Ebook Małżeństwo z szejkiem mobi,epub

się w końcu. - Tak więc nie jestem zaskoczony, że pracujesz w takiej dziurze jak ta. Wspomnienie tamtej nocy sprawiło, że ze wstydu chciała się zapaść pod ziemię. W swojej naiwności sądziła, że zachowując się w ten sposób, zdoła go uwieść. Nie chciała, żeby uznał ją za niedoświadczoną gąskę, którą w rzeczywistości była. - Nie mam czasu, żeby się teraz z tobą kłócić. - Z trudem powstrzymała się przed tym, żeby nie cisnąć w niego peruką. - Powiedz mi po prostu, czego ode mnie chcesz, i zostaw mnie. - Czego od ciebie chcę? - Po prostu to powiedz. - Odwróciła się, żeby wziąć coś do ubrania. Czuła potrzebę okrycia się przed jego wzrokiem. - Chcesz rozwodu? Otworzyła drzwi szatni, przekonana, że za nią nie pójdzie. Wypuściła powietrze, które mimowolnie przetrzymywała w płucach. Ku jej zdumieniu, Kazim podążył za nią. Skrzyżował ramiona na piersiach i oparł się o drzwi. - Rozwód nie wchodzi w grę. Jego słowa były dla Amber totalnym zaskoczeniem. Skoro nie chciał rozwodu, to czego chciał? Co było tak ważne, że zadał sobie trud, by ją znaleźć? I że przyjechał osobiście do tego, co nazwał ,,dziurą"? Kazim patrzył na pobladłą twarz Amber. Był jedynym synem swojego ojca i musiał poślubić wybraną przez niego kobietę. Podobnie jak teraz, na jego polecenie, musiał ją odnaleźć. Nie spodziewał się jednak, że znajdzie ją w takim miejscu. Jego żona, księżniczka Amber, pracowała jako kelnerka w podrzędnym klubie! Nie był w stanie o tym spokojnie myśleć. Zamiast tego postanowił się skupić na tym, po co tu przyjechał. Jego żona. Spojrzał na jej profil, na pospiesznie związane w kucyk włosy. Jednak jego uwagę przyciągnęły pełne usta, jakby stworzone do tego, by je całować. Spojrzała na niego wyzywająco. To spojrzenie obudziło coś w jego wnętrzu, ale wiedział, że nie powinien teraz nad tym rozmyślać. Potrzebował jej. Musiała wrócić z nim do królestwa Barazbinu i pełnić obowiązki żony. - Jeśli chodzi o mnie, rozwód jest jedyną opcją. Jasno dałeś mi do zrozumienia, że nie chcesz mieć ze mną nic wspólnego. Nasze małżeństwo się skończyło, jeszcze zanim się zaczęło. Zmyła makijaż, zachowując się tak, jakby go tu nie było. Kiedy ponownie na niego spojrzała, wydawała się znacznie młodsza, niż była w rzeczywistości. Była piękną kobietą i patrząc na nią, niemal zapomniał, po co tu przyjechał. Nie mógł na to pozwolić. - Zapewne słyszałaś o zdrowotnych problemach mojego ojca. - Jak zawsze, kiedy myślał o ojcu, ogarnęła go złość. - Nie śledzę tego, co się dzieje w królestwie Barazbinu. I tak nigdy tam nie wrócę. Tego się nie spodziewał. Kobiety mającej własne zdanie, a w dodatku tak niezwykle pociągającej. Nie była już tą niedoświadczoną istotą, którą poślubił. Miała wszystko, czego potrzeba, żeby zawrócić mężczyźnie w głowie. I była jego żoną. I jako taka zamieszka razem z nim. - Jeśli nie masz nic przeciw temu, Kazim, chciałabym się przebrać. - Spojrzała na niego wymownie. - Nie mam nic przeciw temu, żebyś coś na siebie założyła. - Może jak się okryje, będzie w stanie jaśniej myśleć. Może wtedy zapanuje nad gorączką, która ogarnęła jego ciało. Stała przed nim w tym śmiesznym kostiumie, który odsłaniał długie, szczupłe nogi i smukłą talię, ozdobioną różowymi piórami. - Chodziło mi o to, że powinieneś wyjść. - Trudno było nie usłyszeć irytacji w jej głosie. Nie miał zamiaru pozwolić na to, by po raz drugi mu uciekła. Jego ojciec miał plan, a on musiał mu być posłuszny. - Wyjdę stąd, ale tylko z tobą. A ponieważ nie mam zamiaru chodzić po Paryżu z kobietą ubraną jak striptizerka, proponuję, żebyś coś na siebie założyła. - Nie jestem striptizerką! - Odsunęła się od niego, jakby te słowa sprawiły jej fizyczny ból. - Z tego, co pamiętam, masz całkiem sporą wprawę w zdejmowaniu z siebie ubrań. Czyż nie to właśnie zrobiłaś w naszą noc poślubną? - Jestem kelnerką. - Celowo podkreśliła ostatnie słowo. - Możliwe, ale kiedy tu wszedłem, moje oczy widziały to, co widziały. - To był taniec, Kazim. - Amber z trudem panowała nad złością. Nie powiedział nic, tylko uniósł pytająco brwi. - Myśl sobie, co chcesz. - Wzruszyła ramionami i odwróciła się do niego tyłem. - Jeśli chcesz, żebym przebrała się w coś bardziej stosownego, pomóż mi to rozpiąć. Początkowo był w stanie jedynie patrzeć na jej gładkie ramiona, które aż się prosiły, żeby je pieścić. Dopiero po chwili przeniósł wzrok na maleńkie haftki, na które zapięty był gorset. Co ona próbuje mu zrobić? - Będzie znacznie szybciej, jeśli mi pomożesz - powiedziała, nie starając się ukryć zniecierpliwienia. Kazim westchnął i zabrał się za rozpinanie maleńkich haftek. Nie mógł uniknąć kontaktu