłonie, za mknęła oczy i usiłowała zmusić się do snu. Jednak uczucie ożywienia nie mijało. Wprost przeciwnie, wydawało się nasilać. Przestawała panować nad emocjami. Pojedyncza łza stoczyła się po jej skroni i wpadła we włosy. Lillian miała dwadzieścia pięć lat i czekał na co? Ów nieznajomy miał długie czarne włosy związane skórzanym paskiem jak mężczyźni w minionych wiekach. Najwyraźniej nie zawracał sobie głowy wymogami mody. Zapamiętała też jego silne, opalone ręce, zdradzające człowieka trudniącego się pracą fizyczną. Ciekawe, co by poczuła, gdyby dotknął jej ciała? - Proszę - szepnęła. - Chciałabym znaleźć kogoś, kogo mogłabym pokochać, o kogo bym się troszczyła. Marzę o tym, by ten ktoś także mnie kochał. - Nie z powodu moich pieniędzy, ubrań czy koloru włosów, który podziwiało tak wielu, dodała w myślach. - Żeby kochał mnie dla mnie samej. - Słowa rozpływały się w nocnej ciszy. Silny wiatr przygnał chmury, a księżyc schował się za kurtyną deszczu. Rozdział drugi Następnego dnia ranozastała ojca naśniadaniu. Ostatnio niezmi