Ebook Mimikra mobi,epub

Łukasz Jarosz Mimikra Biuro Literackie o Wrocław 2015 Łukasz Jarosz: Mimikra Redakcja: Roman Honet Rysunek na okładce: Stefan Żechowski ,,Wnętrze Ziemi" 1943 (ze zbiorów Muzeum Narodowego w Kielcach) Korekta: Anna Krzywania Projekt typograficzny i skład wersji elektronicznej: Mateusz Martyn Copyright (C) by Łukasz Jarosz Copyright (C) by Biuro Literackie, 2015 Biuro Literackie Przejście Garncarskie 2, 50-107 Wrocław tel. 71 346 01 42, isbn 978-83-65358-16-5 Wszelkie powielanie lub wykorzystywanie niniejszego pliku elektronicznego inne niż jednorazowe pobranie w zakresie własnego użytku stanowi naruszenie praw autorskich i podlega odpowiedzialności cywilnej oraz karnej. Spis wierszy Saturnalia Wiersze miłosne Dziennik rozbitka Wśród żywych Wiara Nadzieja Miłość Naganiacz Czułość Ludzie nad rzeką Więzi Czarne wody Strach pisania Życiorys Historie Grzech Kadencje Głos narodu Cienie Nelly Sachs Holan Guzlowski Dalsze okolice Uświęć siebie Król. Duch Pył Pastwa [Koło placyku z nauką jazdy] Mimikra Modlitwy świąteczne Herody Wnętrza Fuga mundi Cięcia. Skrawki Dom Lustro Ceglana 35 Przystanie Dwa studia miłości Sługa Boży Południe Elie Wiesel Świadek Dziennik rozbitka II Przestrzenie Człowiek wyszedł z mórz i wspomina je. Brzeg jest nad nami, sen obok. Trudno zasnąć na zaciśniętych pięściach. Granice rozrastają się. To jest Tu. Czarne na Białym. Spirala drogi idzie w wysmukłą próżnię nocy wciąż wolniej wolniej w gwiazdę - popiół. W rytm, który jest punktem. Emil Laine Saturnalia Kochalibyśmy się bardziej, gdybyśmy mieszkali dalej od siebie. Mizerykordia, ostra rohatyna tną płócienne szmaty. Wieczorami cicho zgrzytają oporne ziarna w moździerzu. Kochalibyśmy się bardziej, gdybyśmy byli dalej od siebie. Nasze oczy, żołądki małe jak porzeczka. Ule ociekające od pszczół, głowy złożone na gęsim puchu. Świat nas popycha. Odjeżdżają miasta. Gówniarze chichoczą nad atlasem anatomicznym. Świat nas pcha. Sens jest ukryty. List jest pisany. Wiersze miłosne Dla Marty Moja żona z turbanem ręcznika na głowie, stukająca w jajko na miękko: ti, ti, ti, ti. I pierwsze torturki czynione sobie: prysznic (pod stopami śliska sosnowa krata), zasilacz golarki (ciężkie, kwadratowe serce). I znów: torturki czynione sobie - temu, który nie spocznie. Który ma nie spocząć. Dziennik rozbitka Boisko. Wkopane w ziemię opony. I miejsce, gdzie codziennie mijam tych samych twardych mężczyzn. Czekających, posłusznych. Wrony tłuką dziobami o beton i w tym jest ból. Znajdź siebie. Gdy zło się rozrzedza. Gdy leniwie otwierają się paszcze krokodyli. Byłem tu. Nie wiedziałem, że tak szybko zostanę sam. Śniło mi się, że znalazłem lampę i plan piwnic. Byłem jednym z tych, którzy musieli patrzeć.