-
Książki
Książki -
Podręczniki
Podręczniki -
Ebooki
Ebooki -
Audiobooki
Audiobooki -
Gry / Zabawki
Gry / Zabawki -
Drogeria
Drogeria -
Muzyka
Muzyka -
Filmy
Filmy -
Art. pap i szkolne
Art. pap i szkolne
O Akcji
Akcja Podziel się książką skupia się zarówno na najmłodszych, jak i tych najstarszych czytelnikach. W jej ramach możesz przekazać książkę oznaczoną ikoną prezentu na rzecz partnerów akcji, którymi zostali Fundacja Dr Clown oraz Centrum Zdrowego i Aktywnego Seniora. Akcja potrwa przez cały okres Świąt Bożego Narodzenia, aż do końca lutego 2023.y żółty. Miód spadziowy ma specyficzny aromat i konsystencję i nie jest aż tak słodki jak miód kwiatowy (nektarowy). Rozróżnia się miody spadziowe z drzew iglastych: świerka, jodły, modrzewia i sosny, które są bardzo smaczne z lekko żywicznym posmakiem i miody spadziowe z drzew liściastych: lipy, dębu, wierzby, klonu, jabłoni, leszczyny, osiki, wiązu, róży, gruszy czy śliwy, o raczej nieprzyjemnym smaku i zapachu, chociaż i one mogą mieć swoich amatorów. W miodach spadziowych znajduje się znaczny procent cukru złożonego, meleztozy, zwanego też cukrem modrzewiowym, prawie nie występującego w miodach kwiatowych, a ponadto arabinoza, mannoza, galaktoza, ryboza, mangan, żelazo, fosfor, kobalt i liczne substancje antybiotyczne (głównie w miodach ze spadzi iglastej). Pszczołom zdarza się niekiedy produkować trujący miód, a to wtedy, gdy zbierają nektar z roślin zawierających substancje trujące. Odnotowano przypadki zatrucia miodem, który został wyprodukowany z nektaru zebranego z takich roślin jak tojad, lulek, bagno, naparstnica, tytoń czy różaneczniki i azalie. Taki miód powoduje bóle głowy, wymioty, a czasem nawet omdlenia. Zatrucie nim przypomina nieco silne zatrucie alkoholem, z tego też względu toksyczny miód często nazywany bywa ,,pijanym miodem". Ze względu na swój unikalny skład i złożone przetworzenie nektaru przez pszczoły, miód nadaje się do długotrwałego przechowywania. Znane są przypadki, że nawet przez dziesięciolecia i stulecia, chociaż nie zaleca się miodu przechowywać dłużej jak 2-3 lata. A należy go przechowywać w nieprzezroczystych naczyniach ceramicznych lub szklanych, szczelnie zamknięty, w miejscach chłodnych i suchych, bacząc by nie chłonął wody, bo wówczas zacznie fermentować. Miodu nie wolno też podgrzewać powyżej 35-40oC, aby nie stracił swoich właściwości leczniczych. Największymi producentami miodu na świecie są Chiny, Stany Zjednoczone, Turcja, Argentyna, Ukraina, Meksyk, a w Europie Zachodniej Korsyka. Miód ma bardzo długą historię jako produkt spożywczy - był i jest stosowany nie tylko jako substancja słodząca, ale również jako dodatek smakowy i zapachowy do najróżniejszych potraw, napojów, w tym i napojów z zawartością alkoholu. Z miodu produkuje się wyborne miody pitne, ale także ,,wina miodowe" i ,,piwa miodowe". Miody pitne są klarownymi napojami alkoholowymi przypominającymi nieco wyglądem wino, a wytwarzanymi z brzeczki miodowej. Ich wynalezienia nie można przypisać żadnemu konkretnemu narodowi, bowiem znane są od najdawniejszych czasów u Greków, Celtów, Słowian, Germanów, a także i u ludów zamieszkujących inne regiony. Istnieje wiele rodzajów miodów pitnych. Zawartość alkoholu w poszczególnych z nich waha się od 3 do 18%. Aby wyprodukować miód pitny należy najpierw przygotować brzeczkę miodową złożoną z wody i miodu, którą następnie szczepi się drożdżami winiarskimi. Są dwa rodzaje brzeczki - sycona zwana też warzoną, kiedy się ją podgrzewa i niesycona, gdy przygotowuje się ją na zimno. Brzeczkę syci się w otwartych naczyniach w celu uzyskania konkretnego stężenia cukru. Po przefermentowaniu i sklarowaniu się miodu pitnego musi on jeszcze dojrzewać - od 6 miesięcy do 10 lat, w zależności od gatunku. Miody pitne można produkować bądź na bazie samego miodu, bez żadnych dodatków smakowych i zapachowych i noszą one wtedy nazwę miodów naturalnych, bądź też z dodatkiem ziół (miody ziołowe) i korzeni (miody korzenne). Miód można również mieszać nie z wodą, a z sokami owocowymi, a wyprodukowane w ten sposób miody smakowe noszą nazwy owoców, których soku dodano do brzeczki - np. wiszniak, maliniak, agreściak itp. W zależności ile w brzeczce jest wody, a ile miodu miód pitny nosi inną nazwę i inny jest okres jego dojrzewania. I tak: jeśli do litra miodu dodamy pół litra wody - otrzymamy półtorak (dojrzewa ok. 10 lat), jeśli proporcja będzie jeden do jednego - dwójniak (dojrzewa co najmniej 5 lat), dwie części wody na jedną miodu dają trójniak (dojrzewa 2-3 lata), na trzy części wody jedna część miodu dają czwórniak (dojrzewa ok. 1,5 roku). Na temat miodów pitnych tak niegdyś pisał dr Teofil Ciesielski w swojej książce: Miodosytnictwo sztuka przerabiania miodu i owoców na napoje, wydanej we Lwowie w roku 1925: ,,Napoje (...), naturalnym sposobem z miodu przez fermentowanie wyrobione, są nadzwyczaj zdrowe dlatego, że miód sam jest dla organizmu naszego bardzo zdrowym pokarmem, a we wielu chorobach wprost lekarstwem, składniki zaś przez fermentowanie miodu lub z owoców się wytwarzające, są w takim stosunku zawarte, że również oddziaływają tylko pobudzająco, lecz nieszkodliwie na organizm. Przy wyrobie wszystkich napoi miodowych wypada rozróżnić trzy okresy, to jest: a) przygotowanie płynu do fermentacji, czyli przyrządzenie brzeczki, b)
Produkt wprowadzony do obrotu na terenie UE przed 13.12.2024
Szczegóły | |
Dział: | Ebooki pdf, epub, mobi, mp3 |
Kategoria: | poradniki, zdrowie, inne |
Wydawnictwo: | Armoryka |
Wydawnictwo - adres: | wydawnictwo.armoryka@interia.pl , http://www.armoryka.strefa.pl/ , PL |
Rok publikacji: | 2013 |
Język: | polski |
Zabezpieczenia i kompatybilność produktu (szczegóły w dziale POMOC): | *Produkt jest zabezpieczony przed nielegalnym kopiowaniem (Znak wodny) |
Zaloguj się i napisz recenzję - co tydzień do wygrania kod wart 50 zł, darmowa dostawa i punkty Klienta.