Ebook Mrok we krwi mobi,epub,pdf

Siedemnastoletnia Skra jest darzańską kandydatką na szamankę. Na wyspie Orin pobiera od siedmiu lat nauki i szkoli się, by spełnić swoje największe marzenie ? zostać Szarim i zyskać uznanie społeczności Darzan. Kiedy udaje jej się przejść bez szwanku ostateczną próbę, zostaje uznana qi-szamanką, czyli nowicjuszką. Przyjmuje imię Winea, które jak się później okazuje, nosiła jedna z błogosławionych. Niestety Winea nie jest zwykłym Szarim. To, co stało się w Sali Objawień w czasie zaprzysiężenia na szamankę, wprawiło w osłupienie wszystkich zgromadzonych. Dziewczyna posiada ogromną, niewytłumaczalną moc. A w związku z tym zostaje wybrana przez Najstarszego ? arcymistrza, do zwiadowczej misji, by zdobyć jak najwięcej informacji o Starym Kontynencie Amadal. W czasie tego niebezpiecznego zadania towarzyszyć ma jej dwóch doświadczonych Szarim. Tuż przed wyruszeniem na misję Winea poznaje historię swojej imienniczki, a także dowiaduje się prawdy o swoim prawdziwym pochodzeniu. Czy nowe fakty będą miały negatywny wpływ na powodzenie tej niezwykłej misji?

Noran to młodzieniec, którego demoniczny wygląd jasno wskazuje na to, że został skażony mrokiem, a przez to społeczeństwo stara się go unikać jak ognia. W wieku siedmiu lat został uratowany przed śmiercią i przygarnięty przez Gildię Zabójców. Jest dobrze wyszkolonym zabójcą, który często pakuje się w kłopoty. Kiedy łamie zasady Ukrytego Miasta i zabija niewłaściwych ludzi, naraża się przywódcy południowego kartelu z Lwieszna. Chcąc zostać przy życiu, musi opuścić Ukryte Miasto i wykonać zlecenie, które Gildia otrzymała od Druwiana, doradcy króla. Noran wraz z towarzyszami wyrusza na misję, by zabić maga.

?Mrok we krwi? to pierwszy tom cyklu ?Kroniki Dwuświata?. Akcja powieści rozgrywa się na dwóch oddalonych od siebie kontynentach: Starym i Nowym ? Amadal i Elise. Paweł Kopijer stworzył niesamowity świat pełen magii i fantastycznych postaci. Fabuła została poprowadzona dwutorowo, raz towarzyszymy Skrze, zwanej Wineą, innym razem Noranowi. Przyznam szczerze, że wątek Norana mnie nie porwał tak bardzo jak wątek qi-szamanki.

Niełatwo było mi się też wciągnąć w wir wydarzeń przedstawionych w książce. Autor używa wielu niezrozumiałych czytelnikowi nazw, wprowadza dużo postaci o ciekawych imionach, buduje nieznany nam świat i nie spieszy się z wyjaśnieniami. Te pojawiają się często dopiero później w fabule. ?Mrok we krwi? wydał mi się powieścią mocno polityczną, pewnie przez liczne wzmianki o prawach i zasadach panujących w wykreowanych przez autora krainach i wśród stworzonych przez niego społeczności. To wszystko sprawiło, że nie czytało mi się tej książki lekko, musiałam się na niej bardzo mocno skupić, bo każde rozproszenie sprawiało, że gubiłam się w fabule i nie wiedziałam, o czym czytam. Zalecam więc powolną i uważną lekturę.

Akcja jest dość powolna, dopiero pod koniec powieści nabiera tempa. Niestety z początku lektura troszkę mi się dłużyła, a lekkie znudzenie potęgowały przydługie opisy. Były jednak na tyle dokładne, że bez problemu mogłam wyobrazić sobie miejsca, bohaterów, jak i wydarzenia przedstawione w książce.

Tak jak już wcześniej wspomniałam, wątek Winei podobał mi się bardziej, więc i tę postać obdarzyłam większą sympatią. Główna bohaterka to nastoletnia dziewczyna, której brak jest doświadczenia w byciu szamanką. Jest zagubiona, przerażona, lecz nie brak jej odwagi, cechuje ją wytrwałość, waleczność i upór w dążeniu do celu. Spełnia marzenie o byciu Szarim, chce być podziwiana przez społeczeństwo.

Noran jest jej przeciwieństwem. Młodzieniec naznaczony skazą mroku niejedno ma już za uszami. Wśród ludzi budzi wstręt, a nie uznanie. Tak samo jak Winea, jest zagubiony, nie wie, co się z nim dzieje, gdy mrok coraz bardziej przejmuje jego duszę. Mimo tych wszystkich złych uczynków, które ma na swoim koncie, gdzieś w głębi serca czai się w nim dobro. Mam nadzieję, że wątek tej postaci zostanie szerzej rozwinięty w kolejnych tomach serii. Myślę, że autor potraktował tego bohatera nieco po macoszemu.

Plemię Darzan od wieków strzeże mieszkańców kontynentu przed magią, w której szkolić mogą się tylko wybrani. Młode pokolenie pragnie zmian, ale czy uda im się przekonać zgromadzenie do swoich racji? Tymczasem zaprzysiężona zostaje nowa, bardzo wyjątkowa qi-szamanka. Od powierzonej jej misji zależeć będą losy całego świata. Czy zdoła ją wypełnić, gdy na jej drodze staną istoty, o jakich nigdy dotąd nie słyszała?

Szkolenie 17-letniej Skry właśnie dobiega końca. Przed nią jeszcze tylko ostatnie zadania i wreszcie uzyska upragniony tytuł Szarim, zasilając grono szamanów plemienia Darzan. Dziewczyna zupełnie się jednak nie spodziewa, jak wielką rolę przyjdzie jej odegrać. Najstarszy wysyła ją na tajemniczą, pełną niebezpieczeństw misję, od której zależą losy całego Dwuświata. Razem z powiernikiem życia (Darem) i doświadczonym łowcą (Benen) wyrusza w podróż przez kontynent, gdzie każde spotkanie niesie za sobą ryzyko - nie tylko ze strony ludzi, ale także istot o dużo mroczniejszej naturze.

Paweł Kopijer wykreował ciekawy, różnorodny świat, który bardzo mnie zaintrygował. Z jednej strony mamy tu wyspę Orin, gdzie szkoli się przyszłych szamanów. Uczą się nie tylko korzystania z kilku rodzajów magii, ale poznają również historię, podstawy polityki czy strategii, trenują walkę, ćwiczą wytrzymałość. Gdy bohaterka wyrusza na kontynent, jakby znalazła się w innym świecie. W związku ze złożoną przed wiekami Wielką Przysięgą korzystanie z magii jest tam zakazane, a do tego trudno jej przywyknąć. Zwłaszcza w obliczu licznych niebezpieczeństw czyhających na jej drodze.

Skra wywarła na mnie bardzo dobre pierwsze wrażenie. Odważna, inteligentna, ale nie zarozumiała. Pełna pasji i gotowa do poświęceń. Aby spełnić swoje marzenia, dawała z siebie wszystko. I choć czasem reagowała porywczo i nieroztropnie, to zawsze kierowała się w swoich wyborach dobrem innych, nie potrafiła przejść obojętnie wobec czyjejś krzywdy, nawet jeśli oznaczało to kłopoty dla niej i jej towarzyszy. Przeogromnie intrygowała mnie także postać Norana. Już sam demoniczny wygląd i złote oczy wystarczył, żeby przyciągnąć moją uwagę. Ale gdy dodać do tego owianą tajemnicą przeszłość, przynależność do Gildii płatnych zabójców i mroczną siłę próbującą przejąć nad nim kontrolę... fragmenty skupiające się na losach tego bohatera czytałam z zapartym tchem. Zresztą nie było chyba postaci, której los by mnie nie interesował. Autor wykreował je tak umiejętnie, że każda z nich ciekawiła, każda była wyjątkowa, o każdej chciałam się dowiedzieć czegoś więcej.

Jeśli chodzi o styl i język powieści, nie mam absolutnie żadnych zastrzeżeń. Mało tego, dawno nie spotkałam się z tekstem napisanym i zredagowanym na tak wysokim poziomie. Nie zauważyłam w nim żadnych literówek, błędów, niejasności ani nawet przecinków w niewłaściwych miejscach. A to naprawdę rzadko się zdarza. Dodajcie do tego mnóstwo akcji, tajemnic, niespodziewanych zwrotów i idealnie wyważone opisy. Prawdziwa czytelnicza uczta!

Pierwszy tom Kronik Dwuświata ogromnie mnie zaintrygował i zachwycił. Rozbudowany i cieszący różnorodnością świat przedstawiony sprawił, że nie nudziłam się ani chwili. Losy nieprzewidywalnych i pełnych tajemnic bohaterów śledziłam z nieustającym zaciekawieniem i nie mogę się już doczekać ponownego spotkania z nimi w drugim tomie. Szczerze polecam tę powieść miłośnikom fantastyki, jest prawdziwie magiczna!

Super książka, niesamowite przygody , wspaniali bohaterowie.