Ebook Medea z Wyspy Ognia mobi,epub

"Cza­sem wy­star­czy spo­tkać jedną wła­ściwą osobę, taką, która poda ci rękę, po­wie, że wszyst­ko bę­dzie do­brze, i po­każe, którą drogą warto iść."

Jednak zdarza się, że trafiamy na osoby, które nas krzywdzą, pozostawiając po sobie dotkliwe rany i pustkę, którą tak trudno wypełnić. Takie właśnie bolesne blizny wyryte są w sercu Medei, która mimo młodego wieku przeszła wiele w swoim życiu. Przeprowadzka do Breslau miała być nowym początkiem, w zupełnie innych warunkach, niż te, które dotąd znała. Pielęgnując w sercu pamięć o dzieciach, brakuje jej radości, jednak w trudnych chwilach może liczyć na wsparcie Horsta. Widmo wojny i wyjazd ukochanego sprawia, że znów zmuszona jest do podjęcia ważnych decyzji...

Pierwszy tom rozkruszył moje serce, pozostawiając z burzą emocji. Zastanawiałam się jak potoczą się dalsze losy dziewczyny, której życie to pasmo bolesnych doświadczeń. Już samo tło wydarzeń, czyli lata 1914-1918 wskazywało, że i tym razem nie obejdzie się bez trudnych wydarzeń. Autorka z wielką wrażliwością opisuje nastroje panujące w Breslau, które "co­raz bar­dziej przy­po­mi­nało wy­spę ognia" oraz trudy dnia codziennego. Wplątuje w powieść wiele znanych postaci historycznych w sposób fabularyzowany, choć dokładnie, odzwierciedlając fakty. Pokazuje, z czym musiały mierzyć się kobiety pozbawione prawa głosowania, mające tak niewielkie możliwości wpływu na toczące się wydarzenia "bo z ja­kie­goś po­wodu ko­biety uważa się za zbyt głu­pie, by je do­pu­ścić do wy­bo­rów."
Medea na przestrzeni tych kilku lat przechodzi dużą przemianę, dojrzewa, poznaje smak prawdziwej przyjaźni i miłości. Ujęła mnie swoją wrażliwością i dobrocią, a także niezwykłą siłą, dzięki której nie poddaje się pomimo przeszkód. Zakończenie nie pozostawia wątpliwości, że czeka nas jeszcze wiele emocji w trzecim tomie, na który już teraz czekam.

Z radością przyjęłam informację o premierze kolejnej części przygód Medei. To historia tak niezwykła, że nie zapomina się o niej tuż po odłożeniu książki na półkę. A nawet odłożona na półkę kusi, aby zajrzeć do niej ponownie i opowiadać o niej innym. Co znajdziemy w najnowszej książce Magdy Knedler? Jeszcze więcej nawiązań do mitologii, mnóstwo zaskoczeń, intryg i ani grama nudy. Medea będzie cierpieć, ale będzie też i kochać. Czy z wzajemnością? Tego musicie dowiedzieć się sami. Wojna ciężko doświadczy młodą dziewczynę, jednak poradzi ona sobie doskonale, a przy okazji spełni kilka swoich marzeń i odkryje kilka swoich talentów. Mimo młodego wieku (Mada nie ma jeszcze 25 lat) dziewczyna ma za sobą wiele doświadczeń. I choć czasami możemy odnieść wrażenie, że to, co spotyka Madę, dzieje się na jej własne życzenie, to musimy pamiętać, że żyła ona na początku XX wieku, a w owych czasach samotna kobieta nie miała zbyt wielu możliwości. Mogła albo szybko wyjść za mąż i być całkowicie zależną od męża, albo zarabiać ciałem na swoje utrzymanie. Znalezienie pracy, która pozwoliłaby godnie żyć, nie było łatwe, a często wręcz niemożliwe. Dlatego nie wszystkie podejmowane przez nią decyzję były tak do końca jej własnymi decyzjami.
.
Jestem pod wrażeniem tego, jak autorce udało się połączyć mitologię grecką z fikcyjną fabułą. Mit o Medei nie należy do mitów znanych, przynajmniej ja nigdy wcześniej o nim nie słyszałam. A tu wszystko idealnie ze sobą współgra. Autorka inteligentnie tłumaczy mechanizmy rządzące wojną, kwestionuje jej sens i pokazuje codzienność ludzi żyjących w jej cieniu. Książka daje obszerną wiedzę o stanie medycyny w okresie międzywojennym, początkach genetyki i psychiatrii na terenie Polski i Niemiec. A także zachęca do wgłębienia się w grecką mitologię. Manifest treści feministycznych bije głośno z kartek tej powieści i jest hołdem skierowanym do naszych ?praprzodkiń? za ich walkę i ciężką pracę. A teraz taka ciekawostka dla tych, którzy nie wiedzą lub nie pamiętają z lekcji historii, że Breslau to ówczesna nazwa naszego pięknego Wrocławia. Nazwa ta funkcjonowała aż do 19 maja 1946 r., kiedy to Breslau stało się oficjalnie miastem polskim i zmieniło nazwę na Wrocław.
.
Zakończenie sugeruje (o ile się nie mylę) kontynuację losów Medei. Tak wiele wątków zostało jeszcze niedokończonych i pojawiły się nowe, że ciąg dalszy być musi. Będę czekać z niecierpliwością.
.
Jedyne, do czego mam zastrzeżenia to lektor. Filip Kosior jako lektor? Tym razem jestem na nie. Co za dużo to nie zdrowo. Medea potrzebuje delikatnego kobiecego głosu, a nie pędzącego na łeb na szyje momentami niewyraźnego głosu czołowego lektora Polski. Kosior sprawdza się w mocnych thrillerach, gdzie krew leje się strumieniami, lecz nie pasuje do książki, w której tyle się mówi o wyzwoleniu kobiet spod jarzma mężczyzn.
.
Obie części są przepięknie wydane i warto je mieć na swojej półce. Twarda okładka i barwione brzegi a w środku przepiękna, wzruszająca historia. Polecam!