Ebook Myśli wirujące mobi,epub

Iwona Derkowska Myśli wirujące Tom VII (C) Iwona Derkowska, 2019 Siódmy tom wierszy Iwony Derkowskiej. W prostych słowach opowiada o smutkach i radościach starszej pani z małego miasteczka. Codzienne życie, piękno natury przeplatają się ze wspomnieniami z dawnych czasów. ISBN 978-83-8189-214-8 Książka powstała w inteligentnym systemie wydawniczym Ridero Spis treści Myśli wirujące Poeta Moje Popatrz Sen Optymizm Dziwny gość Czas Eureka Wiosennie Udręka Kiedy bolą słowa Wiosennie Dobry kwiecień Spojrzenie Pytasz Maj nad Bałtykiem Miejsce na ziemi Kluczbork w kwiatach List Wieczór Czas Twoje lato Powroty Czy warto Powroty Erudyta Noc lipcowa Natura Na przekór To lubię Daremność Loty Sierpniowe dymy Zachód słońca Jeszcze Zapominam Mgła Zegarmistrz Chwila z przeszłością Poranek jesienny Zwyczajnie Czytanie jesieni Październik Porada Biało-czerwona Uśmiech Jesień Poezja śpiewana Zwykłe dni Syzyf Śnieg Zwyczajnie Czy warto Nowy Rok Marzenia Wędrówka myśli Różnica Z okna Platona Twoje drogi Dla Ciebie Mijanie (na walentynki) Nie bój się Moje dni i noce Taniec Przed wiosną Zgubione drogi Ach ta wiosna! Zimo żegnaj Lubię maj Piękno Myśli Moje lato Podróż Naucz kiedy budzi się nowy dzień radość jest zawsze o poranku bo samo życie to jedna z największych nagród Poeta poeta w wierszach pokocha i omami będziesz jak w ekstazie żeby cokolwiek zrozumieć to i tak ciebie zostawi z myślami z marzeniami jednak bez niego jest źle bo nasze życie jest poezją tylko nie wszyscy o tym wiedzą Moje moje pisanie proste od serca nie wydziwiam nie wstawiam słów takich żebyś nie musiał szukać w słowniku masz przeżywać pomyśleć nie popisuj się erudycją w wierszu bo to nie jest potrzebne dla nikogo popatrz na niebo i na drugiego człowieka po swojemu to bardzo ważne bo różnimy się i dlatego świat jest taki ciekawy Popatrz Popatrz jak szybko mija czas, nie jest już ważne. Nie nadążam liczyć lat, każdą minutę innym oddaję. Im więcej dajesz z siebie, tym bardziej jesteś bogaty. Nie jest potrzebne przecież to czy pięknie wyglądasz. Świat jednak patrzy inaczej, wyglądem podlicza wszystko. Dla zwykłego człowieka liczy się tylko twoja bliskość. Sen Taki dziwny sen mi się zdarzył. Wielka woda i dno oświetlone, w nim miasto ulice i domy wszystko jak nowe. Jasność w tym była tak wielka że oczy bolały od patrzenia, tylko nie było ludzi. Nagle słyszę, wstawaj czas się obudzić. Szukamy w snach doskonałości, bo nie mamy jej obok siebie. Czy nam to jest jednak potrzebne, no nie wiem. Optymizm kiedy zmęczenie idzie z tobą nie bierz go za przyjaciela nie patrz nawet w jego stronę to takie dziwne uczucie przegranej z samym sobą i ukłucie zwątpienia mów do siebie muszę wygrać ze sobą z pechem i ze wszystkim nawet jak dobrego finału nie widać niech się śmieją niech szydzą takich najszybciej czas pokona a twoje marzenia na pewno się spełnią Dziwny gość Przyszła z powiewem wiatru, nieobecna lekko uchwytna. Zaświeciła ostrym słońcem, uśmiechnęła się pąkami zasypanymi jeszcze śniegiem. Pokazała swoją obecność na przekór wszystkim zakusom starszej siostry Pomaleńku zmieniała kolor swoich szat na zielony. Czas jestem w tobie i nie mam wyjścia wszystkie drogi zamknięte na klucz jak labirynt który nigdy nie ma końca ale światło widać z daleka to są moje dni które nie sposób rozwikłać choćbyś miała nić Ariadny nie dojdziesz do celu czas sam ciebie wyprowadzi szukamy drogi niepotrzebnie śpiesząc się do jej zakończenia zawsze znajdzie się koniec tylko czy warto go przyśpieszać. Eureka szukałam go wszędzie tyle lat w swojej negacji młodzieńczej a on cierpliwie czekał był wszędzie i blisko to nieprawda że ma dom bogaty i murowany to nieprawda że tylko tam na mnie czeka znalazłam go wśród pól ukwieconych w morskich falach w deszczu i mrozie w chorobie i radości on nie chce posłańców on chce żebyś sam z nim rozmawiał on jest tylko jeden w trzech postaciach Wiosennie Powiedz mi polny skowronku co swoim śpiewem niesiesz zadziwiasz swoja melodią na polu i w lesie wiosenny dzień w przyrodzie to barwy muzyka morze zieleni wszystko dla ciebie i dla mnie dopóki jesteśmy na tej ziemi ten kto nie widzi piękna w przyrodzie ubogi w swoje doznania to trzeba umieć dostrzec i z szacunkiem jej się kłaniać Udręka Udręka wiekowa niewidzialna z krótszym oddechem kołataniem zmęczenie które pokrywasz żartem chęć rozmowy z każdym nieważne czy mądrze mówi to twój osąd wewnętrzny coraz to krótsze wyjazdy bo na dalsze chwyta obawa żeby nazbyt daleko od domu to wszystko zagości u każdego kto dotrze do pewnej mety oby ona była przenośna Kiedy bolą słowa czy słowa mogą boleć... jak wielce mogą na pewno o wiele więcej jak serce jak ciało jak dusza wgryzają swoje macki do mózgu zaczepiają swoimi haczykami siedzą i szydzą od rana do świtu nie chcą przyjaźni ani zrozumienia bo po są od zadawania ran długo mają swoją moc zanim odejdą w zapomnienie Wiosennie Po co słowa na wiosnę kiedy woni tyle barwy same mówią fruwające motyle ale choć drobinę słów pochwały trzeba stanąć małą chwilę wznieść oczy do nieba cieszyć się tym co widzisz takie cuda wkoło nie wszystkim to dane więc dziękuj z pokorą. Dobry kwiecień kwiecień raczy słońcem kwiecie wydobywa czar spod ziemi radość życia to jest przecież najwspanialszy dar polna droga ścieżka w lesie zakołysze twoim dniem nie myśl co ci jutro wniesie to jest właśnie życia sens smutne miny zawiść w twarzy po co patrzeć na te bzdury uśmiech sprawi że nic więcej złego się już tobie nie ma prawa zdarzyć Spojrzenie twarze oczy twarze mijasz ich tysiące i patrzysz niektóre ciekawość budzą inne bezszelestnie znikają każdy człowiek to inna opowieść z wyglądu z obserwacji cała prawda otwiera się dopiero w słowach co on do ciebie powie zdziwienie lub potwierdzenie tego co widać na zewnątrz osłupienie i niedowierzanie tego co ty uważałeś za słuszne po prostu życie Pytasz pytasz w mailu co u mnie a cóż może takiego być dzień w dzień wtapiam się w tłum próbuję jakoś żyć pamiętasz tamte dni pamiętam jakby to było dziś tylko wiosna była inna cieszyło wszystko nawet naiwne sny czekanie na a było ich dużo kto dzisiaj tyle pisze o popatrz znowu się chmurzy teraz uwielbiam tylko ciszę Maj nad Bałtykiem maj nad Bałtykiem to zimne plaże choć słońce grzeje za parawanem wiatry wiosenne głaszczą nam twarze urok jest zawsze bo taki klimat ma tylko ciepło w trzy miesiące wracasz tu jednak w ten świat magia tych miejsc przyciąga zbliża z tęsknotą patrzysz na zachód słońca zniewala w tej porze spokój i cisza zawsze przyjeżdżam po raz ostatni i znowu wracam przekornie a ty z niedowierzaniem dziwnie patrzysz Miejsce na ziemi w wieczór małego miasta księżyc rozświetla dachy domów wędrując małymi ulicami przegląda się w stawie płosząc pisklęta później płynie po niebie nad zalew wykąpać się w lustrze srebrzystej wody wita uśpione łabędzie a wcześniej rozlana czerwień na niebie to znak że słońce już żegna dzień to wszystko dzieje się tu i teraz to nie sen Kluczbork w kwiatach czy znasz taki gród nad Stobrawą gdzie kwiaty witają każdego przybysza od wiosny po jesień dzień ci ubarwią zapachem do snu ukołyszą wiosenne magnolie proszą o pędzel malarza i strofy wierszy do opisania a kiedy przyjdzie dla miasta ten dzień każda uliczka i dom się kłania najpierw napatrzysz się na te cuda oddychasz swojskim powietrzem potem jak tylko potrafisz spróbuj na płótnie to uwiecznić bo nasze miasto urokiem wszystkich zachwyca przez każdą porę roku pamiętaj nie tylko dzisiaj Koniec darmowego fragmentu książki. Zachęcamy do zakupu pełnej wersji.