Ebook METADIETA Mikrokroki do makrozmian mobi,epub

y i głod­ny za­sy­piał. Kie­dy jego mama stra­ci­ła już na­dzie­ję, chło­piec skosz­to­wał ryżu, a po­tem go­to­wa­nej Za­ob­ser­wo­wa­no, że po ty­go­dniu po­tra­fił się sku­pić na lo­gicz­nych za­ba­wach, od­zy­skał hu­mor i z ape­ty­tem za­ja­dał do­star­cza­ne po­tra­wy. Oka­za­ło się, że jest uza­leż­nio­ny od wy­so­kie­go stę­że­nia cu­kru we krwi, od cza­su od­sta­wie­nia od pier­si mat­ka ku­po­wa­ła mu bo­wiem je­dze­nie w lo­kal­nym McDo­nal­dzie. GŁOD­NE DZIE­CI AME­RY­KI Sta­ny Zjed­no­czo­ne od do­brych kil­ku lat biją na alarm, bo spo­łe­czeń­stwo ame­ry­kań­skie ma po­waż­ne pro­ble­my z nad­wa­gą, ale sy­tu­acja wca­le się nie po­pra­wia, a wręcz jest co­raz bar­dziej dra­ma­tycz­na. Cho­ro­bli­wie oty­li, wa­żą­cy po­nad 150 kg Ame­ry­ka­nie ge­ne­ru­ją co­raz wyż­sze kosz­ty opie­ki i le­cze­nia. Nie tyl­ko cier­pią na cho­ro­by ser­ca, cu­krzy­cę typu 2 i nad­ci­śnie­nie, ale zwy­czaj­nie nie miesz­czą się w szpi­tal­nych łóż­kach i stan­dar­do­wych drzwiach, a na ko­niec w trum­nach. Ame­ry­kań­ski rząd jed­nak nie od razu przy­znał, że po­stę­pu­ją­ca oty­łość spo­łe­czeń­stwa prze­sta­ła być in­dy­wi­du­al­nym czy ro­dzin­nym zmar­twie­niem, a sta­ła się pro­ble­mem pań­stwa, w du­żej mie­rze spo­wo­do­wa­nym błęd­ną po­li­ty­ką. To wła­śnie lan­so­wa­ny przez pań­stwo mo­del kul­tu­ro­wy ska­zał więk­szą część spo­łe­czeń­stwa na do­ko­ny­wa­nie okre­ślo­nych wy­bo­rów w za­kre­sie ży­wie­nia i zdro­wia, to pań­stwo na­uczy­ło Ame­ry­ka­nów ku­po­wać okre­ślo­ne, zwy­kle nie­zdro­we i prze­two­rzo­ne, ale za to ta­nie ar­ty­ku­ły spo­żyw­cze, umiesz­cza­ne w naj­ła­twiej do­stęp­nych i naj­le­piej wy­eks­po­no­wa­nych miej­scach w skle­pach. To pań­stwo nie za­dba­ło o od­po­wied­nią edu­ka­cję, któ­ra na­uczy­ła­by oby­wa­te­li, na czym po­le­ga pra­wi­dło­we od­ży­wia­nie i jak istot­na jest ak­tyw­ność fi­zycz­na. Ame­ry­ka­nie są naj­lep­szy­mi or­ga­ni­za­to­ra­mi na świe­cie. Ak­cję zmia­ny szkol­ne­go menu, za­kro­jo­ną na szer­szą ska­lę i obej­mu­ją­cą w per­spek­ty­wie cały kraj, zor­ga­ni­zo­wa­no pod pa­tro­na­tem Pierw­szej Damy Mi­chel­le Oba­my oraz or­ga­ni­za­cji po­za­rzą­do­wej Scho­ol Nu­tri­tion As­so­cia­tion (­ol­nu­tri­). Sys­te­ma­tycz­nie za­pra­sza­no do udzia­łu w przed­się­wzię­ciu sze­fów kuch­ni, le­ka­rzy i spe­cja­li­stów od ży­wie­nia, żeby wspól­nie pra­co­wać nad zmia­ną na­wy­ków ży­wie­nio­wych ame­ry­kań­skiej mło­dzie­ży. Do stan­dar­do­we­go ame­ry­kań­skie­go menu wpro­wa­dzo­no su­ro­we wa­rzy­wa, owo­ce, pie­czo­ne mię­so, pie­czy­wo z peł­nej mąki, piz­zę wła­sne­go wy­pie­ku, a do pi­cia wodę i chu­de mle­ko (1% tłusz­czu). Dzię­ki tym wszyst­kim za­bie­gom uda­ło się zre­du­ko­wać ka­lo­rycz­ność po­sił­ków i ob­ni­żyć w nich za­war­tość cu­kru. Za­dba­no też, żeby po­sił­ki po­da­wa­ne mło­dzie­ży za­wie­ra­ły jak naj­mniej tłusz­czu (za­miast sma­żyć, za­czę­to wszyst­ko piec), a do zmniej­szo­no por­cje, choć po­sił­ki nie­znacz­nie po­dro­ża­ły, bo cóż, zdrow­sze czę­sto zna­czy droż­sze. Je­dze­nie or­ga­nicz­ne kosz­tu­je. Pra­ce nad tymi zmia­na­mi za­ję­ły co naj­mniej 10 lat. Jesz­cze w lip­cu 2012 roku cie­szo­no się na ich wpro­wa­dze­nie. Nie­ste­ty szyb­ko, bo już w paź­dzier­ni­ku tego sa­me­go roku przy­szła gorz­ka lek­cja po­ko­ry. Dzie­cia­ki w kil­ku szko­łach gre­mial­nie od­rzu­ci­ły zmia­nę. Do­słow­nie, bo wy­rzu­ci­ły nowe pro­po­zy­cje menu do szkol­nych śmiet­ni­ków. Na Fa­ce­bo­oku i Twit­te­rze zor­ga­ni­zo­wa­ły ak­cję pro­te­sta­cyj­ną, skar­ży­ły się, że są głod­ne, za­wie­dzio­ne i cze­ka­ją na po­wrót fa­st­fo­odo­wych dań. Dla­cze­go tak się sta­ło? Po­nie­waż mamy do czy­nie­nia z dzieć­mi, któ­re nie po­zna­ły w ży­ciu praw­dzi­wych na­tu­ral­nych sma­ków. Ich mat­ki przed i w trak­cie cią­ży od­ży­wia­ły się po­wszech­nym w Sta­nach śmie­cio­wym je­dze­niem (junk food). Bo­ha­te­ro­wie szkol­ne­go sto­łów­ko­we­go straj­ku są uza­leż­nie­ni od pseu­do­sma­ków, któ­re zna­ją i uzna­ją za wła­sne. Są uza­leż­nie­ni od drug­fo­od, czy­li je­dze­nia za­pra­wia­ne­go syn­te­tycz­ny­mi po­lep­sza­cza­mi sma­ku. Na prze­strze­ni lat sy­gna­ły z ich kub­ków sma­ko­wych zlo­ka­li­zo­wa­nych na ję­z